VUT-groep: De voorspelde tropische temperaturen voor vandaag heeft doen besluiten de VUT rit te verplaatsen naar de ochtend uren met starttijd 8.30 uur. Voor vandaag stond route 048 op het programma over een afstand van 75 km. Om 8.30 uur stonden er 13 TWC’ers klaar voor deze rit. Opvallende aanwezige was Annie B. die het na het verwijderen van haar meniscus en wat voorbereidende trainingen wel wilde proberen. We vertrokken in één groep richting Meterik en door de zwakke rugwind was het tempo gelijk stevig. Op de Lollebeekweg werd het tempo plots geremd door een regeninstallatie die ons een nat pak wilde bezorgen. Het was Theo B. die het niet deerde en toch door de kunstmatige bui fietste onder het mom ik heb nog tijd genoeg om te drogen. Na dit intermezzo ging het full-speed richting Ysselsteyn en via de bekende Ossendijk richting Overloon. Maar een tegemoet komende truck met oplegger vormde plotseling een probleem want hij wilde geen ruimte laten voor ons zodat enkele door de berm moesten met het nodige risico, gelukkig ging alles goed. We vervolgde onze rit via Overloon naar Stevensbeek, maar de afslag naar de Lindelaan werd door de op dat moment even niet oplettende kopmannen gemist en het credo, altijd de voorrijders volgen, werd door de volgers niet opgevolgd zodat de groep even werd opgesplitst. Na even verzamelen ging het verder. Direct na Stevensbeek bij het verlaten van de bebouwde kom daar waar het fietspad, dat niet het breedste is en links van de weg ligt, door de voorrijders gemeden en bleven we op de weg rijden en een tegemoet komende bulkwagen was het daar niet mee eens en blokkeerde onze doorgang zodat we alleen via de berm en het fietspad verder konden. Moraal van dit gebeuren de chauffeur had gelijk wij hoorde daar niet en dat begreep iedereen zodat er ook niet gemekkerd werd. Volgende keer maar gelijk het fietspad ook al is het niet ideaal. We vervolgde onze rit richting Holthees waar de wegkapitein de koffie had gereserveerd. Het terras was coronaproof ingericht en de koffie werd snel uitgeserveerd en toen de uitbaatster nog rond kwam voor een 2de kop werd daar nog gretig gebruik van gemaakt. Na het afrekenen werden de pedalen snel vastgeklikt voor de laatste 30 km. Via Maashees, Geijsteren, Oostrum en dan via de nodige omweglussen, om de geplande kilometers bij elkaar te krijgen, kwamen we gelukkig toch nog in Horst bij de finish om even voor 12 uur arriveerde. De temperatuur was gelukkig nog niet tot max gestegen zodat we kunnen terug zien op een goed verlopen rit en we geleerd hebben dat we altijd risico lopen als we ons niet aan de verkeersregels houden. (door Lei K.)
A.s. donderdag route 037 over ca. 70 km met vertrek om 13.30 uur.
A-groep: Via de Duitse heuveltjes naar de Konditorei in Lobberich
De tropische periode lijkt voorbij. De weervrouw beloofde een koele morgen. Zelfs met een stevige frisse wind. En die belofte blijkt achteraf helemaal te kloppen. De wind staat wel gunstig vanuit het zuiden. Tegen de tijd dat de wind sterker wordt hebben we die vooral van achteren. Voor de meesten een welkom steuntje in de rug bij deze tocht ruim boven de 100 km met tussen 500 en 600 hoogtemeters.
