VUT-groep: A.s. donderdag route OTH 2019 van 77 km. Vertrek om 13:30 uur.
A-groep: Eerste Paasdag
Zo’n extra lang weekend met een dubbele zondag is het altijd afwachten hoeveel man/vrouw er zijn om te fietsen. Ook wij zijn een weekendje weg, maar aangezien deze in Grubbenvorst is is het goed te combineren. Wanneer ik bij de Beurs aankom zie ik echter helemaal niemand staan. Iets verder doorrijden leert me dat ze staan op te warmen in de zon. En voordat de klok slaat, zijn we zelfs met 10 mannen. We hebben redelijk mazzel met de windrichting. Eerst wind in tot bij het veer in Kessel. Dan de wind in de rug om in Well te komen. En dan nog wind in terug naar Horst.
Klokslag 8 uur vertrekken we. Eerst richting Sevenum en vervolgens naar Maasbree. Vanaf daar naar de Maas in Baarlo. Dat betekent ook het keienpaadje bij de Berckt. En ook al is vanmiddag Parijs-Roubaix, dit wordt toch niet echt gewaardeerd. Vervolgens naar de Maas en dan om Baarlo heen, verder naar Kessel. Daar pakken we het veer naar Reuver. Deze is al op de weg naar de Kesselse kant, dus ondanks de grote behoefte kies ik er voor om niet snel een plasje te plegen. Had ik beter wel kunnen doen, maar nu durf ik tot de pauze amper te drinken. Door en om Reuver om bij de Witte Stein te komen en vandaar trekken we het Duitse in. Om Kaldenkirchen heen en door naar Leuth. Onze Razende Reporter i.o. laat me in ieder dorp weten waar ze de beste koffie hebben. Helaas voor hem drink ik die zwarte drab niet, een aangezien we onder de 100 km blijven, zit een lange pauze er ook echt niet in.
Daarna door naar Herongen. Daar zet Henk “Ik verkoop deze week geen paarden of katten, maar honden” nog even aan, om zijn 1uur kopbeurt vol te maken. Helaas voor hem komt deze berg iets te vroeg en zit er meer pap dan kracht in de benen van onze hobbyfokker. Een stukje na de molen, lekker in de zon en uit de wind doen we dan onze snelle plas en drink pauze. Dat lucht lekker op. Vervolgens een klein stukje over de heuvel rug, zonder dat we deze nog vaker op moeten, en daarna lekker over de streekweg, met de wind grotendeels in de rug. Zo zijn we lekker snel in Looi, waar we afbuigen richting Well. De animo voor kopwerk neemt af, want nu moeten we nog wind in terug naar Horst. Dit gaat goed, totdat de weg is opengebroken in Blitterswijk. Piet en Miep zijn net daarvoor al terug naar Venray afgebogen. Bij de wegonderbreking blijkt hoe eigenwijs sommige mensen kunnen zijn. Met als resultaat dat 1 4-tal rechts van de onderbreking gaat en het 5-tal links. Er zal dus toch iets meer gewerkt moeten worden om bij de Beurs te komen.
Uiteindelijk komen we toch bij de Beurs, voor de sterke verhalen en de zwarte drab. Een groot aantal gaat echter direct naar huis voor Paasverplichting thuis. De volgende morgen begrijp ik dat handige Twannie na de koffie merkt dat zijn band is leeggelopen terwijl hij van de sterke verhalen genoot. Vanmiddag alles op orde maken, zodat hij er op Paasmaandag wel gewoon bij is.
A.s. zondag route 97 van 94 km richting Hinsbeck. Vertrek om 8:00 uur.
A-groep: Tweede Paasdag
Eigenlijk is de naam van de route op deze 2e Paashaasdag niet dekkend voor de inhoud. Feitelijk is het een heel grote ronde rondom America en dan nog een lange lus naar Ospel. Veel Peel dus. En in het veld geen haas te bekennen. Die sjouwen nu overal in de dorpen met op de rug tot aan de oren gevulde zware mandjes met eieren. En dat allemaal voor die die blagen. Eerst bij het ochtendgloren op het depot volgens de bestellijstjes de eitjes bij elkaar zoeken. Per gezin en per blaag vanwege de speciale wensen. En vooral geen gewone legsels van de kip maar van die luxe chocolade eieren en paashazen. De hele mand vullen. Te voet op pad door de wijken. Dan ergens rond het huis ongezien verstoppen die handel. Niet te moeilijk want dan vinden ze die dure snoepzooi niet en dan vreet de labradoedel die rommel op met alufolie en al. Dan snel het hazenpad voordat die peutermafia komt aanstormen. En hup de volgende tuin in. Pfffffff! Je krijgt er hangoren van. Oh ja, daar is toch een liedje van? Weet je wel: Mijn naam is haas ik weet er niets van
Nu ik het toch nog niet over het fietsen heb. Eerst een leuke anekdote. Waargebeurd en niet met eitjes maar met een paar natte wielerschoenen. Een lid van het A-team. Zeg maar mister TR had natte poten opgelopen tijdens een vakantie fietstochtje rondom de tijdelijke asielplek. Bij terugkomst in de luxe bungalow was de pizza net uit de hete oven. Toch geweldig als je vriendin snapt waar je behoefte aan hebt na wat kilometers fietsen. Pizzaaaaa! En omdat die oven toch lekker op temperatuur is, dacht onze slimmerik: kan ik mooi mijn raceschoenen in laten nadrogen. Zijn ze morgen weer mooi droog vanbinnen. Super idee!
