MTB A-groep: MTB-en en F1: eigenlijk een beetje hetzelfde. Twee uur lang in een groep bocht na bocht proberen zo snel mogelijk de ideale lijn te volgen. Proberen de vieze stroken te vermijden. En weinig inhaal maneuvers. Maar toch niet echt: Bij de F1 staan er geen hekjes, paarden, wandelaars, honden etc. op het parcours. Bij de F1 staat de technische dienst voor reparaties altijd klaar met de perfecte banden. Bij de F1 staat de route perfect aangegeven (navigatie voor dummy’s). Bij de F1 rijden ze met elektronische oortjes en communicatie. Bij de F1 telt alleen het laatste rondje. En daar krijgen ze miljoenen Euries voor. En wij modderkruipers: steeds weer andere obstakels, knollenpaden, trekker sporen, omgevallen bomen, klaphekje, klaphekje, hekje klap (? Kom ik op terug), geen pit crew maar zelf onderweg fröbelen aan het materieel. Na afloop geen champagne douche maar zelf de prut van je bike halen. Allemaal niet zo erg: want bij ons telt iedereen en niet alleen de eerste. En het belangrijkste: Gewoon na afloop samen ’n chocomel of koffie bij Kim. En geen bierdouche maar gewoon ’n lekker koele Tongerlo.
Toch een puike prestatie van die Belg…. Ehh Max om zo lang volledig geconcentreerd en gefixeerd te blijven op die 1e plek en de minuscule kansen daarop. Da’s echt topsport. Letterlijk doorgaan tot het gaatje. Sneu voor die Hammie van de F1. Nu wel handig dat ie zo’n rasta/dreadlocks coupe heeft. Dat is veel handiger bij het uittrekken van z’n haren op zondagavond. We zaten met onze oranje vlaggetjes, shirts, mutsen en Maxipouce’s toch wel bijna 2 uur echt in de rats toen Max Hamilton voor zich alleen maar kleiner zag door de toenemende achterstand. Uiteindelijk: Eind goed al goed.
Ook bij onze MTB tocht gisteren. Met 9 A-rijders pakken we vandaag op papier en volgens de route info precies dezelfde koers als de Bees. Een gevarieerde tocht met de singeltracks in ’t Ham, bij Toverland en de Schaak. Daartussen flinke stukken beekkant, gravelen en wat asfalt. Net als ieder jaar lukt het ook dit jaar om in de Steeg de groep in 2 delen te splitten. Het blijft lastig om in het bos het juiste kleine paadje te kiezen. Ook niet zo’n probleem. We kennen het gebied dus vinden elkaar snel terug.
Nieuw zijn de vele dure, witte poortjes en afrasteringen die overal in de bossen rond Kronenberg staan. Heeft iets te maken met paarden. Maar lijkt niet echt praktisch om met zo’n uit de kluiten gewassen pony steeds weer doorheen te moeten. Zeker met aangespannen wagen. Vreemd. In enkele poortjes hebben ze ook nog op slinkse wijze een soort boobytrap ingebouwd voor haastige MTB’er (lees Technische Twannies). Het is altijd lastig om zo’n poortje te passeren als het naar je toe scharniert. Poortwachter Ruud houdt dan steeds netjes voor de rest van de groep de doorgang open. Bij de poortjes die met ons mee draaien hebben we geen hulp van Ruud nodig. Die duwen we al rijdend met het voorwiel en 1 arm open zodat we er rap en vloeiend doorheen glippen. Behalve…. Behalve als aan de andere kant van het poortje een paal in de grond het openslaan van het poortje belemmerd zodat je er zelf te voet maar net door kunt. Dan krijg je al fietsend een soort klap van het hekje. Sapperdeklap ! Daar kan Technische Twannie sinds gisteren over meepraten. Hij ramt al rijdend zo’n een onwillig (wellicht bewust gemanipuleerd en geprepareerd) duur wit hekje. En knalt er tegenaan in plaats van erlangs te glippen op z’n bike. Gelukkig eindigt bij deze frontale botsing zijn edele klokkenspel niet op de bovenbuis of het balhoofd. (Zou dat framedeel daarom balhoofd heten?). Twan klinkt na deze hekjesklap gewoon als Twan en niet als An. Dus zijn testosteronfabriekje heeft het goed doorstaan. Volgende week ’s vragen of zijn vriendin er iets van heeft gemerkt. Die zal zich intussen wel afvragen hoe haar lief tijdens het MTB’ken toch steeds allemaal die schaaf- en blauwe plekken over hele lijf oploopt. Vorige week de linkerbil en knie en elleboog en nu weer ergens anders.
Op het stuk MTB-parcours in de Schaak kiest iedereen z’n eigen tempo. Achteraf hoor ik dat Turbo Tim toch de Turbo nog aan had en uit een kombocht is gevlogen. Zou dat op Strava ook een KOM opleveren als “kluns of the mountain”. In ieder geval wel “vliegensvlug” een Kommetje gescoord . Mij suggestie voor TT. Volgende keer voorafgaand aan de gezamenlijke rit geen 30 maar 40 km extra pakken zodat de Turbo op het laatst wat leger is en de snelheid in de bochten wat lager. Verder kan ik als verslaggever vandaag weinig memorabele bijzonderheden optekenen. Zelfs niet verzinnen. Na het stuk Schaak koersen we via het Meterikse veld en de Afhang terug naar De Beurs. Effe gezellig nababbelen en daarna op de bank nagels bijten voor Max. Behalve Tim: die rijdt wellicht eerst nog een uurtje uit op de Taks omdat de Turbo nog niet helemaal leeg is. (door Peperazzi)
A.s. zondag route 6 van 53 km richting de Floriade. Vertrek om 9:00 uur.
MTB B-groep: Het was dan weer zo’n morgen waarbij menig een denkt van, ik blijf lekker in mijn nest liggen en dan achteraf spijt hebben van was ik toch maar opgestaan. Prima fietsweer en weer een route met veel afwisseling ook al omdat er hier en daar een boompje over de route lag. Via het Ham en Kronenberg hekje door en weer een hekje door wel erg veel hekjes geplaatst was dat nou echt nodig er waren toch wel andere oplossingen voor te vinden zodat andere gebruikers ook normaal van dit gebied gebruik kunnen blijven maken zonder al deze overbodige hindernissen. Er waren deze morgen meerdere bikers en dat is toch fijn om te zien dat we steeds meer op de fiets gaan en lekker door de natuur fietsen op de daarvoor bestemde paden. Dan richting America via de Zuringpeel en op naar de Schadijkerbossen om weer een helft van de route mee te pikken. Al met al weer een leuke tocht.
A.s. zondag route 6 van 53 km richting de Floriade. Vertrek om 9:00 uur.