Evaluatie B-C-D en VUT groep
Zoals gebruikelijk willen we ook dit jaar weer bespreken hoe het afgelopen fietsjaar verlopen is en wat er leeft onder onze leden m.b.t. het hele fietsgebeuren.
We gaan dit houden bij Frans en Christel, Sint Jansstraat 38 in de Meterik en wel op
dinsdag 10 december a.s. om 19.30 uur.
We gaan mede door jullie inbreng de negatieve, maar ook positieve ervaringen die beslist door jullie ervaren zijn het afgelopen seizoen, bespreken. Ook de nieuwe leden zijn uiteraard van harte welkom. Als je hierbij aanwezig wilt zijn, graag even per mail aanmelden bij onze secretaris. Er is een mail naar alle leden gestuurd waarop geantwoord kan worden om aan te melden en waar in de bijlage de notulen zitten van de laatste bijeenkomst. Lees deze eens door omdat verschillende punten hieruit ongetwijfeld weer aan bod zullen komen.
VUT-Groep: Vanmiddag was het droog maar door de mist zag het een beetje grijs. Gelukkig was de weg al wat opgedroogd. Het is altijd extra oppassen nu met een nat wegdek en overal ligt de weg vol met afgevallen bladeren.
Bij ons verzamelplek in Horst stond al een heel peloton Poels vrouwen en mannen, het was voor deze tijd van het jaar, ongekend druk. Het doet Mart Janssen goed om te zien dat er toch nog veel met zo’n goed weer door willen fietsen. Fijn dat hij iedere keer, zowel op donderdag maar ook op zondag het programma verzorgt. Allemaal met hetzelfde doel, de conditie op peil houden en zeker ook gezellig fietsen.
Aan de start stonden er 15 op de racefiets en de vaste 2 E-bikers Annie en lei. We vertrokken als één groep, maar al gauw waren we het eclectische duo al kwijt. Het voelde toch nog wel een beetje fris en dat kwam mede omdat er een klein briesje tegen stond.
Op “de rol” stond route 013. Onderweg werden we meerdere keren geconfronteerd met grote landbouwtractoren met grote aanhangers. Heel angstaanjagend soms want die giganten hebben schijnbaar allemaal haast en hoeven daarom ook geen rekening te houden met een stel fietsers. Ze zijn allemaal te druk bezig met de “patatte” en de “kroëte” van het land te halen. Ook wordt er nu op veel plaatsen voor de winter de gierkelder nog leeg gemaakt. Als je neus verstopt zit gaat hij van die “odeur du paysan” wel van open.
Flink over helft stond de koffie gepland bij “Oppe Koffie” in Meijel. Een heel fijne plek waar we meerdere keren per jaar heel welkom zijn. Het was er rustig maar als er dan op eens 17 fietsers binnen komen is het met die rust gedaan. De koffie of cappuccino smaakte ook nu weer heerlijk. Het was alweer gauw tijd om op te stappen. Het voelde toen pas echt koud dus even op de tanden bijten.
De kopmannen wilden zich dan ook snel warm rijden en ze zorgden al direct voor een stevig tempo. Het koste voor een paar wel wat moeite maar onze wegkapitein zorgde ervoor dat ook zij goed konden volgen. Ook bleek al snel dat niet iedereen de goede route in de Garmin had staan zodat het een paar keer erg rommelig was. Daarom werden de laatste kilometers zonder navigatie gereden op onze eigen kompas en dat ging prima want we kwamen na de rit uit op de vooraf geplande afstand.
We zijn benieuwd welke route Mart voor zondag in petto heeft. Bij droog weer hopen we weer op een goede opkomst. (Verslag van Wilma en Giel).
Komende donderdag 21 november. Route 091-D, afstand 56 km. Vertrek 13.00 uur. Pauze/koffie, Oppe Koffie” in Meijel.
MTB-groep:Vertrek vandaag is om 9 uur, dus ik kan eerst lekker uitslapen. De route vandaag is nummer 16. Dit is een versie van de Zandhazentocht, en dus gaan we spelen in onze eigen achtertuin. Voordeel is dat we daar de weg op ons duimpje kennen, zodat het met navigeren wel goed zal komen, hoewel ook vantevoren duidelijk is dat het hier en daar mis zal gaan, bv op de crossbaan in Swolgen. Ik ben ruim op tijd bij de Merthal, maar toch is het al behoorlijk druk. En hoewel de kleuren rood-zwart-wit overheersen geldt dat niet voor iedereen. Het positieve daarvan is dat er blijkbaar een paar aspirant leden zijn, die nog wachten op de officiële TWC kleding. Het negatieve is dat er ook voor mij bekende leden zijn, die blijkbaar niet door hebben dat we geacht worden in het club tenue te fietsen. Of zou het zijn dat de wasmachine stuk is en het tenue nog niet schoon is van vorige week?
Wanneer het bijna 9 uur is neemt HammerPete zijn rol als voorzitter letterlijk op en geeft hij het sein dat de Asses vertrekken. Dan wordt duidelijk dat we deze morgen met 6 man zijn. Na 100m geeft PePe zijn rol over aan onze 2 schoonbroers. En dat zullen zij de gehele rit doen. TankLeo en MechanicTwan wisselen elkaar, soms gedwongen door een gemiste afslag of een poortje dat open gehouden moet worden, af, en leiden ons in een heerlijke flow door de route. Daarachter rijden vandaag onze 3 musketiers. De al genoemde HammerPete. Dan TurboTim, die vandaag ruim op tijd was en ergens verscholen stond opgesteld in de massa. En als laatste verwelkomen we een verloren zoon, met de leeftijd van een opa. En ook een groot dierenliefhebber. De laatste weken moest hij namelijk met (de vrouw en) paarden op stap, of een beurs/show bezoeken om een ongelaarsde en kale kater te voorzien van een titel, zodat zijn nageslacht weer meer waard is. En om goed op te vallen heeft SingleSpeedHenk vandaag een witte helm op. En zoals gewoonlijk sluit ik de rij, om het zooitje (on)geregeld bij elkaar te houden.
