VUT-groep: Voor vandaag route 116 over ruim 70 km, een route die voor jaren terug gelopen werd door de Kennedy Mars lopers van Melderslo. Het was uitstekend fietsweer en dat was bij de start duidelijk want liefst 15 leden stonden klaar voor de rit. Theo B. had bij het warmfietsen geconstateerd dat de Jorisweg was afgesloten door werkzaamheden dus moest er even een andere aanlooproute bedacht worden om in Grubbenvorst te komen. Uit verkeersveiligheid vertrokken we in twee groepen 7 en 8.
Via Hegelsom en het station Horst-Sevenum en daarna een stukje Greenport-Bike-Way naar Grubbenvorst waar we weer op de originele route zaten. Maar dat goed kijken op de Garmin toch belangrijk is is wel duidelijk maar ook adviezen over links, rechts of rechtdoor blijken voor enekel vaak ook nog een probleem, gelukkig ging het telkens goed want vreemde maneuvers kunnen toch wel eens tot problemen geven kijk maar naar de Tour de France. De rit verliep goed via Broekhuizenvorst, Swolgen, Gun, Blitterswijck naar Wanssum. Maar al was de nieuwe brug over de haven ook klaar, maar het klinker wegdek over de Molenbeek brug had men er maar helemaal uitgehaald. We moesten via wat stoepje op stoepje en via een nood klinkerpad langs de jachthaven om weer op de juiste weg te komen. Bij het fietsen langs de jachthaven kreeg men met het fraaie weer dat we ergens langs de cote d’azur fietsen alleen de bootjes waren wat klein. Na deze hindernis ging het verder via de nieuwe weg om de nieuwe haven over een nieuw breed fietstpad naar Geijsteren voor de koffiestop. We namen plaats op het coronavrij zon overgoten terras tegenover ’t Trefpunt. De koffie werd snel besteld en menigeen nam even de tijd voor een sanitaire stop. Na de koffie werden de pedalen weer vast geklikt voor het vervolg van de route. Via Maashees en een omweg naar Holthees gingen we ook nog even langs bij Jozef van de Smakt maar niet om een nieuwe partner te zoeken. Via Asteria naar Oostrum waar de voorrijders even niet goed op de Garmin keken of was het automatisme, maar vandaag was de route net iets anders. Gevolg dat groep 2 voorop kwam en groep 1 nu mocht volgen. En wat is dan het gevolg een groep in het zicht werkt als het bekende rode vod dus de fluit moest er aan te pas komen om het tempo op VUT niveau te houden met als gevolg dat groep 2 uit het zicht verdween maar voor ons is het motto samen uit samen thuis. Na wat extra omzwervingen om de kilometers bij elkaar te sprokkelen werd even voor de klok van 17.00 uur de finish bereikt. (door Lei K.)
A.s. donderdag route 027 voor ca. 77 km vertrek 13.30 uur.
A-groep: Na de heuveltjes bio-Kuchen happen in Rheurdt
De omvang van het peloton is hetzelfde als de vorige week. 10 gemotiveerde A TWC-ers staan om 7.30 uur klaar voor een pittige rit door het Duitse heuvelland. Maar als de koster al luid en duidelijk 7.30 uur heeft geklepeld is er nog geen spoor van de verwachte 2 kopmannen voor de koers. We missen Captain Jac en Puppie Pappie Bram. Ook enkele minuten wachten met vertrek mag niet baten. In de hoop dat er verder niks ernstigs aan de hand is vertrekken we.
Later blijkt dat Captain Jac om 8.00 uur op ons heeft staan wachten. Net zo vergeefs dus als wij. En Bram was n beetje “beroert” zonder aanwijsbare oorzaak. Da’s vervelend. Dan kun je beter een flinke kater hebben van een vrolijke vooravond. Heb je tenminste nog wat leuks om aan terug te denken als je aan de plee gekluisterd zit of hangt. De opengevallen plaatsen in de groep worden ingenomen door Opa Hay. Die is wonderbaarlijk snel weer paraat na een stevige operatie aan de elleboog. En door Arnold van de B. Deze Barnoldus kennen de meesten nog van het vorige winterseizoen. Hij presteerde het om in de eerste MTB rit zoek te raken en pas enkele weken daarna weer op te duiken voor een andere rit in het veld.
De meteorologische omstandigheden zijn deze zondagmorgen ideaal. Gewoon perfect fietsweer. Gedurende de rit blijkt dat we als A’s ook zonder echte koersleiders homogeen en netjes op tempo kunnen koersen. Alles gaat heel “georganiseerd”, iedereen pakt ongeveer gelijke kopbeurten. En de formatie blijft keurig intact, dus zonder veel tussentijdse wisselingen. Zelfs de plaspauze van Pinkeltje Frank gaat “gesmeerd”. De hele groep staat netjes rondom Frank gegroepeerd en checkt of alles goed gaat met uit- en inpakken. Slechts bij de gebruikelijke “verfietsingen” wordt de formatie korte tijd door elkaar gehusseld. Zelfs op de klimmetjes blijven we bijna in formatie en heel goed bij elkaar.Onze nieuwe A-spirant Barnoldus draait gewoon en soepel mee. Hij heeft geen probleem met het iets hogere tempo van de A’s ten opzichte van de B’s. De pauze bij de Bio-Bäckerei ligt op ongeveer 2/3 van de rit. Net daarvoor kunnen we nog enkele heuveltjes te beklimmen in het gebied Finkenberg. Een prachtige en best pittige heuvelrand parallel aan de weg tussen Tönnisberg, Schaephuysen, Lind en Rheurdt. Een beetje “voerstreek” achtig met holle kronkelweggetjes en matig tot slecht asfalt. In de afdaling van 1 van die klimmetjes verliest Sparrowhil Henk zijn gele biologische doping. Uit de info van de anderen concludeer ik dat onze Henk achterop is geraakt bij het “redden” van zijn banaan. Omdat hij geen navigatie heeft (en wellicht echt niet weet waar we nu zitten) wacht ik effe op hem boven aan de volgende klim. Maar effe wordt even en even wordt een hele poos. Maar: niks nopus nada. Geen Henk.
