Race B-groep: Zugabe
Eigenlijk was mijn voornemen om deze week geen stukje meer te schrijven en mijn fiets naar LommenDave te brengen voor onderhoud. Maar het weer is nog steeds goed dus toch maar weer in de TWC outfit richting de Beurs. Wederom stond er een hele meute klaar voor vertrek. Een nieuwe deelnemer bij de Bees is LieslaarzenCor. De outfit die hij deze ochtend uit de kast heeft getrokken was erg “charmant”, hij heeft geluk dat onze BikeGirl zand aan het happen is. Zij heeft denk ik al genoeg aan onze RubbereRobbert.
Het uur tijdverschil heeft FluitjeJan de mogelijkheid gegeven om zijn outfit rustig uit te zoeken. Na het ontbijt is hij op zoek gegaan naar zijn fluitje en heeft deze weer om zijn nek gehangen. Helaas voor ons dus. Het wordt dan ook geen stille rit. Elke paar minuten staat er namelijk weer iemand buitenspel.
Met z’n achten vertrekken we richting Veld Oostenrijk om zo een kort rondje via het vliegveld te doen. FC Blerick (volgens mij heeft PSV van Ajax verloren en heeft ie een kater) en HopppendeHugo zijn er niet bij vandaag. Gelukkig wel PolitieAb die met zijn motortje ons wederom uit de wind kan houden. Mijn verwachting was dat we met zo’n mega route de welbekende bananenpauze zouden overslaan. Helaas, RouteThei wil deze keer de ornitholoog uithangen en beklimt in de Maasduinen de vogelkijkhut. Daar staat een aantal zeer professioneel uitziende fotografen om blijkbaar de groene specht op de gevoelige plaat vast te leggen. Onze RouteThei wilde dit toch wel eens met eigen ogen aanschouwen.
Tijdens deze pauze hebben we ook de gele Cube van de BroervanGeert* kunnen bewonderen. Helaas voor hem was het op delen van de route dermate modderig dat er van het geel weinig over bleef. Ja dat wordt poetsen. FixedGearJan heeft winterolie op zijn ketting gedaan en dat was te horen ook. Ik denk dat hij maandag bij LommenDave toch ff moet navragen of het inderdaad wel het juiste spul is.
De route wordt (met de nodige hindernissen die, ik hoop, tijdens de evaluatie besproken gaan worden) in een relatief hoog tempo afgelegd zodat we als eerste bij de Beurs zijn, er is tenslotte vlaai. Tijdens het nuttigen hiervan heb ik zo links en rechts eens gepolst of er kandidaten zijn die het stokje (lees: de pen of het toetsenbord) overnemen. Helaas is er geen animo. RouteThei vroeg of ik toch nog een keer een kort stukje wilde schrijven en heeft gelijk aangegeven dat er volgende week om 09.00 uur bij de Beurs een route van 60-70 km gefietst gaat worden. Het routenummer zal dan toch van RouteThei moeten komen.
Heren, nogmaals dank dat ik mocht meefietsen.
De RazendeReporter
* De echte naam heb ik als stagiair reporter helaas niet kunnen achterhalen.
Bij goed weer wordt er de komende tijd doorgefietst. A.s. zondag route 6 van 63 km. Vertrek om 9:00 uur.
D-groep: Vandaag de laatste rit volgens het programma 2021. De weersvoorspellers beloofde voor vanmorgen droog met een zuidelijke wind en tot onze verbazing hadden ze ook nog gelijk. Om 9.00 uur stonden er een 18 tal TWC’ers klaar voor de start van route 133 en 133-D. Om toch een aantal B/C rijders bij elkaar te krijgen moest er nog redelijk gelobbyd worden maar uiteindelijk lukte het om 8 man op slag van de klok 9.00 uur weg te sturen voor de D-groep bleven er toch mooi 10 vrouw/man over die ook gelijk de pedalen vast klikte.
