VUT-groep: Vaak staat boven een geschreven verslag een kop. Ik wil hier ook eens mee beginnen: Wie heeft een slappe?
Met werkelijk prachtig fietsweer vertrokken wij vanmiddag voor de OTH rit van 1999. Al oud maar niet minder mooi zou blijken. Na de start nam voorzitster Mien de eerste kopbeurt voor haar rekening. Ze zorgde al direct voor een stevig tempo. Er werd koers gezet naar Broekhuizen. Hier gingen we met het veer de Maas over. Bij Lingsfort fietsten we Duitsland binnen. Het peloton moest eerst nog even door Mien in de juiste modes gezet worden, het was maar een zooitje.
Door buurtschap Holt reden we in hoog tempo richting Veert. Over redelijke binnenwegen, met af en toe een trekker met een volle aanhanger mais, verliep de rit voorspoedig. Tot we de Walbeckerstrasse over moesten steken. De weg was hier opengebroken en we waren genoodzaakt om een klein stuk te klunen. Er lagen daarna nogal wat steentjes op de weg met gevolg dat ik voelde dat mijn achterband langzaam leeg liep. Ik kwam nog tot Veert. Lek.
Dat ontlokte bij een van de dames de vraag “Wie heeft een slappe?” Dit zorgde toch wel voor enigszins verbaasde blikken bij het mannelijke deel van het peloton. Snel werd de band verwisseld en met een CO2 patroon op spanning gebracht. Een van de mannen, die niet verder met naam genoemd wil worden, merkte op, “Zo,n patroon werkt beter dan een viagra pil”. Snel weer op de fiets maar de band was weer leeg. Een snelle reactie volgde .”Maar een viagra pil werkt wel langer”. Ook hier geen naam. Snel een vraag naar een nieuwe band. Wel een met een lang ventiel. Dus volgde de vraag “Wie heeft een lang ventiel?”. Iemand die zeker niet met naam genoemd wil worden antwoordde; “Ik niet”. Hugo bleek de reddende engel en hij zorgde er voor dat de bandenpauze niet nog langer zou duren. Ik moest nog wel onderweg mijn achterrem “los” zetten want het wiel liep aan. Zonder verder oponthoud kwamen we in Wetten. Hier was de koffiepauze gepland. Bij Dorfsbäckerei Sebastiaan Steegmanns genoten we van een lekkere “Tasse Kaffe”.
Na de korte pauze stapten we weer op en het leek wel of we de tijd die we voor de stop hadden verloren snel weer in wilden halen. De Garmin gaf niet vaak onder de dertig aan. Over mooie binnenwegen vlogen de kilometers voorbij. Hier en daar was het goed te zien dat de landbouwers volop bezig waren met het winterklaar maken van de akkers. Het leek wel of de Duitse mest harder stonk als die bij ons. Tot Lüllingen ging het erg snel. Hier moesten we echter heel lang wachten bij de verkeerslichten. Ook hier waren ze aan de weg aan het werken. Sommigen van ons dachten een andere weg te moeten kiezen maar dat lukte niet echt. Bij groen de fiets weer op richting Limburg. Bij de vestiging van plantenkweker Thielen de hoek om en dan over het bekende rammelende houten bruggetje. Voordat we weer aan de grens waren passeerden wegen met mooie namen zoals Im Kuckuckfeld en Am Bollenberg.
Bij Tuindorp kwamen we ons thuisland weer binnen. Via Wellerlooi, toen langs de Maas naar de Maasbrug in Well. Op die brug ging het tempo natuurlijk weer omhoog waardoor het Poels-peloton uit elkaar viel. Na de hergroepering ontstond lichte paniek bij de splitsing Brugstraat, Langstraat. Het ging hier bijna mis want sinds de verkeerswijziging heeft de Langstraat hier voorrang. Een mooie tegenstelling in Blitterswijck. Aan de ene kant van de weg een klein manneke op een loopfietsje. Hij dacht misschien wel. “Ik word later ook wielrenner”. Aan de andere kant een oude man met een rollator die ons bewonderend nakeek en waarschijnlijk dacht aan vroeger toen hij nog jong was.
