VUT-groep: Het was vanmiddag een beetje vreemd weer, niet koud maar wel een grijs wolkendek. In de loop van de middag zou het toch weer 28 graden worden. Toen we langzaam naar Horst fietsten kwamen er open plekken in dat wolkendek en de zon liet zich al voorzichtig zien. “Op de rol” stond route 124 voornamelijk door Duitsland met wat lichte stijgingen, de eerste nog in Venlo, in het programma. Bovendien ook nog groen gekleurd dus K.K. van de club. Dit laatste zorgt meestal voor een iets grotere opkomst, volgens Thei V. Ook vanmiddag was dat zo en we moesten de groep opdelen in alweer 2 groepen. Groep 1 vertrok met 7 en er bleven voor de tweede groep nog 9 personen over. De 2 trouwe E-Bikers zouden in het begin met ons in de tweede groep samen proberen te rijden.
Wij wachtten rustig tot de klok sloeg maar groep 1 had er wel heel erg veel zin in en kon niet wachten tot de kerkklok sloeg. Zoals gezegd zouden Annie en Lei met ons mee fietsen tot in Herongen maar in Grubbenvorst waren we hun al kwijt. We besloten om niet op hun te wachten en we hielden ons tempo vast. De route voerde ons na Grubbenvorst, over het industrieterrein in Blerick over de Horsterweg naar Venlo over de spoorburg, vervolgens door de stad waar het erg druk was en het dus voor ons allemaal uitkijken was. Er werd weer verzameld bij de rotonde achter aan de afslag naar de Vierpaardjes, waar we de derde afslag namen langs Grandcafé “de Maagdenberg” waar veel van ons vroeger met klamme handjes te horen kregen of je geslaagd was voor je rijbewijs of niet.
Toen volgde de eerste korte klim en we reden via “de Hei” , een heel mooi stukje Venlo, bij “Backus aan de Grens” het land van onze Oosterburen binnen. Helemaal weer scherp geschud op het erg slechte wegdek op het fietspad kwamen we in Herongen, klaar voor de tweede klim van de dag. Nadat we helemaal naar boven waren gefietst over de drukke 271 sloegen we bij de stoplichten rechtsaf en kregen nu te maken met heel rustige binnenwegen door prachtige natuur. Jammer dat we ook op veel van die wegen te maken hadden met een slecht wegdek en onze edele delen hadden het dan ook best zwaar. Maar de rust en de natuur verzachtten de pijn gedeeltelijk. Wel heel mooi dus maar minder om te fietsen.
Na 42 Kilometer naderden we Bracht. Bij Landesbäckerei Lenhen was onze koffiepauze afgesproken. Groep 1 had het gebak al op en dronk de laatste slokken koffie op en ze maakten toen plaats voor ons. Wij konden eerst binnen allemaal een keuze maken uit al dat lekkers dat lag te verleiden in de bakkerij vitrine. De keuzes waren gauw gemaakt en onze bestelde koffie en cappuccino werd buiten op het zonovergoten terras al erg snel door de zoals altijd erg vriendelijke bakkerin gebracht. Het smaakte allemaal heerlijk. De laatste 32 kilometer van deze rit stuurde ons eerst via Kaldekirchen, van daaruit naar beneden tot bijna in Tegelen en toen de A74 over naar de Zuiderbrug. Daar was het erg druk en zeker met die snelle jongens op hun opgevoerde scooters was het nu extra uitkijken want het lijkt wel of deze coureurs dat niet doen. In Hout-Blerick hebben ze ook de weg opengebroken en dat zorgde voor even wat improvisatie maar achterom via het Brookerveld kwamen we toch in de Boekend. Het leek wel of Martin P. vandaag peper in zijn (censuur) had want hij fietst reed(t?) de laatste kilometers in een strak tempo voorop. Zeker op de heen weg hadden de sterkere mannen het merendeel van het kopwerk voor hun rekening genomen. Over de Bike Way reden we richting Horst maar bij de spoorwegovergang aan de Grubbenvorsterweg draaiden de 3 Sevenummers linksaf naar “Derp”. We hadden ook vandaag weer genoten van een heel mooie rit en natuurlijk had de “Kaffee und Kuchen” daaraan meegeholpen.