De B/C hadden er nogal zin in want ze waren niet meer in het zicht. Via een stuk sightseeing verlieten we Horst richting Castenray via Klein Oirlo over Roland naar Meerlo. Maar vlak na passage van het spoor kwam er een kreet “LEK” en het was de bekendste lekrijder van TWC G.H. We hoopten dat hij inmiddels zoveel ervaring had opgedaan dat hij een nieuw p.r. zou neerzetten om deze klus te klaren maar dat wilde bepaalt niet lukken zodat er wederom de nodige hand en span diensten geleverd moesten worden. Het bleek alweer de kwaliteit van zijn banden, vreemd China merk, niet bepaald top waren want de buitenband was gescheurd. Koop bij Lommen Dave eens een echte buitenband!!
Er kwam een echt biljet aan te pas om de scheur te dichten. Maar het was ook nog een gesponsord biljet van Mart P. want onze G.H. had alleen maar muntjes mee gekregen. Hij had blijkbaar ook geen mobieltje bij zich om gelijk een tikkie te plaatsen zodat de lening vereffend was, hopelijk komt het goed. Maar met vereende krachten werden de reparatie klus voort gezet.
Maar het werd een royale extra stop van bijna 30 minuten zodat we behoorlijk op on s schema achter raakte. Toen het uiteindelijk gelukt was besloot G.H. toch maar terug naar huis te fietsen zodat hij voor geen verdere vertraging zou zorgen. Gelukkig ging het niet zoals de “tien negertjes” en toen waren we nog met negen. Wij vervolgde onze rit en om iets van het tijd verlies goed te maken werd het tempo opgevoerd. Via Meerlo, Blitterswijck en de Wellse brug ging het via de Wezerweg richt de koffiestop bij de Wellse Hut waar maar op het terras plaats namen om een eventuele QR checkt te ontlopen.
Na de koffie de route snel weer opgepakt en via de Veenweg, Tuinstraat en Venweg naar Wellerlooi te koersen en dan over de Geysselberg weer naar de Wellse brug er werd behoorlijk aan getrokken zodat het fluitje de voorrijders tot kalmte riep. Na Wanssum, Oirlo, Castenray en de Schaak via de Kempweg naar de “Beurs” Horst waar de andere al van de koffie met vlaai, ter afsluiting van het officiële seizoen genoten hadden. Gelukkig was er voor ons nog voldoende over. En het smaakte voortreffelijk. (door Lei K.)
Bij goed weer wordt er op zondag door gefietst voor een trainingsrit van ± 60 km, start om 9.00 uur bij de Mèrthal.
MTB A-groep: De klok wordt verzet, dus maar een uurtje later naar bed, want anders ben ik te vroeg op. Je kunt natuurlijk ook het voorbeeld van TurboTim volgen en een uurtje eerder opstaan en dan vast een rondje te rijden. Hij heeft na vorige week massief spuitgiet tandwielen, dus die moet ie nog even van tevoren proberen. Aangekomen bij de Merthal blijkt de test geslaagd. Verder staat er deze keer weer een gemêleerd gezelschap en het is even verrassend wie waar gaat rijden. IndianSocksDaan heeft de route van de week wel verkend, maar is er zelf niet bij. Vanwege de afsluitingsvlaai kiezen de wannaBees echter voor de volle route ipv de ingekorte versie. Chip even opletten dus. Verder schuift BabbelFrank weer door naar de Asses. PepeRazzi is niet helemaal fit en laat onze BSM zonder begeleiding met de Asses rijden. Ik realiseer mij pas wanneer we op de MTB route zijn, dat dat betekent dat ik de verslaglegging van de route mag doen. En ook LommenDave is weer eens van de partij, maar kiest de 1e keer nog even voor de wannaBees. Verdeling wordt daarmee 10 Asses en 6 wannaBees.
