Weeknieuws 2025 – 31

VUT-groep: Route 41D – 71 kilometer pure fietsromantiek
Het was weer een drukte van belang op deze zomerse donderdagmiddag. Alsof er een gratis fietsendiner werd uitgedeeld, stonden er opeens 17 Vutters paraat bij vertrek. Toen Geert uit Lottum ook zijn opwachting maakte, was het peloton compleet. Uiteraard waren Annie en Lei, onze elektrische snelheidsduivels, ook weer van de partij – geruisloos en toch onverslaanbaar. De groep werd gesplitst: acht durfden het aan om als “snelgroep” door het leven te gaan, de rest (negen in getal) vormde de club van gezelligheid en gezond verstand.

Tractorfile en de verdwijntruc
We waren Horst nog niet uit of we doken meteen in een file – van tractoren welteverstaan. Gigantische landbouwvoertuigen paradeerden alsof ze een modeshow op de N-weg hielden. Ons werd een strookje asfalt van 30 centimeter gegund, en zelfs dat leek soms betwist. Dankzij de meewind bleven we de “snelgroep” verrassend lang in het vizier houden. Maar eenmaal richting westen, met de wind als saboteur recht op de snufferd, verdwenen ze sneller uit beeld dan een gratis stukje vlaai op een Limburgse verjaardag. 

Dwars door de Peel met pitstops en postauto
Na een stukje Lorbaan en langs het Veulen doken we Heide in en fietsten over rechte Peelwegen geflankeerd door eikenbomen die ons een vlaagje schaduw gunden. Bij Griendtsveen dreigde een kleine navigatiecrisis. Gelukkig nam interim-wegkapitein Mart J. kordaat het roer in handen en stuurde ons eigenwijs rechtdoor, weg van de gatenkaasweg naar de “Poort van de Peel”. Twan ontdekte intussen dat twee weken vakantie hem wel wat gekost hadden – vooral in beenspieren en longinhoud. De wind was onverbiddelijk. Na Liessel kregen we weer vleugels dankzij wind in de rug. Op het viaduct over de A67 barstte een sprint los voor de legendarische “bergpunten” (hoogtemeters: ongeveer drie).
Cristel spurtte alles en iedereen zoek, met de flair van een Tourrenster. Even verderop bij de Heitrak moesten we vol in de remmen. Wij dachten wel voorrang te krijgen van een PostNl auto maar de erg norse chauffeuse dacht daar anders over. Even schrikken voor ons.

Koffie, ijs en kortsluiting bij PostNL
In de Neerkant zaten de snelheidsduivels al met dampende kopjes koffie. Wij arriveerden ook hier na ruim 40 kilometer – dorstig, voldaan, en hongerig naar een lekkere kop koffie. Jos trakteerde zichzelf bovendien op een ijsje extra. Omdat het kan. De terugrit begon met split, letterlijk. Op de Vieruitersten dreigde het grind onze groep uit elkaar te trekken. Annemie, die een natuurlijke afkeer van split lijkt te koesteren, belandde ver achterop. Op de Meijelseweg hielden we een hergroepering. Via een charmant boogje door Maris en Grashoek (waar we de kerk bewust negeerden) kwamen we uiteindelijk toch weer bij diezelfde kerk uit. Navigatiekunst op z’n VUTs.

Laatste kilometers en afscheid bij Kronenberg
Langs Helenaveen, Evertsoord en het chique paardenmekka “De Peelbergen” trapten we richting Kronenberg. Daar zwaaide ik af – de rest fietste dapper verder. De lucht zag er soms dreigend uit, maar het bleef droog. Op wat zweetparels na dan. Weer een rit vol avontuur, wind, koffie en karakter! (verslag Giel)

Volgende etappe: donderdag 7 augustus – Route 54, 78 km. Vertrek: 13:30 uur.

A-groep: A.s. zondag route 40 richting Vlierden van 105 km. Koffie in Asten bij Jan van Hoek. Vertrek om 8:00 uur.

B-groep: A.s. zondag route 119 richting Kempen van 90 km. Vertrek om 8:00 uur.

C-groep: Op deze frisse augustusmorgen verzamelden zich 14 C-rijders bij De Beurs in Horst. Met een temperatuur van 14 graden begonnen sommigen de rit nog met armwarmers aan, maar al snel gingen die weer uit – het beloofde een mooie dag te worden. De route voerde ons richting Venlo. Zoals altijd was het op de brug en door de stad goed opletten geblazen. Op de Zwarteweg kwamen we bij de eerste beklimming, en opvallend genoeg reed de groep deze gezamenlijk op. Bij de tweede klim, op de Schaapdijksweg, reed ieder zijn eigen tempo, iedereen op eigen kracht, maar boven wordt altijd op elkaar gewacht. Na de derde klim in Venlo fietsten we verder richting Duitsland, over het fietspad waar Thei Broos destijds het noodlottige ongeval overkwam. Op deze plek stonden we even stil voor een moment van herdenking. Voor ons blijft dit een bijzondere en beladen plek. Vanuit Herongen ging het verder via de bossen richting de Blue Lagoon en daarna naar Hinsbeck, waar we weer enkele mooie klimmetjes voorgeschoteld kregen. Ook hier gold: ieder zijn tempo, samen boven. Toen kwam de onvermijdelijke vraag: waar gaan we koffiedrinken? De keuze viel op het sfeervolle Bauerncafé Jacobs in Straelen. Daar genoten we van een welverdiende pauze met koffie en gezelligheid.
Na de pauze hadden we nog 18 kilometer voor de boeg. In Velden namen we het pontje over de Maas naar Grubbenvorst. Rond 12:00 uur arriveerden we weer bij De Beurs in Horst. Het mag gezegd worden: route 97D behoort toch wel tot de mooiste routes van TWC. Een rit met alles erin – klimmetjes, natuur, kameraadschap en bezinning. Gr. Huub Fr.

A.s. zondag route 86  van 80 km. Vertrek om 8:30 uur.

D-groep: A.s. zondag route 86-D van 64 km. Vertrek om 8:30 uur.