Jaarvergadering: Woensdag 19 februari a.s. is onze ledenvergadering in de Leste Geulde in Horst. Aanvang is om 20:00 uur.
MTB-groep: Het MTB seizoen is alweer bijna ten einde. Vorige week probeerde Ciara het kaarsje uit te blazen. En deze week is het de beurt aan Dennis. Voorspellingen zijn gedurende de week niet super. Dat is vervelend voor de jongens van Neetfit, want deze week staat de Seurentocht op de planning. Altijd een leuke route en goed georganiseerd. Naarmate de zondag nadert worden de voorspellingen alweer beter. ’s Morgens laten turboTim en opaHay weten dat zij toch liever binnen gaan zweten. Hoe dom kun je zijn. Zoals Hamsi op zaterdag al liet weten is het zondag korte broeken weer. Voor de zekerheid doe ik toch maar de beenstukken eronder, maar achteraf had het ook wel zonder gekund!
Om 8.30 uur eerst verzamelen bij de Merthal. Tot mijn verrassing staat er al een behoorlijk peloton, dat uiteindelijk uitgroeid tot 12 dikke banden. Met z’n allen en wind in de rug in een strak tempo op naar het sportpark in Melderslo. Daar inschrijven en weer verzamelen. Als ieder jaar wat gesteggel over de lengte van de route die we rijden. Der Rudi von Helde wil als enige de 65 km doen, en de rest gaat voor de 50 km. SnelleTwan is voor de 65 km al eerder vertrokken. Bij de pauze en eindplek komen we nog meer TWCers tegen, maar uiteindelijk ben ik de tel kwijt. Vorige week was ik die qua valpartijen ook kwijt, maar dat is eze week een stuk gemakkelijker. Chip is er weer bij en in zijn oude doen, dus in de greppel om het sportpark af te komen is het meteen prijs en ligt hij samen met Stephan onderin het gat. En daarmee hebben we de vermeldenswaardige valpartijen voor deze week al gehad. (Daarmee haalt jou pedaal touche met uitklik het stukje deze week dus niet pappieBram. ;-))
Als eerste gaan we dit jaar richting Swolgen. Daar hebben we meteen de 1e splitsing al en met enige twijfel gaat der Rudi toch in z’n eentje voor de lange versie. De rest neemt de 50 km en buigt meteen naar het zuiden af. Via de bekende paadjes naar het Houthuizerbos. Daar zitten 2 langzame jongens vooraan en achter ons nog 2 snelle groepen, zodat het 1 heeeeel lang lint geworden is.Op het zuidelijkste punt gaan we weer uit het bos en formeert alles zich naar snelheid in groepen. PenningPeter moet even wachten voor een takje tussen de derailleur, dus we mogen al meteen in de achtervolging. Maar goed dat ik deze week wat minder gedronken heb op het feestje gisterenavond, want dat gaat zo een lange dag worden, en dan heb ik niets aan die pap benen van vorige week. Snel zijn we weer bij en zijn we achterlangs onderweg naar Roeffen Mart. Weer even inhouden, omdat LommenDave zijn hersenen nu al koken en hij zijn mutsje moet verwijderen. Bij Mart zijn we weer bij, en verliest hij zijn mutsje. Geen tijd (en waarschijnlijk voldoende verdient aan onze remblokjes de afgelopen weken) dus die blijft daar mooi liggen.
Even Meerlosebaan verhard en dan alternatief naar het Floriade terrein. Zoals altijd weten de heren routebouwers (Wiel en Frank) namelijk altijd wel een aantal leuke nieuwe dingen in de route te stoppen om de bekende stukken aan elkaar te knopen. Op het Floriade terrein de volgende verrassingen. Eerst mogen we 2 van de hellingen nemen. Gelukkig zijn er al enkelen voor ons geweest, zodat er een lekker paadje gereden is. Wanneer je hier van af wijkt, om langzaam verkeer in te halen, dan is het echter meteen een stuk zwaarder. Op de 2e helling staat Hamsi klaar als fotograaf. Red: foto’s zijn te vinden in de app groep. Hans bedankt. En daarna het befaamde slingerpaadje van Neetfit, dat dit jaar in de kas is. Daar ook een kleine pauze met koek en drank.
