VUT-groep: De weergoden was het VUT team niet goed gezind, want al gaf de buienradar na 13.00 uur droog aan, hij had het toch mis, het bleef de hele middag miezeren. Mijn poging om de weergoden te trotseren leverde mij alleen maar een poetsbeurt voor mijn fiets op en zijknat.
Dus hopelijk een volgende keer beter. Ik heb de Haaze Hoof in Ospel beloofd dat we nog wel een keer zullen komen om het gereserveerde goed te maken. (door Lei K.)
A.s. donderdag route 5 voor ca. 75 km vertrek 13.30 uur.
A-groep: De afgelopen weken is met de lengte en de hoogtemeters van de route naar het TWC weekend toegewerkt. Vandaag staat route soixante neuf op de planning, via Well de Maas over en via veer Kessel weer terug. De lengte past wel bij het weekend, maar de hoogtemeters toch niet!? BabbelFrank en de nieuwe RR zijn gisteren al naar de Eiffel gegaan om stiekem wat te oefenen. Ik heb begrepen dat BF gaat voor de bolletjes trui. Te hopen voor hem dat ie hem langer dan 1 dag kan houden. En niet zoals onze andere Poels, hoewel Wout die ene dag in ieder geval wel al gehaald heeft, terwijl Frank dat nog maar eerst moet zien te redden. Onze 2 Muppets hebben ook gisteren al de route gereden en hebben toen al ervaren dat parcours kennis handig is.
Bij de Beurs aangekomen zijn er uiteindelijk 9 mannen en onze BikeGirl. Die hebben we allemaal meteen maar even laten weten dat er toch echt weer zo’n 500Hms op het programma staan, dus dat wordt een mooi ritje. Ik weet niet wat er zich in huize Peters/Cox afgespeeld heeft, maar onze PePeRazzi is er vanmorgen niet bij. Ik mag hopen dat dat niets met het stukje van vorige week te maken heeft. Maar blijkbaar heeft PPR zich met 1 van zijn vele andere sporten gedragen als een twintiger, en dat kan zijn lijf niet meer aan. Of is hij overdag wat vastgeroest daar bij de gemeente? En met het oog op het bergklassement van het TWC weekend gaat hij vandaag met de Bees mee. We spreken om 7.30 nog even af dat we, op aanraden van de Muppets, niet via Swolgen rijden, en dan vertrekken we.
Het TWC weekend blijft het onderwerp van gesprek. Nu echter niet het bergklassement, maar welke vaccinatie, soort test of mondmasker er nu nodig is. Hopelijk leidt dit volgende week niet tot problemen. Het alternatief in Tienray gaat zoals afgesproken, en ook in Meerlo loopt het vlekkeloos. De aansluiting in Blitterswijk hadden we niet vantevoren doorgenomen, en daar gaat het wat moeizaam om de route op te pikken, maar met enige sturing vanuit het achterveld komen we toch snel op de originele route. Op naar de brug en dan richting Duitsland.
En dan lijken de hormonen bij TankLeo op te spelen. Het is payback time. Wanneer vervelende prikkelende struiken over de weg hangen stuurt hij onze BG behendig hier doorheen, zodat het poezelige armpje van onze Marjo vol schrammen komt te zitten. Dit laat onze BG echter niet op zich zitten, dus wanneer de 1e heuvels zich aandienen en Marjo toevallig net op kop zit, zet zij de turbo lekker open, zodat alle hanen in een rap tempo die eerste hms moeten nemen. De stemming is gezet.
Het heeft vannacht behoorlijk geregend, en in de schaduw is de weg nog behoorlijk nat. Onze Heilige Arnoldus heeft dan ook zijn rubberen overschoentjes aan. (@PePeRazzi moeten we voor mij toch maar een nieuwe bijnaam verzinnen lijkt me, want die dingen combineren met een korte broek doe zelfs ik niet.) En aangezien hij niet zwaar genoeg is, en mogelijk bang dat hij dus weg waait bij de eerste windvlaag, heeft hij behoorlijk wat ballast op zijn rug; een regenjack, een bult die ik niet kan indentificeren, 2 bananen, een gelletje en nog iets eetbaars. Tijdens de beklimmingen leren we dat dat laatste een Mars is. Niet omdat hij deze nuttigt voordat hij gaat klimmen, hetgeen verstandiger was geweest, maar omdat hij deze ballast overboord laat vallen. Meest opmerkelijke aan dit tafereel is wel dat onze BG niet protesteert wanneer de (schijn)Heilige Arnoldus deze vervuiling gewoon in de natuur laat liggen.