In Tienray kozen Miek en Geert voor de kortste weg naar huis. De rest koerste verder naar Horst waar we om 17.30 uur aankwamen. Wel wat later als normaal maar met 75 KM. op de teller na een heel mooie rit. (Verslag van Giel).
A.s. donderdag route 033 over ca. 65 km vertrek 13:30 uur.
MTB A-groep: Hamertroute 69 km
De eerste normale TWC MTB tocht na de Corona periode. Al dik 1 jaar is er alleen in kleine groepjes door de bossen gecrost. Een flinke groep MTB-ers staat om 8.30 klaar voor een 29-er rit. Ongeveer 20 paar dikke banden. De in het water gevallen tocht van vorige week staat opnieuw op het programma.
Een 10 tal A rijders gaat voorop en de B rijders erachteraan voor dezelfde route. Althans dat was de bedoeling. Dus eigenlijk gewoon achter elkaar aan tot het veer. Na de Reulsberg blijkt dat er in geen velden of wegen B rijders te zien zijn. Ook niet vreemd als het tempo van de A’s direct ver boven de 25 km per uur gaat. Slechts 1 B rijder lukt het om het turbo tempo een tijdje bij te benen. Maar bij het spoor in Sevenum haakt hij (CupPietO) af. Achteraf blijkt dat hij zijn B groep niet meer treft. Die hebben blijkbaar toch een andere route gekozen. Pas bij De Beurs rond 12.00 uur ziet Piet zijn fietsvrienden terug.
De A’s gaan dus op de turbo weg. Dat blijft zo de eerste 20 km. Dan bedaren Edwin, Ruud en Twan een beetje en zien we anderen op kop. Vooral ook omdat er regelmatig een paadje of bocht wordt gemist door de pioniers voorop. Tja, haastige spoed is zelden goed.De route is voor de meesten onbekend en verrassend. Erg afwisselend. Er zit zelfs een flink stuk grensoverschrijding in. Nog voor de pauze bij Jachthut De Hamert crasht Leo als Twan ineens full speed een pad naar rechts induikt. Leo in een flits erachteraan. Maar ja de draaicirkel van lichtgewicht Twan is duidelijk kleiner dan die van Leo. Hij is wel wat massa kwijt maar hij blijft toch een soort Hummer. Robuust met een flinke motor. Liggend op de gladde verharde ondergrond wordt Leo zelfs nog overreden door de verslaggever. En na de pauze gaat Leo in een onverwacht klimmetje alweer dwars over het pad liggen. En alweer poogt de verslaggever, nu zonder succes, over Leo heen te crossen. Verder geen schade. Zo’n Hummer kan tegen een stootje.
Bram bewijst op het veerpont naar Lottum dat hij een prima beheerder van de clubkas is. De veerman komt niet weg met deze wisseltruc. Niks: foutje bedankt dus. Gewoon netjes afrekenen want anders klopt de kasboekhouding voor PenningPeter niet meer.
Voordat we richting De Beurs koersen gaat de route nog door de Kasteelse bossen. Daar is het op dit late tijdstip en met zo’n mooi weer en door de Carboot-sale flink druk met wandelaars en veel honden. Goed om dan iets rustiger te rijden zodat we de mede bosgebruikers niet de stuipen op het lijf jagen.
Na het viaduct nog ff de paadjes over het talud van de A73 meepikken en op naar De Beurs. Bij De Beurs zit nog een redelijk grote groep TWC-ers in het waterige zonnetje op het terras. Wij schuiven aan onder de luifel en “heater”. Maar het blijkt toch net iets te fris om lang te blijven hangen. Dus snel opwarmen onder de douche. Eens kijken of Maxi die Lewis nog een kunstje kan flikken (of andersom). (door Peperazzi)
A.s. zondag route 30 richting de Duitse heuvels van 72 km. Vertrek om 8:30 uur.
MTB B-groep: 10 Oktober was het dan zover de eerste MTB tocht van het seizoen voor mij. Erg veel zin in. Tevens ook een erg koude ochtend die me doet besluiten, na de hond uitgelaten te hebben om toch wat warms aan te trekken. Om 8:30 bij de Beurs vertrokken voor ongeveer 50 km mountainbiken.
