VUT-groep: Op een wondermooie fietsmiddag stonden bij “de Merthal” 15 TWCers klaar voor een rit over ca.75 kilometer. Vanaf het begin werd er met een voor de VUT-groep veel te hoog tempo gestart. Op de Witveldweg naar Grubbenvorst wees de Garmin 35 Km aan. Er was vanmiddag geen corrigerend fluitje te horen. We kregen ook te maken met een chauffeur in een dikke BMW die dacht als bestuurder van zo’n bak voorrang te hebben. Het tempo was nu wat dragelijker geworden. Via Californie koersten we over de nieuwe Heerweg naar Sevenum. De Maasbreseweg , Snelkensstraat richting Frankrijkweg. Zo kom je nog eens ergens. Er werd vooraan goed doorgewisseld hoewel dat enkele renners toch liever achter aan bleven fietsen. Onder het smoesje van; We moeten van wegkapitein Lei, en die was er vanmiddag niet, in de gaten houden dat alles voor ons goed gaat in het peloton. De wind was ons goed gezind en zo ging het via de Peel in snel tempo na wat omzwervingen naar onze koffiestop voor vanmiddag bij “Boëms Jeu” in America. Hier werden we verrast doordat de plaatselijke afdeling van de KBO een uitje had. Het terras was bemand met een heleboel oudere mensen die werden vermaakt door een zeer goed zijn best doende “trekbuelspeler”. Menig liedje werd door de TWC,ers uit volle borst meegezongen.
Omdat de pauze al te lang had geduurd en kastelein Henk maar helemaal alleen was, werd besloten de rekening uit de TWC-kas te betalen. We vertrokken en het tempo werd weer snel opgepakt. De mannen die de eerste helft van de rit nog achteraan hadden gefietst werden nu naar voren geroepen en met deze nog redelijk verse krachten bleef de snelheid er goed inzitten. Af en toe werd er geroepen als het tempo te hoog werd. Hier werd ook braaf gehoor aan gegeven zodat we allemaal konden genieten van het heerlijke weer.Iets later als gepland kwamen we moe maar voldaan om 17.30 thuis in Horst. Een mooie rit met een heel gezellige koffiestop.
Door de persman voor één dag. (Giel) Foto’s (Mien)
A.s. donderdag route 091 over ca. 80 km vertrek 13.30 uur.
A-groep: Dé mooiste reguliere route van het seizoen naar en over de Holleweg. 130 heerlijke koerskilometers. Deze rit starten we met 16 en ook alle 16 komen zonder kleerscheuren of ander “malheur” moe en voldaan aan de finish na dik 4,5 uur koers. Een prima aftrap voor deze dag met sportieve “hoogtepunten”.
Vandaag geen in smeerolie vervuilde handen of tenues in de groep. Alleen GH = Grease Henky heeft nog steeds de oliespetters van vorige week achter op z’n rug staan. Maar hij rolt als een naaimachientje in het peloton. Net een snorfiets. Een heel verschil met die krakende transportfiets van vorige week. Met zo’n vieze volvette ketting staan de hulptroepen bepaald niet in de rij om de helpende handen te bieden. Maar als Henk nog een keer lek rijdt zullen ze lootjes trekken wie hem mag helpen. Ps Henk: Dave heeft nog onbevlekte shirts in de aanbieding.
Oh ja. Frank van de V is er ondanks alle info’s vooraf toch niet bij. Verrassend want hij had toch alle mogelijke details voor de rit vooraf op in de groepsapp gecheckt: Route: check dubbelcheck!
Tijdstip: check dubbelcheck!
Pauze: check dubbelcheck!
Okay!
Mss !??
Ehh dus toch niet.
Onder gezag van het leiderskoppel Captain Jack en Rubberen Robert rijden we een goed georganiseerde koers met een net tempo zonder al te veel haantjesgedrag in de bergen. Nee, integendeel er is meer sprake van hennegedrag. Want na een lange aanloop en een pittige heuvelsessie knalt onze bike girl samen met Opa Hay, op ¾ van de tocht, er van tussen. Een groot deel van de groep moet dan nog van het veerpont komen of staat nog het “zaakje” in te pakken na een plaspauze. Onder aanvoering van Bike Hen Marjo zien we het tweetal in de verte stevig tempo maken. De rest van de hanen moet alle veren bijzetten om onze turbo hen met medevluchter weer bij te benen. Met vereende krachten komen alle haantjes en ons hennetje weer bij elkaar.
Los van deze hennen “vlucht” is het algemene tempo van de rit prima gelijkmatige. Qua gelijkmatigheid lijkt het wel een beetje op een lange stevige marsroute/processie. Alleen omhoog of omlaag in de heuveltjes gaat het gas er verder af en toe op. Helaas blijkt achteraf dat er tijdens onze fietsprocessie toch ook passages bij zijn met in het bladerdak verstopte “religieuze” rupsen. En daar kom je met een meefietsende partner (in mijn geval) pas in de avond/nacht na de rit achter met bultjes op de vreemdste plekken. Krabbend en foeterend naast je op de bank en in bed. Misschien was onze Bike Girl bij de demarrage wel op de vlucht voor de dwarrelhaartjes van die vervloekte processiekruipers.