Nadat onze BG de toon gezet heeft op de 1e klim, houden TurboTim en ik het tempo strak zo lang we in de buurt van Hinsbeck fietsen. Bij de laatste afdaling is TankLeo’s diesel warm gedraaid en gooit hij zijn hele gewicht, of in ieder geval datgene wat er van over is (ik heb vernomen dat hij 16 kilo is afgevallen, dus ieder nadeel heb zijn voordeel zullen we maar zeggen), naar beneden en nog verder. De oog en oorkleppen gaan op, en daar hebben we verder geen last meer van, zullen we maar zeggen. Net voordat we Breyell uit rijden zien we het verschil tussen de NS en de DB. De eerste gooit de slagbomen al vroeg dicht, maar de 2e neemt echt het zekere voor het onzekere. “De trein is net in Munchen vertrokken.” wordt er geroepen, en met “De Alpinist” als locomotief lijkt dat bijna waar te zijn. Wanneer de gehele goederentrein voorbij is staat ie bijna stil, maar gelukkig gaan de bomen wel open. “Wanneer ie 10m achteruit rijdt, dan gaan volgens mij de bomen weer dicht.” Dit blijkt inderdaad waar te zijn, want terwijl de laatsten nog niet over het spoor zijn, beginnen de lampen alweer te knipperen.
Nog een klein stukje en dan kunnen we genieten van de koffie met vlaai bij de “Witte Stein”. Het is er erg druk, maar gelukkig is er nog plaats, en ook de bestelling gaat best rap. Het snijden van de taart moet snel, dus gewoon in 8, want dat is makkelijk. Gecombineerd met het feit dat PPR er niet is, betekent dit dat onze BG behoorlijk met haar rijstevlaai moet worstelen. Maar net zoals met al die andere zaken, krijgt ze ook dit weer voor elkaar. Nog even afrekenen. Waren de stukken taart erg groot, dat zijn de prijzen ook.
Op naar de laatste etappe. Eerst naar het veer. Dan langs de Maas naar het Noorden. Via de Boekend naar de Bikeway. En dan naar de Beurs. Eerste deel gaat lekker. Overtocht loopt ook vlekkeloos, totdat de veerman de achtersten laat weten dat de eersten op de autos hadden moeten wachten. Lekker efficient natuurlijk. Langs de Maas rijden we in een strak tempo, maar niet te hard. Vanaf de Boekend zetten we nog even de turbo aan tot aan de Stationsstraat. Waarbij het me niet duidelijk is, of de motivatie kwam van die knollen die we bij de manege zagen lopen; of de amazones die er op zaten. Daarna uitrollen tot bij de Beurs. En ik weet niet hoe hij het doet, maar onze FvdV presteert het om als eerste bij de pauze en bij de Beurs te zijn. Daar met de halve groep en wat restjes van de Bees slap ouwehoeren en het weekend voorbespreken. Ik heb een sneak preview van de routes gezien, en hetgeen we vandaag gedaan hebben stelt nog niet zoveel voor. Maar met 14 Asses die meegaan, moet het wel een leuk weekend worden. Verder sussen we de ruzie tussen PPR en BG, zodat we daar volgende week op het weekend ook geen last van hebben. Ik heb er zin in, en iedereen die vandaag aanwezig was is er volgens mij wel klaar voor. Organisatie alvast bedankt, en we gaan er een leuk weekend van maken. (door Robert)
A.s. zondag voor de thuisblijvers: Route 135 van 120 km richting Sonsbeck. Vertrek om 7.30 uur.
BC-groep: Prachtige “anliegerfreie” route bij de buren naar Kempen en Kerken.