We starten met 12 A-renners. Vandaag is ook Sparrow Henk weer present. Hij oogt nog een beetje volgevreten na zijn retraite in Oostenrijk. Ondanks de hoogtestage op de Gross Glockner. In het vervolg van de rit wordt ook bewezen dat ver over het bord hangende Wienerschnitzels en grote Oostenrijkse bierpullen toch echt niet conditiebevorderend zijn. Henk heeft er moeite mee vandaag. We zien hem pas op het einde van de rit op kop. Ook Twan de Grieze haakt aan na enkele weken afwezigheid. Althans het eerst deel van de rit. Onze krasse knar heeft de laatste weken iets te veel stof gehapt bij het sloopwerk voor de familie. Met als gevolg dat de zuurstoftoevoer ’n beetje hapert. Tja,… en de betere mondkapjes waren uitverkocht, dus dan maar zo’n goedkope lap voorbinden, en slopen maar. Bij Straelen volgt Twan uiteindelijk de dringende adviezen op van dokter Hammie en maakt rechtsomkeer naar huis. De rest vervolgt de route over de heuveltjes richting Lobberich. De rit verloopt veel rustiger en “georganiseerder” dan vorige week. Het parcours heeft veel minder smalle paadjes en onoverzichtelijke passages. De groep rijdt netjes homogeen. Op verzoek van onze Bike Girl lukt het zelfs om na de bochten rustiger te versnellen. Alleen op enkele klimmetjes bollen de eersten op de top wat te ver door zodat de achterblijvers toch nog zelf een stukje extra kopwerk moeten doen. Maar daar worden die ook wat sterker van. In Straelen groet Opa Hay een groepje renners, natuurlijk inclusief dames wel heel uitbundig. We zijn het wel gewend dat hij de meeste dames (jong en oud) die we tegenkomen vriendelijk en enthousiast begroet. Maar nu zat hij ineens luidkeels groetend en zwaaiend achterstevoren bijna in extase op de fiets en dat ook nog bergop. De verklaring voor deze uitspatting van uitbundigheid: een van de hardlopers was Hays dochter. Wat is de wereld toch klein. Opa-pa Hay laat zien dat hij een oude sluwe vos is met veel parcours kennis. Hij pakt enkele keren een slimme afkorting. Op die manier lukt het hem bijna om bij Hinsbeck als eerste boven te komen. Helaas voor hem blijkt de afkorting net niet kort genoeg. Hij wordt vlak voor de top opgeslokt door het voltallige peloton inclusief de Bike Girl.
Op enkele punten in de route is op de boordcomputers niet echt duidelijk te zien wat de juiste afslag is. Meerdere opties of vage splitsing. En door de laagstaande zon wordt dit nog onduidelijker. De groep kiest daarom zelfs 3 x een verkeerde afslag of mist die gewoon. Het zijn wel steeds andere koppeltjes die de fout in gaan. Omdat er voorin toch redelijk abrupt wordt afgedraaid moet de rest achterin 1 keer toch wel heel stevig in de ankers. De rubberstrepen staan nog op het asfalt. Met wat kunst en vliegwerk en geroep lukt het iedereen om de voorgangers ontwijken.
Op 2/3 van de rit parkeren we onze wheels tegen de het hekwerk van de bakker in Lobberich. En zoals intussen bij iedereen bekend. Kaffee und Kuchen nur mit Mundschutz. Enkelen hebben dit nog steeds niet door. Zij zoeken en vinden een alternatief in de vorm van een zakdoek of buff of opgetrokken shirt. Bij Babbel Frank is het stukje stof toch te klein om zowel zijn mond als neus te bedekken. Dit krijg je met zo’n mond die nooit stil staat (of ligt het toch aan het stevige reukorgaan?). We lijken wel een bende uitgehongerde en dorstige struikrovers die de bakkerij komen plunderen. Hände hoch und hier mit den Kuchen! Oder es knallt ! Dallie Dallie ! Maar wel eerst netjes, buiten achteraan in de rij, aansluiten. En adressen en postcodes en tijd invullen met de volledige naam. Dus niet Johannes Zoetemelk, Johannes Janssen, Hedricus Kuiper, Johannes Raas, Marianne Vos, Dillon Groenwegen, Thomas Dumolin, etc etc. Gewoon keurig onze eigen namen. Bovendien hebben die Duitsers toch geen verstand van wielrennen. Gelukkig wel van dikke Torten bakken. En helaas ook meer van voetballen dan wij Nederlanders.
Met een goed bijgevulde energietank koersen we wind mee de laatste 35 km terug naar Horst. Op het terras bij De Beurs hebben we volop ruimte om een plekje op 1,5 m van elkaar te vinden. Er zitten nog enkele peloton-restanten van de B en C/D groep. Waaronder Hoppende Hugo die weer eens te lui was om vóór 7 uur uit bed te rollen. En dan te bedenken dat hij de hele week kan uitslapen met z’n hondje Roetje aan het voeteneind. Rust roest… We proosten met z’n allen op ieders gezondheid en op goed weer voor de aanstaande marathon. (door Peperazzi).
A.s. zondag staat, bij niet al teveel regen, de Marathon op de planning. Voor degene die zich opgegeven hebben volgt info via mail en de Marathon Whatsapp groep.
BC-groep: Zie de berichtgeving bij de D-groep ivm de Marathon.