Nu we het toch over een Frank hebben. Dan ook maar gelijk effe die andere Frank. Babbel Frank. Hij is met z’n fiets naar de fietsen-aanmeter geweest. En voor bijna 300 euries heeft hij te horen gekregen dat z’n fiets eigenlijk te laag en te kort was. Maar dat is voor 150 euris erbij ook weer opgelost. Langere zadelpen en kortere voorbouw op stuur. En omdat die in de aanbieding was ook nog ’n flitsende knalwitte valhelm met extra ventilatie voor een kleine 150 euri. Resultaat: Voor zo’n 6 honderd euro ben je weer helemaal het racertje. Alle andere “specs” van Franks bike-fitting heeft het hele peloton verbaal en individueel van Frank zelf tot in detail kunnen vernemen tijdens de rit…
De pauze plaats is ten opzichte van de vroegere route verplaatst naar hartje Groesbeek. Op iets minder dan 2/3 van de route. En direct na de heuveltjes. Een prima plekje. Snelle bediening. Met in het aanbod appeltaart, carrotcake én “monchoubakje” De reviews over het gebak zijn wisselend. Mijn tip: neem de volgende keer allemaal carrotcake of appeltaart. Ik offer me wel op en pak dan het monchou-tje. Jammie !
Op de een na laatste langere klim, op het smalle fietspad naar Groesbeek, plaatst Kabouter Lambert (die hoort gelukkig ook weer bij de vaste kern) een nogal onverwachte en roekeloze jump om Marjo heen. Eigenlijk meer over Marjo heen. Want van boven komt juist op dat moment in volle vaart een andere groep omlaag ge-suizen. En 3 fietsers tegelijk langs elkaar dat is op deze plek toch echt niet mogelijk. Met kunst en vliegwerk van Marjo en onder luid geschreeuw van de afdalende tegenliggers gaat het net goed.
Volgens mij hoorde ik tussen en “gvd’s” en “kltzk’en” ook “KKK” ofwel klote kamikaze kabouter. Onze Kamikaze Kabouter blijft zelf voor het oog redelijk nuchter onder dit voorval. Johojoho! En bergop dat gaat zo. Joho, ho, ho, ho..
Leo Tank heeft ook vandaag weer z’n gebruikelijk “doordender” momentje. Hij ziet simpelweg zaken veel minder gevaarlijk dan menig ander. En dan gaat onze tank oehoerend hart door de bocht. Net te veel stoom in de pijp. Maar ja, wat wil je ook met zo’n massief postuur. Die is niet bang voor een stootje. Hij is, na z’n herstel van z’n rikketik probleempje, wel flink wat kilo’s kwijt. Misschien dat hij door dit lagere soortelijke gewicht ook wat minder vaak zal doordenderen in bochten en op kruisingen. In ieder geval is soortelijk gewicht geen excuus om de groep die netjes bij elkaar wacht totdat het veilig is om samen over te steken, in volle vaart op de kruising te passeren.
Aangekomen bij De Beurs op het terras is de conclusie dat het begin van de dag in ieder geval goed is. De kop is er af en het A-team van TWC heeft alweer een mooie tocht volbracht. Ik heb alle vertrouwen in Max en Mathieu dat ook zij later op de dag hun tocht op wielen tot een succes maken. Achteraf blijkt dit vertrouwen helemaal terecht. Wat een kanjers. Daar kunnen we als Oranje-genoten met recht trots op zijn. Over onze voetballende “leeuwen” heb ik vooraf een veel minder trots en hoopvol gevoel. Dat werd dus bepaald geen sportief hoogtepunt!
Vanaf nu allééé! Rode Duivels
Peperazzi
A.s. zondag route soixante neuf (69) van 122 km. Pauze bij de Witte Stein na 88 km. Vertrek om 7.30 uur.
BC-groep: A.s. zondag route 119 van 90 km. Vertrek om 8.00 uur.
D-groep: Het programma gaf voor vandaag route 61 voor ca. 66 km en groene tekst dus de club trakteert op koffie met vlaai. Lei had “’t Trefpunt” in Geijsteren geïnformeerd zodat de versnapering geserveerd kan worden. Om 8.30 uur stonden 13 TWC’ers klaar voor de route en werd er vertrokken richting Meterik waar ons doortocht enigszins verspert werd door het uitbouwen van het terras voor het EK van vanavond. Nadat dit obstakel was genomen ging het richting De Schaak, Heide, Ossendijk naar Merselo. Maar na het oversteken van de Beekweg richting Overloon doemde er een kolonne landbouw machines op die een soepele doorgang in de weg stonden en wij, en voor ons bijna als een reclame karavaan van een wieler koers voor ons reed en het leek alsof zij dezelfde route hadden als wij want ook zij gingen richting Vierlingsbeek. Het fietspad bracht uitkomst want het tempo ging omhoog en wij konden net voor de 7 voertuig tellende kolonne oversteken naar Holthees, ook omdat de voorste tractor vaart minderde. Het enigszins versnipperde peloton kon zich verzamelen en met het juiste tempo de rit vervolgen naar Geijsteren voor de koffiestop. We steken op het uitgebreide terras neer en het personeel kwam snel in actie om de bestelling op te nemen. En plots verscheen er een tweede groep TWC’ers want ook de 8 man sterke B/C groep had de keuze gemaakt om in Geijsteren de koffiestop te houden. De penningmeester rekende af zodat achteraf declareren niet nodig was en de B/C groep vertrok als eerste en wij vervolgede ook onze rit. Via Wanssum, Meerlo, Swolgen en Lottum ging het naar Grubbenvorst. Doordat de temperatuur al ruim boven de 20º was gestegen en het tempo maximaal was werd er van achteren om wat rust gevraagd. In Grubbenvorst gaf Lei aan dat hij thuis was en wenste de rest een prettige voortzetting. De finish werd naar ik aanneem voor 12.00 uur bereikt en een mooie rit zat er op. (door Lei K.)
A.s. zondag route 119-D voor ca. 64km en eindelijk naar onze oosterburen vertrek 8.30 uur.