VUT-groep: Het programma van de VUT groep gaf voor vandaag de 2 daagse VUT tocht aan maar gezien de corona perikelen en de op dat moment te geringe belangstelling werd deze afgeblazen. Dus werd er een alternatieve route op het programma gezet en die was snel gevonden want door slechte weersomstandigheden van 1 juli kon deze middagrit geen doorgang vinden. Dus het werd route 91 over ca. 80 km. De toevalligheid wilde ook nog dat deze groen was dus dat hebben maar gelijk mee genomen.
Om 13.30 uur stonden er 9 liefhebbers aan de start en er waaide een stevige ZW wind en daardoor werd door de Lei een kleine aanpassing voorgesteld om het retourtje Griendtsveen uit te laten en vanaf het einde van de Wouterstraat links te gaan naar de Zwarteplakweg en daar had men geen bezwaar tegen. Na de start probeerde men gelijk een stevig tempo neer te zetten maar de wind werkte fel tegen zodat men zich genootzaak voelde wat gas terug te nemen. Via Hegelsom en America naar de Middelpeelweg en 300 meter voor het einde van de Wouterstraat werd duidelijk aangegeven dat we linksaf moesten maar door het lang wachten door verkeersdrukte was Jan S. het alweer vergeten en stuurde zijn ros rechtdoor waardoor hij Hugo zijn achterwiel lostrok en een valpartij nog net werd voorkomen. Het wiel werd even op de juiste plaats weer vast gezet en we vervolgde onze route maar vooral op de Drie Kooienweg werkte de wind flink tegen zodat alle zeilen bijgezet moesten worden en het tempo werd iets naar beneden bijgesteld.
Op de Helenaveense weg werd de voorkeur gegeven aan het brede asfalt i.p.v. het fietspad vanwege de vele toeristische fietsers want dat vond men veiliger als steeds te moeten ritsen. De klinkerweg in Neerkant zorgde voor de nodige trillingen in handen en zitvlak zodat we blij waren dat we Meijel naderde. Maar na Meijel werden we opnieuw verrast door een hobbelweg nl. de Vossenberg die beter met een mountainbike dan met een racefiets bereden kan worden want om de hobbels van de boomwortels te ontwijken was aardig wat stuurmanskunst voor nodig dus het fietspad langs de Nederweerterdijk was een hele verademing. Via wat omzwervingen over wat landelijke peelwegen nadere we Ospel, en we waren toe aan de koffie en vlaai bij het mfc voorheen de Haaze Hoof nu Vrienden van de Peel. Doordat het zonnetje goed zijn best deed verkoos men het buiten terras. De aardige dames van de bediening namen snel de bestelling op en door de opsomming van de soorten vlaai was de keuze niet voor iedereen gemakkelijk maar het lukte toch, en toen was het smullen geblazen van deze wel verdiende versnapering.
Na de koffie hadden we het gevoel dat er was bijgetankt en met de wetenschap dat de wind nu ging meewerken met als gevolg dat de 30 op de teller frequent overschreden werd, maar zolang iedereen kan volgen bleef het fluitje stil. Met dit tempo ging het in een sneltreinvaartje richting Horst via Echel, Panningen en het Horsesdrome in Kronenberg, waar enkel SUV wagens gestald staan waar 2 kevertjes of Fiat 500 inpassen, ging het naar Horst waar rond 17.00 uur de finishklok werd ingedrukt. Vandaag was het de langste VUT rit die extra inspanning gekost heeft, vanwege de wind, met een tevreden gevoel. (door Lei K.)
Achteraf bleek dat één TWC’er te laat aan de start was en ons niet heeft kunnen vinden. Dat is jammer want dan waren we met 10 geweest en dat is altijd fraaier maar 13.30 is 13.30 vertrek.
A.s. donderdag route OTH 2018 over ca. 75 km naar onze oosterburen. Vertrek 13.30 uur.
A-groep: Slingerend op en neer naar Kinrooi.
11 A boys durven vandaag de uitdaging aan. 130 kilometers slingerend via dorpen en gehuchten naar Kinrooi en weer terug. De route gaat vooral door en langs dorpen die we qua naam kennen van het OLS. Op deze route is al heel wat lood de lucht in gejaagd om de bollekes eraf te knallen. En zeker ook de bijpassende hoeveelheden gerstenat. De hele route ademt een authentieke sfeer van vervlogen tijden. Hard werken en een sober bestaan zonder luxe maar wel met op tijd een stevig dorpsfeest. Telefoonkabels en stroom ouderwets aan betonnen palen langs de weg. Met dikke keramische weerstanden. Leuke dorpjes. Vooral Neeritter lijkt me een herhaald bezoek waard voor een pintje. En dan “euver de pöl” door naar Kinrooi en Molen Beersel voor een pan mosselen met Lambiek. Terug via Roggel voor n flink stuk verse Limburgse vlaai. En afsluiten in Horst bij De Beurs. Maar wel 10 km per uur langzamer als vandaag. Een hele dag genieten op de trekking fiets.