D-groep: De tropische weersvoorspellingen waren voorbij, dus een bidon minder op de fiets vanmorgen. Maar er was vanmorgen een andere verrassing om 8.30 uur stonden er voor het D peloton liefst 21 vrouw/man aan de start voor route 065 over ca. 64 km. En dan miste ik nog een aantal vaste d groep rijders. Nog even en we moeten in 3 groepen gaan fietsen en de D formatie krijgt de volgwagen mee op het parcours. En een bijkomend probleem wordt een koffie locatie vinden waar we volgens de corona regels terecht kunne. De toekomst zal het leren. Op slag van 8.30 werd er vertrokken richting Hoofdstraat om daarna via de Gastendonk en Herenbosweg naar Tienray te koersen. Nu eens niet via Meerlo, maar via Swolgen, Megelsum naar Blitterswijck en met de westenwind mee werd er steeds boven gemiddeld gereden. Het bekende fluitje van de wegkapitein moest het peloton regelmatig tot kalmte manen. Schijnbaar is de conditie momenteel van dergelijk niveau dat eventuele deelname aan de Tour de France in overweging genomen kan worden. Via de Koninginnebrug naar Wellerlooi naar onze Oosterburen. Na het bekende houten rammelbruggetje en de planten groothandel naar de Julicher Weg die door de kopmannen bijna werd gemist, maar de kreet van achteren deed de meeste toch links gaan even rustig om de groep weer te formeren en naar Walbeck te koersen voor de koffie. Lei wachtte even bij de kruising om ook groep 2 naar het juiste terras bij Latino Eiscafé te sturen. De uitbaatster was zichtbaar verrast dat zij zo vroeg op de zondagmorgen zulk een grote groep mocht verwelkomen.
De koffie werd snel uitgeserveerd, en toen iedereen van het prima bakje koffie of cappuccino genoot vroeg de serveerster of zij een foto mocht maken voor het familiealbum, iedereen streek zijn haren recht en zette de juiste smile op zijn gezicht zodat het er ook vrolijk uit zag.
Onze Mart P. had schijnbaar geen lege broodzak vanmorgen zodat een klein broodtuutje moest dienen als afval container.
Want TWC wil de pauzeplaats toch netjes achterlaten. Misschien kunnen we bij de gemeente een aanvraag indien voor een grote keukenafval container in de volgwagen. Nadat de vergoeding voor de consumpties op een tafel waren verzameld maakte groep één zich klaar voor de start van de 2e etappe. Maar nu was het de wind die duidelijk te tempo drukte en de druk op de pedalen omhoog moest om nog een redelijk tempo neer te zetten. Via voor velen wat onbekende geasfalteerde veldwegen ging het naar de bekende Grenzweg van Bauerncafé Jacobs. De hoor en luister apparaten moesten wel even goed worden afgesteld zodat enkel ook wisten waar links en rechts zat. Via Schandelo en Lomm naar het veer naar Lottum, Groep één had geluk en kon snel oversteken en behielden zo een ruime voorsprong op groep Twee. Het laatste stuk naar de finish was het de wind die echt tegen ging werken want er waren volgens mij weer enkele beaufortjes bijgekomen. Op de laatste kilometers was het Mart V. die dacht ik wil de beste stoel op het terras en sloeg nog een gaatje naar de finish die om ca. 11.15 werd bereikt. Een mooie rit over enkele wegen die we niet zo vaak berijden en we hebben het droog gehouden. Lei kwam bij het naar huis rijden groep twee tegen maar kreeg op het laatste stuk nog een douche en fiets poetsen cadeau. Volgende week route nog onbekend dus let op de berichtgeving. (door Lei K.)
P.s. Voor zondag geeft het programma de Marathon 2020 maar door het corona gebeuren is hier weinig aandacht aan besteedt. Nu blijkt dat de A groep de marathon route van 2014 gaat rijden. Als er bij de B,C en D groep voldoende belangstelling is om een marathon te fietsen van ca. 100 km met één uitgebreide langere pauze om wat te eten dan ga ik een route maken die heen en terug grotendeels over het A parcours loopt. De weersvooruitzichten zijn niet bepaald positief maar er wordt zaterdag om 12.00 uur beslist of het door gaat zo niet dan wordt het verplaatst naar zondag 6 sept. Heb je interesse meld je dan zo spoedig mogelijk aan.
Als het niet doorgaat fietsen we zondag het programma van 6 sept. Route 121-D vertrek 8.30 uur.