Dan kom ik nu toch op onze 2e Paashaas fietstocht. Met z’n 11 op route in de ochtendkou en al snel koersen we onder een stralend blauwe hemel met een lekker warm zonnetje op de rug. Bij die 11 is ook onze mister TR. Als ik naast hem rij hoor ik iets “queetschen”. Queetsch queetsch queetsch (voor dit soort geluiden hebben ze alleen in Duitsland passend woorden) Ik suggereer naar mister TR: lijken wel je pedalen of je schoenen. Zijn antwoord komt direct en overtuigd: Oh ja, dat zijn m’n schoenen. Ik “zijn die nieuw”. Hij: nee wel versgebakken! Ik: Huh!? Toen kwam dus het verhaal van de warme pizza-oven met het vervolg. Hij: Tja en ‘s morgens lekker ontbijtje met warme afbakbroodjes uit de oven. Echt vakantiegevoel. Dus met m’n slaperige, katerkop, eerst effe de oven goed voorverwarmen op 180 graden. Dan worden “ze” tenminste lekker knapperig. Maar tijdens het voorverwarmen begint die oven wel heel raar naar verbrand plastic met een zweetvoeten mix te ruiken. DE RACESCHOENEN
Inderdaad goed warm, hier en daar met bruin korstje, maar wel kurkdroog vanbinnen. Zo zie maar dat niet alleen nieuwe schoenen kraken. Oude voorgebakken schoenen die queetschen ook. Rara: Wie fietst er in ons peloton met queetschende witte racesloffen met bruine plekken?
De rit verloopt verder overigens prima. Met Flandrien Frank hele stukken voorop aan een soort elastiek. 10 meter vooruit, 50 meter, 10 meter en dan hup ineens weer 40 meter voor ons en ook nog solo over de weg in plaats van het fietspad. Blijft verrassend die jojo stijl. Letterlijk onnavolgbaar. De pauze pakken we na 60 km bij het kanaal in Ospel. Een heel parkje met diverse handige picknick-banken voor de hele club (A’s B’s en C’s en D’s). En extra grote prullenbakken. Volgende keer nog ’n snackkot erbij. Wat muziek. Let’s party!
De laatste 30 km gaan lekker ondanks de stevige zijwind. De groep rijdt keurig in het gelid en met een net constant tempo. Captain Jacco Passo hoeft bijna geen reprimandes uit te delen. Mooi mannen en vrouw. Iedereen pakt de kopbeurten (korter of langer naar gelang het energiepijl dat toelaat). Opa Hay zwaait op het einde bij de wissel voorop wel heel heftig met zijn armen. En omdat hij en Mien op deze dag 45 jaar getrouwd zijn vragen wij ons af of die ronddraaiende beweging van Hay met de arm betekent dat hij bij De Beurs een rondje geeft. En jawel hoor het eerste drankje na de tocht wordt door Hay betaald. Helaas hebben we tijdens het fietsen te weinig adem over om voor Hay te zingen. Maar wel knap van Mien. Zo lang met onze tortelduif doffer Hay samen. Daarvoor verdienen beiden een welgemeend Profietsiat! Hieperdepieperdepiep……. Hoera Hoera
Net voor het spoor op de Tongerlosestraat zit midden in de paardenwei tussen de paarde blommen een leuke dame met schoothondje naar ons te zwaaien. We zwaaien allemaal enthousiast terug. Het blijkt een echte fan van Sherlock Henk te zijn (zijn vriendin). Misschien levert dat over 45 jaar ook een rondje voor het A-team op.
Nog vóór 11.30 uur zijn we (als eerste TWC-groep) bij De Beurs. Plenty plaats op het zonovergoten terras voor ons. Wat smaakt zo’n bruine pater of witte dan toch goed. Heerlijk. En ook nog gesponsord door Hay en/of Mien. Hartstikke bedankt en had niet gehoeven…Volgend jaar misschien nog ’n eitje erbij. Vroluk Pasen. (door Peperazzi)
B-groep: A.s. zondag route 124 van 74 km. Vertrek om 8:30 uur.
C-groep: Eerste Paasdag 17 april
Zondagmorgen 1 ste Paasdag, vanuit mijn bed begint de zon op te komen. Lekker fietsweer denk ik, maar buiten in het schuurtje de fiets halen blijkt dat er een frisse wind blaast. Dan maar goed inpakken denk ik en toch maar gaan. Bij de Merthal aangekomen blijken er een zestal B-rijders en evenveel C-rijders acte de presence te geven. Mijn route die ik op de Garmin had staan blijkt niet te kloppen, we rijden met de C-groep naar onze buren en wel naar het bedevaartsoord Kevelaer.