Volgens de buienradar houden we het met de TWC rit droog tot thuis. Als we tenminste niet bij een of andere kroeg onderweg blijven plakken. Het gaat goed. Af en toe ziet de lucht een beetje grauw en grijs maar dat klaart ook weer op. De wind staat gunstig. De eerst 60 km tegen. Maar door het vele geslinger door dorpen, bosgebieden en velden met hoge mais en heggen valt het aantal echte “shit wind in” passages mee. De overgelopen weilanden in de buurt van de Maas en de diverse kanalen in Midden-Limburg zijn nog herkenbaar aan de vies bruine kleur en de stank van riool en rottende oogst. Zodra we wat verder van de Maas en zijkanalen komen kleuren de velden weer gewoon frisgroen en ruiken we weer gewoon mais, lindebomen, gemaaid gras én kippen.
Bij vertrek meldt Babbel Frank dat hij maar 30 min nodig heeft ‘s morgens tussen opstaan en vertrek. Misschien ’s morgens toch tijd nemen voor een plasje thuis. Dan hoeft het peloton niet na 20 kilometer al gezamenlijk aan de kant als Frankje roept: “Ik moet plasse! Gelukkig heeft hij al meer dan 50 jaar ervaring met “bermplasjes”. Het is zo gepiept. Na dit korte oponthoud (redactie: bedoeld is de tijdsduur en niet Franks fysieke gesteldheid) komt de groep op koerssnelheid. Globaal 32 km/u behalve bij de vele bochten en kruisingen. Het kan zijn dat ook de anderen door de mooie omgeving zijn afgeleid. Want enkele keren kiezen de kopmannen een van de route afwijkende koers. De anderen zijn op die punten wel alert. Er gebeurt dus verder niks. De kopmannen mogen omkeren en na een tussensprintje weer voorop. Lange Roel heeft vandaag blijkbaar iets bijzonders in gedachten want hij is er steeds bij als kopman. He had a dream! Maar ja wat dan?
Omdat de pauze pas na 80 of 90 km in Roggel is verwacht ik nog een bananenpauze rond 60 km. Maar dat komt er niet van. We koersen stevig door en de bananen worden verorberd op de fiets. Gevolg is dat ik vanaf kilometer 50 met een te volle blaas zit knijpen. Het Babbel Frank syndroom.
Vanaf halverwege de route tot aan de pauze hebben we de wind vooral op de rug of opzij. Het tempo gaat stevig omhoog in het gebied van de Lossing en Uffelschebeek. We zoeven langs Molen Beersel, Groot Beersel, Uffelsen, Hunsel, en Oler.
Volgens Sherlock Henk (die zich vandaag geheel geruisloos voortbeweegt over de weg) is de pauze na 80 km. Oooh… dat red ik nog wel zonder lekkage. Maar gaandeweg komt bij mij het besef dat we bij het 80 kilometerpunt nog zeker 10 kilometer verder moeten naar de pauze. Als ik na ruimt 90 kilometer mijn fiets tegen de gevel van Café Op de Bos (nu café Goeden) bij het Leudal kan zetten ben ik nog maar enkele minuten verwijderd van de grote verlossing. Wat is dat toch heerlijk zo’n plasje als je blaas op knappen staat. Je zou er een heel peloton voor laten wachten langs de weg. De kosten van de ravitaillering mag Brampappie dit keer bij de penningmeester van de club declareren. Da’s prettig en zeker als het een prima koffie met slagroomlikeurtje en lekker stuk vlaai betreft. Prima plek.
Tijdens de pauze valt mij op dat er hier en daar een bananenschil op tafel ligt. Ik heb zelfs voor de pauze lege bananenschillen in achterzakken gezien. Zo zie je maar. Ook al is onze Bike Girl er niet bij. Haar strijd tegen de rondvliegende bananenschillen begint zichtbaar “vruchten af te werpen”. Gewoon doorgaan. Het bewijs staat op de foto. 
Wie zat er aan dat tafeltje? Kusje van Marjo!