Donderdag 12 september , route 91, afstand 80 km. Vertrek 13:30 uur.
A-groep: Sinds langere tijd haakt deze ad-interim verslaggever weer eens aan bij de snelle groep. De omstandigheden voor een zijinstroom lijken me niet ongunstig:
- De meeste A leden hebben zich vorige zondag tijdens de marathon het licht uit de ogen gefietst gedurende 180 km. Ik schat dat er enkelen toch wel in zijn voor een rustigere rit.
- We blijven ruim onder de 100 km.
- De route gaat door een mooi gebied tot aan de Totenhügel en de heuvels bij Mariënbaum. Niet erover, dus weinig hoogteverschil.
- Het is een nieuwe route, altijd leuk (behalve als je een hekel hebt aan minder strak asfalt, veel bochten en landbouwwegen met kiezels en zand). Voordeel: het koerstempo gaat omlaag.
- Vertrek pas om 8.30. Dat is 30 minuten later dan de B groep.
Bjj de Merthal staat om 8.30 een hele meute aan C en D renners met een enkele “versla(p)peling” van de B’s. De B groep is dit keer eerder vertrokken dan de A groep. Een unicum. Volgens mij is dat nog nooit eerder gebeurd. Met een grove schatting kom ik vandaag op in totaal zo’n 40-45 sportieve TWC’ers die hun rondje draaien. Waarvan 8 A’s. Mooi toch. We laten de meute voor ons vertrekken in afwachting van de komst van Turbo Klokslag Tim. Maar we wachten tevergeefs. Zelfs ruim na de klokslag van 8.30 geen spoor van Turbo Tim. Ook geen Razende Wazelende Koffiekrans Reporter. Ondanks het extra late tijdstip voor vertrek. Misschien beiden nog te moe van de marathon inspanningen. Onze uitgestelde start is niet echt een Le Man start. Meer een start van een koers voor aangespannen paarden (zo’n horde magere knollen met zo’n felgekleurd stuiterend aapje achter zich in een wankel karretje). Als de kopmannen voor de Beurs merken dat het plein vol glasscherven ligt (restanten van het zomercarnaval) draaien we na enkele haperingen toch maar een extra rondje voor langs het zwembad.
Onze route gaat grofweg rondom Weeze en Kevelaer met Uedem als keerpunt (ook punt waar we de sterker geworden wind meer van voren krijgen). Dus eerste helft lekker wind mee. Kan ik gelijk mijn 1 e kopbeurt afwerken. De route gaat over mooie landwegen en door prachtige pareltjes boerenland en natuur. En heel verassend: dwars door Airport Weeze. We slingeren nog net niet over de start en landingsbanen. Wel uitkijken dat we het juiste pad kiezen en slagbomen ontwijken. Op een of andere manier belanden we niet in de vertrek/aankomsthal maar aan de andere kant toch weer op de normale weg. Achter Weeze fietsen we niet over de Totenhügel en heuvelrug Hochwald bij Mariënbaum maar oostelijk naar Uedem. Daar pakken we het toeristische klimmetje bij de oude molen en rijden met een boog om Uedem. Vanaf dit punt gaat de route meer zuidelijk en tegen de wind in. Dat vergt zichtbaar en hoorbaar meer energie. De kopmannen zijn/worden minder spraakzaam. De kopbeurten van de minder sterken worden korter. Het is ook constant oppassen. Veel bochtenwerk met kiezeltjes en zand in de bochten. Goed als intervaltraining. Tempo kanonnen zoals Roblubblubskimo (alias RubberenRobert of Eskimo) “waarderen” dit soort wegen minder. Daar straalt de ergernis vanaf bij weer zo’n linke slow motion bocht. Voor mij als niet-tempo rijder is dit minder vervelend dan constant op hoog vermogen rijden (wel beetje voorin blijven zodat je niet aan het elastiek hangt achterin). Al met al is het tempo best wel A peloton “würdig”. Wind mee tot 33/34 km/u en wind tegen 29/30 km/u. Het kan zeker harder. Maar dat moet (voor mij) niet.