Als gastrijder mag ik vandaag met de “Wanna Bees” 90 heerlijke en vooral groene kilometers wegtrappen. Ook Hammie H. sluit bij de B’s aan omdat ie op zaterdag al een groot deel van zijn “kruit” weggegraveld heeft. Bij mij is niet het kruit maar de kuit de reden om weer ns met de B boys op route te gaan. Ik verklap alvast dat het een heerlijke fietsmorgen wordt.
Het peloton bestaat uit 8 vooral oudere jongeren. Zeg maar stevig belegen qua leeftijd.Er zitten toch flinke leeftijd verschillen in de groep maar dat maakt op zich qua sterkte en koersvastheid geen verschil. Alleen Long Soks Daan heeft wat last van een onwillige spier. Dat beperkt hem iets bij het aanzetten na de bochten. Maar eenmaal op stoom rolt hij als een locomotief. Zo’n echte rustieke diesel. Ook de fietsende routespecialist Thei is d’r bij. Nog altijd met het luie stuur om in te hangen maar zonder uitgeschreven route op de rol. Hij heeft ook geen GPS apparaat nodig want dat zit bij hem onder z’n helm opgeslagen. En die ingebouwde en aangeboren GPS werk prima. Want ineens was ie weg uit de groep. En een tijdje later, na allerlei aftakkingen en zijwegen van de rest, staat Thei langs de kant van de weg op een punt waar onze eigenlijke route tijdelijk is afgesloten. Hij zal wel Red Bull in de bidon hebben want daar krijg je vleugeltjes van. Weer compleet komen we via een korte omleiding weer netjes op de normale route.
Psycho Daan doet tijdens de tocht extra z’n best om in het verslag te komen. En het is hem bij deze gelukt. Maar wel een beetje op de kamikaze manier. Zelfs 2 keer gaat Daan vanaf de kop in plaats van links of rechtsaf gewoon strak rechtdoor. Vooral door de kwieke reacties van de anderen wordt erger voorkomen. Als excuus heeft Daan dat hij vorige week op proef met 2 GPS ‘en reed en dat hij er nu nog maar 1 gebruikt en dat ie steeds op de verkeerde kijkt? Tja dat heb je met die verstrooide professoren. Voor de rest bestaat het peloton nog uit Chippy (heute in Weis), Knabe Abe en Penning Peter. Al met al een rustiek gezelschap dat prima samen rijdt. Een bulk ervaring. Er wordt goed en duidelijk gewaarschuwd en kruisingen en bochten worden op gepaste snelheid benaderd. Daarna rustig tempo versnellen en samen naar de koerssnelheid van ongeveer 30 km. Top! Op een landweg worden we nog op typische Duitse wijze en heel duidelijk “gevraagd” achter elkaar te rijden in plaats van naast elkaar. De tegemoetkomende komende Arische bullebak op de fiets schiet helemaal vol frustratie als wij hem op een normale en rustige manier in de bocht passeren. Die heeft nog een oud en heel kort lontje uit de Krieg overgehouden. Als we dezelfde driftkikker later voor ons zien en van achteren naderen verheugen we ons er op om hem “op gepaste wijze” voor de 2e keer te begroeten. Hij fietst immers ook breed uit naast zijn vrouw (of toezichthouder). Maar helaas heeft hij ons gespot en helaas gaat ie netjes achter z’n partner fietsen. Rest ons niks anders dan hem en zijn vrouw heel vriendelijk te groeten, te bedanken voor de vrije ruimte op de weg, hen en fijne dag te wensen. Echt ! Wellicht dat hij voortaan iets milder reageert naar Hollandse wielrenners.
Terug naar Horst heeft de C/D groep voor ons het veer in Lottum in beslag genomen en vastgehouden. We kunnen er zo oprollen. Echt teamwerk maar wel toeval. Van verre heeft het pont overigens rechts veel meer diepgang. Het hangt verdacht scheef naar een kant. Dit blijkt het resultaat van de verzamelde massa aan goed doorvoede C/D TWC-ers. Het pont is er blijkbaar op gemaakt want ook wij kunnen zonder te kapseizen aan dezelfde kant als de anderen de Maiëm over. Omdat we als eerste een plekje op het terras bij de Beurs willen scoren halen we de Cédés op het veer stiekem in. Het lukt. Bij de Beurs keuvelen we wat na met een drankje erbij. Al snel schuift ook de C/D groep aan en later ook de Ases. Weer een mooie en sportieve TWC morgen. (door Peperazzi)
Ik geef de verslaggever pen door naar de “Danen” Kunnen ze voortaan dobbelen wie het verslag mag maken van de Bees.