Na de pauze kan de gaskraan nog iets meer open over de langgerektere wegen vanaf Roggel, links langs Neer, tussen Heibloem en Egchel door naar Beringe, rechts langs Grashoek en om Toverland en het Poetjesparadijs en rechts langs America over de Americaanseweg naar De Beurs. Omdat we net voor het paardencentrum op het fietspad even worden opgehouden door 3 keuvelende meiden, gaat het tempo kort terug naar 15 km per uur. Bram merkt op dat daarmee ons gemiddelde van 30 in gevaar komt. De rest daagt hem uit om voorop zelf het gemiddelde weer boven de 30 te karren. Bram laat zich niet kennen en hij geeft voorop zijn draadezel flink de sporen. Het gaat tegen de 40 en dat houden we met wisselende kopmannen een kilometer of 5 vol. Totdat de benen bij enkelen verzuren en Captain Jac de “normale” orde hersteld. Bij de Beurs kunnen we snel ons interne vochtgehalte weer aanvullen na alweer een prachtige TWC rit.
Tot fiets en fijne vakantie! Peperazzi
A.s. zondag route 68 richting Xanten over 121 km. Pauze in Xanten of in Sonsbeck (in overleg) Vertrek om 7:30 uur.
BC-groep: A.s. zondag route 41 van 90 km met koffie en gebak van de club. Vertrek om 8:00 uur.
D-groep: Volgens programma route 65-D over ca. 64 km met vertrek 8.30 uur. Bij het nader van het vertrekmoment waren er liefst 13 TWC leden en toen onze Geert M. uit Lottum als nummer 14 arriveerde konden we starten. Onder de aanwezige 2 leden die we lang niet in het peloton gezien hadden onze Theo’s van TWC Theo B. en Theo S. het was voor ons een verrassing en werden dan ook welkom geheten. Na het startsein ging het via de Gastendonk en de Herenbosweg naar Tienray en met de wind in de rug werd er gelijk een stevig tempo neergezet. In Tienray werd even van de route afgeweken om de weken durende wegwerkzaamheden te ontlopen. Via Swolgen en de Megelsum naar Blitterswijck maar daar moesten we nog even door een hoogwatergeul die met de ervaring met de nodige voorzichtigheid werd genomen. Via het fancafé van Wout Poels naar de brug van Well als vast klimmetje in onze routes maar, het toch altijd enig fanatisme, bij bergop moest na de brug even de groep weer geformeerd worden. Via Wellerlooi en de Intermarkt Thielen naar Walbeck voor de koffie bij Eiscafé Latino die ons evenals vorig jaar bijna met gejuich ontvingen. En de serveerster wilde gelijk een foto sessie maken voor het plakboek. Om erger te voorkomen was er een drietal dat zich achter de bosschage verstopte.
Na de koffie werden de route weer opgepakt en ging het richting Auwel-Holt via een hoeveelheid veldwegen, met steentjes en zand, tussen kassen kregen we de afdaling naar de bekende Maasstrasse maar vlak voor het einde klonk er plotseling “LEK” en de gelukkige als zo vaal was Guus. Maar in zulke situaties stroopt hij meestal niet als eerste de mouwen op.
Toen het wiel eruit was kwamen de bandenlichters en die waren er niet onder te krijgen een reserve set kwam tevoorschijn en toen lukte het de buitenband te lichten. De nieuwe binnenband kwam tevoorschijn gelukkig was hij echt nieuw want er zaten nog geen pleisters op. Er moest wat lucht in, maar zijn pompje weigerde lucht te geven en Giel bracht uitkomst.
Nadat met vereende krachten de klus was geklaard, volgens G.H. met een nieuwe recordtijd van 15 minuten want het oude stond op 20 dus een overmatige inspanning van de TWC leden, hadden zich bovenmatig ingespannen. Alle dankwoorden werden aan de vorige toegevoegd en we wachten nu op de het rondje maar niet door de rotonde. De groep vervolgde de route naar het overzetveer naar Lottum maar daar aangekomen was G.H. er niet want hij had nu weer lek, maar volgens Giel ga ik die ventiel niet opblazen, gelukkig moesten we even wachten op het veer zodat ook G.H. op club kosten kon oversteken. Na het veer gingen we in een stevig tempo naar Horst zodat het fluitje de voorrijders tot tempo vertraging riep. Maar tegen 11.45 uur werd er toch met enige vertraging de finish bereikt.
(door Lei K.)
A.s. zondag route 041-D over ca. 71 km met koffie en gebak van de club.
Vertrek om 8:30 uur.