Vandaag doen we de route IJsselsteyn. Dus dat is eerst een wat vlakke weg er naar toe en daarna ook weer terug naar huis. Bij vertrek doen de wannaBees hun naam eer aan, dus ze zitten kort achter de Asses. Het tempo zit er lekker in, maar bij het bosje aan de Rotvenweg moeten we ineens van onze fiets. Er ligt een klein boompje over het pad, welke naar de mening van sommigen goed te nemen moet zijn, waaronder LommenDave. Wanneer wij er voorbij zijn hoor ik echter een ijzige gil achter mij, en later verneem ik dat dit leidt tot de 1e valpartij. Maar ik neem aan dat dit door PepeRazzi mooi in het stukje verwerkt wordt. De asfalt en brede zandpaden volgen elkaar op, waardoor het tempo er goed in zit en we de wannaBees snel kwijt zijn. Bij het einde van het zandpad naast Centerparcs wordt er echter vol in de remmen geknepen. Er is echter geen boom, valpartij of wat dan ook te bekennen. Het blijkt dat enkelen wat textiel uit willen doen. Blijkt maar weer het nadeel van de CamelBags en de minder technische rijders die dit niet fietsend kunnen zonder brokken te maken. Gelukkig duurt het niet lang, en ook de wannaBees zijn nog niet in zicht, dus verder geen problemen.
Terug van weggeweest is knuffelHenk, en hij doet vandaag ook alles om in het stukje te komen. Allereerst solliciteert hij naar een nieuwe naam, kabouterHenk. Hij heeft namelijk een 3/4 broek aan met hagel witte sokken, zo hoog dat zijn benen partij niet te zien is. Bij het uittrekken van zijn windjack rijdt hij echter wel met ontblote bovenarmen. Aangezien we nog wel wat kilometers in de wind over de asfalt moeten, vind ik dat toch wel wat overdreven. Even later komen we echter aan bij de MTB route en gaat het echte werk beginnen. Bij het 2e MTB bordje gaat het echter al mis, omdat er teveel op de GPS gekeken wordt. “Vergeet de GPS en rij de ronde op de bordjes, dan komt het goed.” En wat betreft de route zal dat ook zo zijn. Hier en daar is de route wat aangepast en zijn er singletracks toegevoegd, zodat deze erop vooruitgegaan is. En aangezien het niet de 1e keer is dat we deze rijden, weten de vooroprijders ondertussen ook aan de goede kant van de beek te blijven. Jammer want dat maakt het verslag maken er niet leuker op. Net voordat we bij het noordelijkste stuk bij Vredepeel zijn, gaat de snelheid er behoorlijk uit. Zitten de wannaBees opeens voor ons? Nee het gaat nog langzamer. Er rijdt een hele club blauw/oranje tenues voor ons. Na de singletrack maken ze mooi plaats voor ons en kunnen we verder. We rijden langs het kazerne terrein en op het open stuk wordt gekozen voor de pauze. Normaal doen we dat naast het terrein van de andere vriendjes van LommenDave (red: speedway terrein), maar aangezien hier weinig wind is kiezen de vooroprijders er voor om lekker in de zon te gaan staan.