Na een rustige start kwamen we bij ons eerste stukje bos aan bij het motorterrein. En daar ging het al direct mis. De B-groep viel uit elkaar in meerdere groepjes. Uiteindelijk koste het toch wel dik 15 min voor we compleet waren. Althans op 1 na. Die hebben we ook niet meer terug gezien.
Ondertussen was er ook flink wat discussie of we de route wel in de juiste richting reden. Oftewel van begin naar eind. of van eind naar begin. Dus toch nog wat onwennig voor de meeste met een Garmin. Gelukkig hadden we wat goede leiders in de groep die ons er doorheen hebben geholpen. Het was een mooie afwisselende route die ons via Grubbenvorst de maas over bracht om daar de bossen tussen Lomm en klein Vink onveilig te maken met de MTB. Via Arcen en het veer terug naar Lottum om van daar uit weer terug te keren in Horst. Het was me tochtje wel. Ik was helemaal op naar deze ronde. Maar volgende week weer met volle energie er tegen aan. Wel eerst even naar Lommen om even naar mijn fiets te laten kijken. Dus Dave ik kom eraan. Laten we hopen dat we volgende week wel compleet kunnen blijven. En de route de juiste richting op rijden volgens de Garmin. (door Stephan V.)
A.s. zondag route 30-B van 59 km. Vertrek om 8:30 uur.
BC-groep: A.s. zondag route 039 over ca. 70 km vertrek 9:00 uur.
D-groep: Het was vanmorgen voor de eerste keer dit fietsseizoen dat het echt vrieskoud was. Het was hooguit een graad of 6 maar volgens Jos had het aan de grond gevroren. Lange broeken weer en handschoenen voor de meeste van ons. Het was een mooi peloton met bijna de helft dames. Dit maakt een groep fietsers toch een hoop mooier.
We vertrokken klokslag 9.00 uur. Er werd vertrokken met een behoorlijk tempo in de hoop dat we dan gauw op temperatuur zouden komen. De lukte, naar we later hoorden van enkelen, maar gedeeltelijk. De Dijkerheideweg via de Ulfterhoek naar de oostkant van ons mooie Sevenum. Het was een beetje mistig en dat hield de zon tegen wat weer inhield dat de temperatuur ook niet veel omhoog ging. Er werd netjes op kop gewisseld en zo kwamen we in Maasbree. Na de rotonde op de Provincialeweg direct rechtsaf over de Kanaalweg richting “Het Heeske”. Toen bij de volgende rotonde weer de Provincialeweg over en even verder linksaf over de Westerlinglaan. Deze weg met zijn klinkers deed ons wel een beetje denken aan het gehobbel over de kasseien in Parijs-Roubaix. Even later staken we de Middenpeelweg over naar Koningslust. Van hieraf reden we via Loo en Loosteeg naar de pauzeplaats vandaag Panningen. We besloten toch maar buiten plaats te nemen buiten bij Mr&Mrs. Er scheen een bleek zonnetje maar nu bleek dat er enkelen van ons toch wel veel last hadden van de kou. Enigszins op gewarmd door de lekkere koffie stapten we weer op voor de laatste helft van onze zondagsrit. Er werd koers gezet richting “de Hooven” in Beringe. Echter draaiden we eerder af naar camping “Beringerzand” en toen naar de Vliegert. Het tempo moest af en toe een beetje minder om de groep bij elkaar te houden. Na een klein sprintje over het viaduct over de A67 bereikten we Helenaveen. Als echte wielrenners en een beetje uit gewoonte vermeden we weer het fietspad en reden weer over de rijbaan. Achterlangs Evertsoord en de PI “Ter Peel’’ over de Driekooienweg naar het noorden. De 3 kooien waren echter niet te zien want het werd steeds mistiger. De wereld werd steeds kleiner en de kou kwam ook weer terug. Na de Zwarte Plakweg en een klein stuk langs de Middenpeelweg sloegen we rechtsaf naar America. Daar nam de afdeling Sevenum afscheid en fietste langs het spoor naar huis. Daar aangekomen moet ik toch even vermelden dat hier de zon volop scheen. De rest zal wel veilig in Horst zijn aangekomen voor de gebruikelijk After-bike. Wij hebben in elk geval genoten van een lekkere afsluiter.( Verslag van Giel.)
A.s. zondag route 039-D over ca. 52 km vertrek 9:00 uur.