Met de wind grotendeels in de rug zoeven we via de brug in Well en Wellerlooi over rustige wegen met veel slingerwerk naar onze bestemming waar we, na met zijn allen een kaars aangestoken te hebben (of zelfs twee), lekker buiten op een terrasje een drankje en sommigen een stukje taart konden scoren. Na deze welkome pauze weer richting Nederland. Via Wemb weer naar Wanssum. Daar konden we nog de A-groep voor ons uit zien flitsen over het nieuwe fietspad naar Blitterswijck. Door Meerlo en Tienray weer naar onze vertreklocatie alwaar we op het terras konden aanschuiven bij enkele A- en B-rijders. Al met al een mooie rit om de Paasdagen in te luiden. Morgen weer een dag.
A.s. zondag route 27 van 77 km. Vertrek om 8:30 uur.
C-groep: 2e Paasdag
Het was een mooie morgen, de zon scheen al volop. Na een stevig ontbijt de fiets op en naar Horst. We zouden vertrekken om 8:30 voor de OTH route van 2017 over een afstand van 70 km.
Het was een gemêleerde samenstelling uit de B,C en D- groep dat klaar stond bij de Merthal. We startten met 7 mannen en 2 vrouwen. Er werd op kop goed gewisseld. Sommigen reden wat langer op kop. Niet iedereen is even sterk en voorin voel je toch al gauw de tegenwind. Het liep gesmeerd en na ongeveer 40 km hebben we toch zin in koffie. Maar bakkerij Stings had gesloten vandaag en de buurman ook. Die haben heutefrueh ein Treffen mit dem Osterhaase? Dan nog maar even door gefietst naar de Tankstelle 4 km verder op. Een voor TWC Oranje bekende pauzeplaats van de OTH tocht en dus voor ons vertrouwde plaats met heerlijke koffie en cappuccino. Fijn buiten op de bank in het zonnetje.
Maar toen ik nog niet gedronken had aan mijn cappuccino stootte ik die om over de tafel wat natuurlijk voor de nodige hilariteit zorgde. Dan maar gauw terug voor een nieuwe kop. Mijn mede fietsers vonden het toch wel een beetje sneu en hebben toen samen wat kleigeld ingezameld en mijn tweede cappuccino betaald en die daarom misschien wel 2 keer zo lekker smaakte . (Met natuurlijk een achterliggende gedachte.).
Toen we weer een tijdje op weg waren zagen we in de verte iemand met een TWC- shirt fietsen, het bleek Cecile te zijn. Ze sloot zich bij ons aan en in een rap tempo fietsten we naar het veer. Nog een paar km en zo waren we net voor 12.00 terug in Horst ,waar het terras al hoofdzakelijk wit/rood zag. Mien en Hay trakteerden ons nog op een drankje want ze waren al 45 jaar een echtpaar. Het was een mooie rit met een super fietsweertje (door Wilma en Giel).
D-Groep: Eerste Paasdag 17 april
Ondanks dat de zon al volop scheen op deze eerste Paasdag was het te koud voor de korte broek en te warm voor de lange broek, dus maar gekozen voor de gulden middenweg de ¾ broek. Wel nog dunne handschoentjes met lange vingers.
Naar Horst waar ik bij “de Merthal” samen met Helmondse Hein en Sevenumse Anny B. vergeefs wachtte op nog meer TWC’ers deze Paasmorgen. Maar het bleef stil dus besloten we maar met zijn drieën op pad te gaan. Zeker nog druk bezig om de paaseieren te verstoppen of te zoeken natuurlijk.
Een vaste route hadden we niet dus onze eigen wegkennis maar in werking gezet. Via de Blaktdijk fietsten we met een stevige wind in de rug langs het Equestrian Centre ”Peelbergen” naar Helenaveen. Van daaruit langs het kanaal naar Griendtsveen. Toen over het Leegveld en vlak na “ Natuurpoort De Peel” over het fietspad richting Liessel. We hadden nu in het open veld de wind vol op de neus. Hein en ik wisselden om beurten op kop zodat we een behoorlijk tempo aan konden houden. Bij de rotonde Snoertsebaan, Koeweideweg volgde ik Hein blind om even een kijkje te nemen op de parkeerplaats. Die was nog helemaal leeg dus snel weer verder. Via de Vuurlinie, de Vieruitersten naar ons koffieadres ”Oppe Koffie” in Meijel. Lekker buiten in de zon en genoten van een paar heerlijke kopjes koffie. Daar we elkaar al een hele tijd niet hadden gezien was er veel te vertellen en duurde de koffiepauze dit keer wat langer.
Met de wind van opzij werd er koers gezet richting Sevenum. Nog even een kleine omweg langs de voor Anny en Hein bekende pluktuin op Maris in de Grashoek. Om 12.15 uur waren we terug in Sevenum na een mooie Paasrit met bijna 55 km op de teller (door Giel).
A.s. zondag 24 april, route 124-D van 60 km. Vertrek om 9:00 uur.