Bij Handyman Twan loopt het vandaag niet zo lekker en soepel. Niet hijzelf maar zijn fiets kraakt bij iedere aanzet en bij iedere schakelsessie ratelt de ketting over verschillende tandwielen. En daar wordt een beroeps mecanicien echt niet vrolijk van. Twan kan veel maar nu is blijkbaar toch de limiet van zijn “Willie Wortel schap” bereikt. Hij wil nog 1 laatste technisch kunstgreep toepassen om het schakelsysteem te upgraden. Als dat niet lukt gaat het spul op marktplaats. We duimen voor Twan en voor z’n getrouwe fiets. Toitoitoi.
Bijna terug in Horst hebben we alle grind- en zandbochten zonder schuivers en malheur genomen. Gaat het toch bijna fout. We rijden lekker gegroepeerd met 30 km/u over de Daniëlweg naar Horst. Een (wellicht van oorsprong hoogblonde) jongedame haalt ons in en doet dan direct daarna (amper gepasseerd) een onzeker poging om voor ons rechtsaf naar de Kasteellaan rijden. Gevolg: Auto jongedame dwars over de weg en alle 8 A rijders vol in de remmen en rakelings erlangs. Maar goed dat iedereen nog fit en alert is.
Op naar de Beurs voor een drankje en praatje. Het terras ziet rood van de Poelsshirts. Mooi gezicht zo’n vol rood TWC-terras in de najaarszon. Er wordt driftig geëvalueerd/ge-ouwehoerd. De “nazitters” krijgen ter afsluiting van Robert nog wat deskundige antwoorden op enkele vragen over het waarom en hoe van hartslagfrequenties cadanswaardes en snelheidsmeting. Aan de kwaliteit van de info zal het niet liggen maar ik vrees dat er toch hier en daar wat infolekken zijn bij de ontvangers van Roberts adviezen. De tegenvragen zijn niet echt snugger. Voor Robert zit het venijn van de rit dit keer figuurlijk én letterlijk in de staart. Een opgefokte bij (wellicht helemaal dolgedraaid door al dat rood op het terras) reageert zijn frustraties af op Roberts bovenarm. Een gelegenheid voor Robert om zijn uitleg over wielerfysica proefondervindelijk te onderbouwen. Een drastische manier om de hartslag snel omhoog te krijgen. Die praktische aanschouwelijke instructie verzandt helaas in “schele wazel” en suggestieve tips over het uitzuigen van insectenbeten van de toehoorders. Maar Robert: alsnog bedankt voor de goede info en sorry voor het leedvermaak en de flauwe grapjes van de nazittende Bee’s. En sterkte met het verwerken en herstel van de “Bee-attack’s”.
Tot fiets, Peperazzi
A.s. zondag route 74, aftand 99 km. Vertrek 8.30 uur.
B-groep: A.s. zondag route 91, aftand 83 km. Vertrek 8.30 uur.