A.s. zondag voor de thuisblijvers: Route 108 van 92 km. Vertrek om 8.00 uur.
D-groep: Vandaag gingen we eindelijk weer als groep TWCers naar onze Nachbarn om onze kuiten weer eens de heuveltjes te laten voelen. Het programma gaf ons route 119-D voor ca. 66 km. Om 8.30 uur melden zich 12 TWC mannen voor deze rit en tot ieders verbazing moesten wij het vandaag zonder dames stellen, hopelijk niet de schrik voor die molshopen bij de buren maar wij voelde wel het gemis van de gezellige babbel. Op slag van de torenklok werd er vertrokken en na de eerste meters werd er gelijk een flink tempo neergezet. Via Grubbenvorst en het Joamerdal van Venlo, met de eerste helling, ging het de grens over. Bij de stoplichten in Leuth waren enkele mannen schijnbaar vergeten dat rood in Duitsland ook stoppen is. Via Leuth en de lange rechte fietspad met kuilen ging het naar Hinsbeck waar we een serieuze helling van 10% moesten bedwingen maar met driftig schakelwerk lukte het toch iedereen verspreid boven te komen. Nadat alles weer was gegroepeerd ging het met verhoogd tempo naar benden en werden bijna professionele snelheden bereikt en dat gaf een goed gevoel. Maar dat dit tempo ook vlak werd doorgetrokken was voor de D-groep toch wat te hoog gegrepen dus het fluitje maande iedereen tot bedaren. We kwamen snel bij Die Tankstelle bij Louisenburg voor de koffie. Daar waren wij als Holländer de Duitse corona regels weer vergeten en dachten met zijn allen naar binnen te lopen om onze beker koffie te bestellen maar Die Dame aan de kassa stuurde ons resoluut naar buiten Warten Bitte “nicht so viele dürfen drinnen”. Dus netjes wachten.
En dan gezellig genieten van de koffie.
Maar Guus, die er vanmorgen weer bij was, had wel iets speciaals meegenomen want vlak bij zijn zitplaats werd een Poes gesignaleerd.
De vraag aan hem is dat jouw “Stoeipoes” werd niet duidelijk beantwoord maar volgens Mart V., met een emmer water heb je zo een Natte Poes. Na deze opmerking werden de pedalen maar snel vastgeklikt voor het vervolg van onze rit. Via Herongen, Auwel-Holt en Arcen naar het veer naar Lottum. Hugo vond het nog te vroeg voor het veer en knoopte er nog een stukje aan via de brug van Well. Het geluk was met ons want het kwam net aanmeren en de oversteek kon na het innen van de kosten beginnen. Maar plots kwam er een volgwagen het veer oprijden en dat was Piet C. die een snipperdag had, alleen zijn B/C club was nog niet te zien.
Maar Piet vroeg de kapitein van het veer even te wachten want zijn ploeg kwam vrij snel de hoek om. De oversteek kon beginnen en snel waren we aan de overkant waar de D-groep uit respect de B/C voor liet gaan. Alleen Mart P. dacht ik ga op het laatste stuk mijn benen testen en sloot bij de snelle jongens aan. Op de Wielhouterveldweg werd het gemis van Dames in het peloton duidelijk, want een paar Lottumse wandelaarsters werden uitbuindig toegejuigd. Ook de D-groep liet zich niet onbetuigd en op de Losbaan dachten de voorrijders het gas nog even vol open te trekken. Maar de kreet rustig deed hen toch wat bedaren. De finish werd even naar 11.30 bereikt. (door lei K.)
A.s. zondag voor de thuisblijvers: Route 108-D van 63 km. Vertrek om 8.30 uur.