De rest is inmiddels door gekoerst en al kilometers verder of al bij de Backerei in Reurdt. Probleem is dat ik zelf ook niet (meer) weet waar die Backerei ligt. Dus: gewoon de route verder vervolgen en dan maar hopen dat ik bij de bakker uitkom. De rest (inclusief Henk die er gewoon bij was) constateert pas bij de pauzeplaats mijn afwezigheid. Vooral tot schrik van mijn partner Marjo. Die ziet mij al weer ergens gecrashed in de berm of tussen de mais liggen. Gelukkig blijkt die ongerustheid onnodig. Beetje vreemd dat de hele groep pas bij de pauze merkt dat ik er niet meer bij ben. Maar wel fijn om te merken dat je al na enkele minuten zo wordt gemist door je partner!
Op het buitenterras is precies genoeg plaats voor 10 Kuchenhappende TWC-ers. De biologische Kuchen smaakt goed en is wellicht iets gezonder, maar geef mij maar zo’n ordinair groot en ouderwets stuk taart met veel slagroom en pudding zonder meergranen bodem. Én gewone ongezonde cola voor de echte dorst. Los daarvan een prima pauzeplek met voor ieder wat wils. Goed gesterkt en een beetje uitgerust gaan we op route voor de laatste 40 km. Alles verloopt verder op rolletjes en zonder malheur. Zelfs het veerpont bij Arcen ligt al oprij klaar om ons over te varen naar Broekhuizen. Dus, zonder te stoppen rolt het hele peloton het veer op. Ook nu goed gegroepeerd en homogeen. Helaas heeft de veervrouw daar andere ideeën over. Het hele pont staat vol met groepjes recreatieve fietsers en wandelaars gewoon gezellig bij elkaar. En wij krijgen een stevige donderpreek over de 1,5 meter corona regels. Er wordt niet afgemeerd als wij niet allemaal 1,5 meter uit elkaar gaan staan. Ik vraag me af wie dat het langste zou volhouden?
Als volgzame TWC-ers doen we niet moeilijk en positioneren ons een beetje ongewillig maar wel netjes 1,5 meter uit elkaar en van de andere veerpontgebruikers. Na deze oorwassing koersen we in rap tempo terug naar Horst. Met een beetje wind tegen beginnen bij sommigen de benen wat moe te worden van 120 km en bijna 600 hoogtemeters. Enkelen blijven lekker achterin hangen en nieuweling Barnoldus hangt na deze pittige tocht een beetje aan het elastiek. We passen het tempo iets aan zodat we netjes als groep bij De Beurs aankomen. Daar wacht Roberen Rubbert ons op voor een napraatje en een drankje. We proosten op een mooie tocht en ieders gezondheid. (door Peperazzi)
Let op! A.s. zondag onze jaarlijkse herdenkingsrit voor Leo Hesen. Dit is route 40 over 105 km met vertrek om 8.00 uur. (dus niet route 122)
BC-groep: A.s. zondag route 45 over 80 km. Vertrek om 8.30 uur
D-groep: Voor vandaag route 091-D over ca. 56 km. De weersvoorspellingen waren optimaal om een ontspannen rit te kunnen maken en de oproep kom fietsen het is ideaal deed er nog een schepje bovenop. Want om 9.00 uur stonden er 17 D-rijders aan de start. En Piet met bus en vriendin hadden ook de keuze gemaakt om de D-groep te volgen. Nadat de wegkapitein de had gevraagd de afspraken van de D-groep, m.n. de max snelheid te respecteren, werd op slag van 9.00 uur gestart in twee groepen. Via enkele omwegen ging het via America de Peel in om na bijna in Griendtsveen te zijn weer terug te fietsen naar de Middenpeelweg. Via de Zwarteplakweg en de Kerkuilen naar Helenaveen, na Helenaveen dachten enkele dat er nog steeds een Bolletjestrui te vergeven was voor het viaduct over de A67 of wilde ze laten zien dat ze best de Grand Colombier op konden. Na een verzamelmoment ging het via Neerkant naar Meijel voor de koffie stop in het gezellig tuinterras bij Oppekoffie. Na de koffie kregen we de wind mee en dat was aan het tempo te merken want dat werd regelmatig boven de toegestane limiet gevoerd zodat het vermanende fluitje klonk. Aan het einde van de Lorbaan bij de Sevenumsedijk zag wij een 10 man sterke B-C groep aan ons voorbij rijden en het rode lap effect begon te jeuken doordat enkele stoplichten meewerkte lukte het om aan te sluiten. Maar de wegkapitein floot om de veiligheid het ontstane peloton uit elkaar. Wij vervolgde onze rit in een stevig tempo richting Horst voor tegen de klok van 11.30 uur de finish bij “De Beurs” werd bereikt een mooie rit die zonder problemen streken we neer op het terras. (door Lei K.)
A.s. zondag route 045-D over ca. 58 km vertrek 9.00 uur.