C-groep: Het had vannacht hard geregend maar daar was vanmorgen weinig meer van te zien. Omdat de lucht er een beetje vreemd uitzag was buienradar maar even vooraf gecheckt. Het zou droog blijven en ook de temperatuur was dik in orde met zo’n 18 graden. De toch maar meegenomen armstukken konden in de achterzak. Bij “de Beurs” in Horst waren ze nog volop bezig om het podium van het zomercarnaval op te ruimen. De weg moet natuurlijk weer zo snel mogelijk weer vrij zijn. Het zomercarnaval had geluk gehad het was een zwoele zaterdagavond geweest en pas na middernacht gingen de hemelsluizen open maar dat zorgde alleen maar voor een beetje verkoeling. We waren om half negen met een groot aantal TWC,ers en ook een gastrijder. Jan Janssen wilde heel graag eens een keer met ons meefietsen. Jan is geen onbekende voor veel van ons en dat zorgde ervoor dat hij zich al direct een beetje thuis voelde in ons midden. Ook zouden enkele B-rijders vanmorgen met ons meefietsen. Uiteindelijk waren we met 18 fietsers eigenlijk te veel voor één gezamenlijk peloton maar onze wegkaptein Lei K uit A. besloot dat dit op de normaal rustige zondagmorgen maar moest kunnen. Jan J. waarschuwde ons ook nog vooraf, gedurende rit kwamen we verschillende wegen tegen met kiezelsteen en ook enkele klinkerstroken.
Vanaf de start hadden we de wind van voren. Nadat we Kronenberg en Sevenum voorbij waren kregen na het viaduct “het Goenje” over de A67 met de eerste langere kiezelstrook te maken. Extra goed opletten hier en zeker niet aan de rem komen en niet aan een lekke band denken. De eerste klinkerstrook liet daarna niet lang op zich wachten vanaf Tongerlo over de Sevnumsedijk was het hobbelen geblazen. Gelukkig ging alles goed en het duurde niet lang voordat we in de Boekend waren. Toen we vlak voor Hout-Blerick richting Baarlo afsloegen kregen we op de Hei eerst de tweede kiezelstrook voorgeschoteld en daarop aan sluitend ook nog de tweede klinkerstrook. Voor de meeste van ons niet onbekend maar toch weer steeds een beetje een beproeving. We werden zeker op deze stook behoorlijk door elkaar gerammeld. Na 35 kilometer bereikten we na kiezelstrook nummer 3 op de weg Oyen na Baarlo verwerkt te hebben om even voor 10 uur Kessel. Bij IJssalon Clevers zouden we pauze houden maar we waren 5 minuten te vroeg. Het terras was nog afgesloten maar dat hield ons niet tegen en we gingen alvast maar zitten. Wegkapitein Lei nam alvast de bestelling op en toen even later de serveerster naar buiten kwam was die snel doorgegeven. We waren niet lang meer de enige bezoekers, even later kwam ook een hele groep wielrenners aan die het Brabantse land even verruild hadden voor een kijkje bij hun oosterburen. Er werd wat over en weer gekletst.
Maar dat kon niet te lang duren want we hadden nog 40 kilometer te fietsen, onze pauzeplaats was vanmorgen ruim voor de helft van de rit. Meestal hebben we pauze ver over de helft. Het klopt niet altijd dat je op de terugwind gelijk op de rug hebt want vanaf Kessel naar Kessel Eik hadden we die nog even vol op de kop. Maar nadat we de Napolionsweg overgestoken waren en richting Helden reden hadden we hem vanachteren en ging het tempo ook direct in de hoogte. Onze wegkapitein moest een paar keer ingrijpen als de groep uit elkaar dreigde te vallen. Zeker op de stukken waar we toch nog te maken kregen met tegenwind was het af en toe moeilijk om de groep bij elkaar te houden. Ook het vele draaien waarna er weer opgetrokken moest worden zorgde achterin voor problemen. Onze wegkapitein had het er maar druk mee maar hij zorgde toch steeds weer dat er gehoorzaamd werd en de groep bijeen bleef. Onze gastrijder was het na navraag erg goed bevallen bij ons en hij had er onderweg al aan gedacht om zich misschien als TWC lid aan te melden. Net voor 12 uur waren we terug in Horst waar we nog even op het terras een lekker drankje namen. Ondanks de kiezel- en de klinkerstroken was het een mooie rit gelukkig zonder de misschien verwachte lekke banden. (Verslag van Wilma en Giel).
A.s. zondag route 115 D, aftand 70 km. Vertrek 8.30 uur.
D-groep: A.s. zondag route 112-D, aftand 61 km. Vertrek 8.30 uur.