Via het talud langs de A73, waar we nog even de Bees zien, rijden we door naar de Kasteelse Bossen. En dan achterlangs naar Swolgen. Onze broertjes besluiten in overleg om de befaamde beekkant te mijden. En daarna kan het geslinger beginnen. In een lekker tempo
doorkruisen we de Swolgense bossen en zonder valpartijen en andere eigenaardigheden is dat met rijden genieten, maar wat saai voor een stukje. In overleg houden we een korte pauze bij de crossbaan in Lottum. Daar wordt nog even een wedstrijdje “Wie heeft de grootste” gespeeld. Het eerste bod is een 3, maar de winst is duidelijk voor TurboTim met een 6. En nee dit zijn geen inches, maar de broekmaat. Na alle schele wazel, een droogje en een natje vervolgen we in dezelfde volgorde onze weg. Op naar het paardenpaadje langs de Meerlosebaan. TankLeo houdt ook wel van paarden, en dit stukje, dus even aandringen bij MechanicTwan, zodat hij als eerste de singletrack op kan. Daarna in een heerlijke flow draaien en keren. SingleSpeedHenk moet duidelijk wennen aan de dikke banden en het draaien en keren, maar blijft toch lekker bij. Na 2/3 kiest HammerPete ervoor om een stukje over de asfalt te doen. “Jullie zien me zo wel weer.” Wanneer we weer bij de asfalt zijn, schiet TankLeo achter HammerPete aan, maar de route gaat nog een stukje over de singletrack. Nu rijdt MechanicTwan voorop en TankLeo achteraan. Wanneer we dit kort stukje ook gedaan hebben, komen we aan het eind van het asfalt fietspad, maar zien we geen HammerPete. We gaan over het spoor en dan rechts, maar ook door zien we onze voorzitter niet. Even later blijkt dat hij de achterrijder geworden is. Maar even wachten dus, want zijn rol als voorzitter vervuld hij veel beter. Als laatste krijgen we dan nog crossbaan de Reulsberg en het stuk door ’t Ham. In de bekende volgorde wordt dit weer zonder problemen genomen. Daarna afschakelen via de Goudkust en aftanken bij de Beurs. Ondergeteknde moet deze week weer naar het theater, dus wat daar gebeurd is zal dit stukje niet halen.
A.s. zondag route 36 (Reindersmeer) van 55 km. Vertrek om 9:00 uur.
Gravel-groep: Alle info via de Cyql app.
C-Groep: Toen Wilma vanmorgen de gordijnen opendeed zag ze dat het wegdek nog nat was. Het had de hele nacht geregend maar nu was het gelukkig droog. Wel zag de lucht nog grijs en grauw. Onder deze omstandigheden weet je al vooraf dat je kleren en ook de fiets “vettig” zullen worden. Bij “de Merthal” stonden de mannen met de dikke banden al klaar en toen het 9 uur sloeg vertrokken wij tegelijk met hun. Wij, de C-Groep, waren met zijn tienen.
We starten richting Grubbenvorst en vandaar uit door Venlo naar de Stalberg om vanaf daar de Venlose heuveltjes mee te pikken. Maar onderaan moesten we omkeren want de weg was afgesloten, er was een mountainbike wedstrijd bezig. Wegkapitein Mart Janssen nam de kop over en leidde ons richting Herongerberg. Plotseling werd er “lek” geroepen. Rien was dit keer de pechvogel. Hij wilde naar huis bellen dat ze hem op zouden komen halen want hij had geen reserveband bij zich. (?). Wilma haalde direct haar reserveband tevoorschijn dus er kon een nieuwe binnenband gewisseld worden en ook had ze nog een luchtpatroon. Een luchtpatroon was voor Annemie helemaal iets nieuws en ze vond het maar wat spannend hoe zo’n ding werkt. Wilma zelf wist natuurlijk hoe zo’n patroon werkt, maar dit keer lukte het niet om de band weer op spanning te krijgen. Er zat niets anders op om het maar op de ”old school” manier te doen dus met de handpomp. Gezamenlijk en met veel mondelinge aan wijzigingen kregen we genoeg lucht in de band zodat Rien verder kon.
We koersten nu naar de Venlose hei en kwamen al gauw bij onze koffiestop “Gasterij Groote Heide”. Een heel mooie plek waar we ook in de toekomst met een grotere groep aan kunnen gaan. Het was er redelijk druk maar het duurde toch niet lang voordat we konden genieten van een lekker bakje warme koffie.
Na deze welkome pauze hadden we nog 30 kilometer te fietsen. Het weer werd steeds vriendelijker en de zon liet zich zelfs zien en het voelde meteen een beetje aangenamer. Een minpuntje was dat we nu de wind tegen hadden maar er werd toch goed doorgetrapt. In de laatste editie van ons Fietssport magazine staat dat je goed kunt doorfietsen in deze tijd van het jaar. Pas je snelheid aan want in deze periode moet je lichaam harder werken en heeft daarom meer energie nodig dus fiets 1 tot 2 kilometer minder als normaal. Volgens Wilma heeft niet iedereen dat artikel gelezen. Al met al toch weer een mooie rit, een nieuwe pauzeplek die wel in ons programma zou passen en als het weer blijft meezitten rijden we misschien nog meer leuke tochtjes. (Verslag van Wilma en Giel).