Ging het tot de hellingen nog mooi in 1 groep, nu begint het anarchisme. De laatsten komen al met een kleine achterstand binnen en kunnen ook een langere rustpauze gebruiken, maar daar hebben de eersten blijkbaar geen boodschap aan. Snel achter de groep aan en vragen wat de bedoeling is. “Ieder voor zich is de afspraak. Er is toch uitgepijld.” De toon is gezet. We rijden de lekkere traverse langs de snelweg en dan weer terug het Floriade terrein op. In tegenstelling tot wat wij normaal doen, moeten we nu ongeveer dwars over de berg heen. Beneden de schade maar eens opnemen. Op kleine achterstand zijn captainJac en onze BSM nog in aantocht. Even temperen en hergroeperen, zodat we met z’n 6-en door kunnen. En eigenlijk 7, want we hebben 1 “vreemde” in de slipstream. Bij de Novatoren het Floriade terrein af en op naar het Raaieind. Glibberen langs het spoor, waar captainJac zijn best doet om mij zo vettig mogelijk te maken. Daarna door richting ’t Gebroken Slot. Dit doet LommenDave letterlijk, terwijl we vandaag toch echt direct na de paaltjes linksaf moeten. “Was op mijn handjes en de paaltjes aan het letten, en niet op de pijltjes.” Het spoor over en door. En dan gaan we linksaf, naar het talud van onze kantenier. Gelukkig blijven we laag. Door naar het Lovendaal en dan naar Kaldenbroek voor de kortste weg naar de pauzeplaats. Deze is als vanouds weer erg goed verzorgd; soep, koekjes, peperkoek, thee, energiedrank … Alleen het toilet mis ik nog steeds. En met zij en rukwinden is het best een uitdaging. We zien nog net snelle Twan, en ook gekkeGerrit komen we daar tegen. En even later komen zowel de “achterblijvers” als der Rudi aan.
Warm geworden van het fietsen gaan de mouwstukken naar beneden en wanneer ik af begin te koelen is dat het sein om weer verder te gaan. Terug naar de Houthuizerbossen voor de oost kant van het parcours. En daarna weer verder naar de bossen in Swolgen. Voor en achter valt de groep wat uit elkaar en in het midden proberen captainJac en ik de rest wat bij elkaar te houden. Der Rudi neemt de afslag voor de 65 km en de rest gaat weer voor de 50km. Even later de crossbaan in Swolgen. Het voordeel van een TT is dat deze netjes is uitgepijld, zodat het een stuk gemakkelijker is om de route te volgen zoals die bedoeld is. Daarna terug naar het zuiden. Bij de volgende splitsing twijfel ik even of ik de laatste lus van de 65 km niet zal nemen, want daar zitten alle lekkere hellingen in. Aangezien we de laatste kilometers volle bak wind in zullen moeten, blijf ik toch maar bij de groep. En daar krijg ik, en de rest van de groep, geen spijt van. Een snelheid van 20km/h is keihard werken voorin, en achterin gaat het niet veel makkelijker, wanneer ik om kijk. Bij het spoor nog even wachten voor de trein en dan het laatste stukje. Daar komen we nog een stuk of 10 youngsters tegen. Lekker dat die pappa’s van jullie 10m voor jullie gaan rijden zeg. Maar denk er maar aan, wanneer jullie volhouden, dan rijden jullie pappie er over een jaar of 8 gewoon finaal vanaf.
Een paarminuten later staan we bezweet en moe, maar voldaan, in de kantine van het sportpark te genieten van het lekkere stuk vlaai en na te genieten van de erg mooie route. Geen bruine drab deze week, maar vooral drankjes met suikers. Wel sterke verhalen wisselen. Wanneer iedereen binnen is, en uitgerust op naar ons stalen ros en dan terug naar huis. Gezien de wind kiezen we er voor om dat door het bos te doen. Thuis kan de fiets in de zon gewassen worden, en Dennis zorgt voor het drogen, hoewel het wel oppassen is dat Dennis de fiets niet omblaast.
PS. Iemand anders zal dan het verslag moeten schrijven, want op Carnavals zondag is de reguliere reporter niet van de partij. (door Robert)
A.s. zondag de laatste reguliere MTB rit van dit winter seizoen: route 4 van 48 km met vertrek om 9.00 uur.