Even snel een sanitaire stop en banaantje en dan komen de wannaBees er al aan. Snel bestijgen we onze carbon rossen om ze voor te blijven. Normaal gesproken is het als achteroprijder niet erg om te vallen, want geen mens die dat ziet. Deze keer pakt het echter verkeerd uit. In een stuk singletrack met wortels schiet mijn voorwiel weg en maak ik een mooie gecontroleerde val. Niets aan de hand, dus de rest kan gewoon verder rijden. Na een soepele sprong op mijn carbon ros blijkt echter de ketting eraf te liggen, en zit deze natuurlijk ook nog vast. Dit duurt even, en de Asses zijn allang weg. En van de andere kant hoor ik de wannaBees al komen. Die houden blijkbaar op de standaard plek pauze. Snel spring ik op mijn ros, maar ik hoor dat ze me wel gezien hebben. Een heel stuk verder staan de Asses dan toch te wachten en kan ik weer aansluiten. We doen het mooie stuk singletrack langs het defensiekanaal. Aan het eind voel ik mij wat lichtjes. Niet in mijn hoofd, maar op mijn rug. En bij controle blijk ik mijn The Pack met telefoon verloren te zijn. Mijn gedachtes worden even gecensureerd. Ik laat de Asses doorrijden en maak me op voor zo’n 5km double tracking. Iets over de helft kom ik de wannaBees tegen. En dan blijkt dat het kopen van een ThePack met opvallende blauwe kleur inderdaad werkt. Zij hebben hem namelijk gevonden, en met mijn herkenbare telefoonhoes, besloten om hem mee te nemen. Wat een opluchting.
Ik vervolg mijn weg met de wannaBees en ga er van uit dat de rest van de rit door PepeRazzi wordt waargenomen. Na de mooie MTB route maken we ons op voor de terugweg, welke grotendeels wind in is. Als payback ga ik op die stukken maar eens als vooroprijder werken. De rest van het bedankje zal ik volgende week proberen te doen. Bij de Beurs gaan we lekker buiten zitten, waar de Asses binnen zitten. En volgens mij is kabouterHenk onderkoeld, want die zie ik helemaal niet meer. Een lekker stuk vlaai met consumptie van de club, in combinatie met een mooie route en heerlijk weer, en onze 1e zondag in de wintertijd is heerlijk begonnen. (door Robert)
A.s. zondag route 10 richting de Heldense bossen. De route is 61 km en we vertrekken om 9:00 uur.
MTB B-groep: Route IJsselstein 60 km
Vandaag een breuk in het Peperazzi – Bikegirl koppel. Zij, zo fit als een hoentje, met de A’ses. Hij (ik dus) met een volle snotkop en gammel met de Bees. Tja. Je moet er wat voor over hebben voor zo’n lekker stuk clubvlaai na afloop. Misschien (en hopelijk) schijnt straks rond 12 uur het zonnetje op het buitenterras. Kan ik met mijn hoesten en kuchen toch op redelijk veilige afstand en in de buitenlucht de afsluiter van het zomerseizoen meepikken. Intussen is uit een zelftest gebleken dat ik geen Corona heb. Ik heb dus op de officiële slotzondag van het zomerseizoen geen lokale Coronapandemie veroorzaakt onder de meefietsende en na borrelende TWC’ers.
De A’ses en Bees hebben vandaag dezelfde route. Met dezelfde vertrektijd én hetzelfde heerlijke veldtocht weer. Ik duim in gedachte dat ik thuis niet te veel heb gebluft over Marjo’s halflege achterband. Na een rit door de Maasduinen langs net gesnoeide (meer geklepelde) meidoornheggen heb ik gisteren mijn dikke banden moet plakken. Marjo’s bike was gisteren nog oké. En op zondagmorgen toch iets “zachter”. Heb haar beloofd dat die het wel zal houden vandaag. Dus hopelijk zien we de A’ses pas weer terug bij De Beurs.
Tot in het Rotven hobbelen we als 1 groep achter elkaar aan: 10 Aatjes en 6 Beetjes. Als een troep ganzen netjes achter elkaar. Dat topmateriaal en een flitsend kleurtje niet alle tekortkomingen van de berijder maskeren is nu wel bewezen. Lommen Dave denkt in zijn “jeugdige” overmoed effe fietsend en op 2 wielen een omgevallen boompje te pakken. En jawel hoor… op z’n bek, vol in de drek. Maar als zijn voorganger Psycho Daan niet in de weg had gestaan dan had Kamikaze Lommie het zeker gehaald. Tja: wat kwam er ook alweer vóór de val? Det kin ik wal.
Na dit lom(m)e stuntwerk rolt de A groep verder voor ons uit.
Het gaat verder over de veldwegen tot het einde van de Dorperpeelweg. Daar pakken we de MTB-route van IJsselstein op. Met afwisselende kopmannen rijden we een mooi constant tempo. Alleen Chippie die houdt zijn kruit nog droog. Zeker voor de laatste 10 kilometers. Kan hij ons voorop uit de wind houden. Op het 30 kilometerpunt zien we de A’ses net van hun, vroege, pauzeplek vertrekken. Toch Marjo’s band moeten verwisselen? Wij besluiten om nog ‘n 5-tal km door te rijden. Daar hebben wij wel de energie voor. Enkele kilometers verder zien we langs het pad iets rechthoekig blauws liggen. Dave denkt: Overal liggen die knommels, die mondkapjes. Ik ook, maar kan ook een soort hoesje zijn. Zo’n hip opbergtasje voor lippenstift en zo. Enkelen van de A’ses hebben zo’n klein kek opbergtasje.
Toch maar effe omdraaien en checken. Het opschrift op de IPhone “let’s go diving” is voor ons een heel duidelijke hint. We besluiten om de vermoedelijke eigenaar niet al te lang in spanning te houden (de mannen voorin hebben hem immers als heel onrustig een heel stuk achter de rest van de A’s zien rijden. We bellen achtereenvolgens, Bram, Marjo, Leo 2x en weer Marjo en Bram. Resultaat: geen contact. Dan maar gewoon doorfietsen en bij de Beurs de eigenaar opsporen. Na een tijdje belt Marjo toch terug. Ik schrik ervan: shit zou die band het toch niet hebben gehouden? Gelukkig: ze meldt zich om te vragen waarom ik haar in hemelsnaam 2x achter elkaar heb gebeld tijdens haar fietstocht. Dat noemen ze focus. Ik leg haar uit dat we het latex mascara tasje van vermoedelijk Rubberen Robert hebben gered met het verzoek om aan Robert te vragen om direct een van de B’s ff te bellen. Maar dat snode B-plannetje mislukt. Robert is spoorloos bij de A’s. Ze zijn hem ergens kwijtgeraakt. Kort daarna (en zoals wij al vermoeden) komt Robert ons tegemoet gefietst. Op zoek naar zijn turquoise/ Ocean blue tasje. Check!
Het mooie laatste MTB-deel van de route met de heuvelachtige singeltracks over de 2 lange houtwallen tussen de weilanden pakken we nog met een stevig B tempo. De laatste 10 km over de weg gaat wind in. Chippie steekt ook 10 seconden zijn neus voorop in de wind. De rest van het kopwerk doet vooral Robert. Alweer een voordeel van de gedwongen overloop van Robert naar de Beetjes. Hij doet het meeste kopwerk terug naar De Beurs. Een prima manier om ons te bedanken voor het redden van zijn 5G Appelke.
We positioneren ons buiten op het terras voor de vlaai en koffie. Helaas laat het zonnetje ons in de steek. De bediening gelukkig niet. Zij zorgt netje voor het opwarmertje. En Opa Hay kaapt voor ons binnen diverse soorten vlaai. Lekker. We bedanken Robert nogmaals voor het kopwerk tegen de wind met de mededeling dat het rondje ook ’n andere keer kan 
.
Intussen zijn we buiten toch stevig afgekoeld. Het zomerseizoen is echt voorbij. Op naar een warme douche en daarna de boorproef met het zelftest stokje. 2,5 cm erin. Hoezo 2,5 cm erin?! Dat kan ik zelf toch niet zien in m’n gok! Voor de zekerheid toch maar het hele stokje zover mogelijk. Gelukkig, maar 1 horizontaal rood streepje. Niet zwanger en geen Corona. (door Peperazzi)
A.s. zondag route 10B richting de Heldense bossen. De route is 56 km en we vertrekken om 9:00 uur.