VUT-groep: A.s. donderdag route 39 van 70 km. Vertrek om 13:30 uur.
A-groep: Well Gennep Well, 90 km
De eerste lenterit van dit jaar.
En jawel hoor. Ook dit jaar heeft het verzetten van de klok naar zomertijd weer een slachtoffer geëist. Onze Lambiek mist het vervroegde vertrek van de Asses om 8.30 uur (eigenlijk dus 7.30 uur). Op het moment dat wij in de pedalen klimmen doet hij nog een croissantje met koffie. Hij gaat op z’n gemak een half uurtje na ons op pad met de B’tjes.
Vandaag bijna een recordopkomst bij de A. We missen naast Lambiek ook nog Brambo (maagkrampjes) en Expresso Ralf (koffiedrinken in Gulpen) en Speedway Dave (?).
Maar een groep van 17 is toch heel netjes op zo’n vroege en waterkoude mistige morgen.
Op de Herenbosweg komen we (zoals voorgaande jaren) weer de auto’s en vrachtwagens tegen die hun autocross barrels richting het Peeldijkje slepen. En net als eerder blijkt dat de chauffeurs hun rijbewijs op de crossbaan hebben behaald. Of ze hebben nog teveel modder en stof in de ogen van het vorige evenement of ze zijn gewoon niet zo snugger. Met hun brede gevaartes gaan ze liefst niet of minimaal aan de kant. Ook al ritsen wij netjes. We moeten bijna de berm in met onze fietsen om er veilig langs te komen.
Éen van die brokkenpiloten is zelfs niet in staat om een normale bocht te maken. Hij strandt midden en schuin op het kruispunt. Alleen via de berm kan een deel van de groep er nog net langs. Als we net het gevaarte achterlangs via de berm proberen te passeren zet de bestuurder zijn gevaarte gewoon in de achteruit midden in ons peloton. Ons gefoeter wordt met een opgestoken vinger en wat getoeter beantwoord. Tja, die gaat naar de cross en heeft ergens een draadje los!
Uiteindelijk bereiken we in een lang lint achter elkaar veilig het fietspad bij het spoor. Voorop dirigeert Jacco Passo de tegemoetkomende transportwagen van de crossers met duidelijke handgebaren zoveel als mogelijk naar rechts. Op de graskeien. Daar zijn die dingen ook voor.
De wereld blijft klein door de redelijk dichte mist. Via Well koersen voor langs de Maasduinen richting Gennep en Ottersum. Een prachtige route door het Maasduinen en Niers landschap. We worden zelfs beloond met een mooie zonsopkomst boven de Niers. Wel maar kort. Het is weer snel grijs. Via Ven Zelderheide pakken we een stuk Duitsland over leuke landwirtschaftswege. Prachtig én goed asfalt.
Zodra we de grens over zijn begint bij enkele “oudere jongeren” de blaas op maximale spanning te kome. Al snel vinden we een geschikt stuk land wat net is omgeploegd. Dat stuk land krijgt langs de berm een extra beregeningsbeurt en bemesting met bananencompost. Als snel is de druk van de “keteltjes” en kunnen we verder.
Na deze pauze blijkt dat onze Forrest Gump’s enkelgewricht, ondanks het ontbrekende ijzerwerk, weer redelijk en pijnloos functioneert. Hij gaat sowieso weer goed. We zien hem lange stukken voorop met een goed tempo. Mooi man!
Op de grens bij de Welse Hut rijdt Zaadjes Martin lek. Op de parkeerplaats van de voormalige “Frittenbude” is de buiten en binnenband zo van de velg gewipt. Dat geeft goede hoop op een snelle wissel. Helaas gaat het vervolg van het reparatieproces minder vlotjes. Het wordt voor F1 maatstaven een catastrofale en belabberde bandenwissel.
Als Lommen Dave ooit een filmpje nodig heeft over wat er allemaal fout kan gaan bij het vervangen van een binnenband: gewoon n keer een cameraman in het peloton en vragen of Martin er bij is.
De kapotte binnenband blijkt dubbel in de buitenband te zitten. En is precies op de vouw kapot. Om de 1e en 2e “nieuwe” binnenband vol te krijgen is er heel wat nodig: 2 handpompjes, 2 of 3 Co2 patronen, een vastgevroren en scheef ventiel, diverse bevroren vingers. Aan de de toekijkende “beste stuurlui” heeft Martin ook niks. Alleen nutteloos en onnozel commentaar. Gelukkig houdt Martin moed en het lukt hem na veel geplaar de band op spanning te krijgen en houden. Na een half uurtje extra pauze kan het peloton eindelijk en flink afgekoeld de grens over.
Wordt toch tijd dat er iemand op de wereld eens iets beters verzint op die klote franse ventielen en niet passende pompjes en patronen. Volgens mij maakt die dan kans op een Nobel-prijs. Tips: praktische instructievideo
Op de rotonde bij Wanssum krijgt Zwabber Frank “de kolder in de bol” hij fiets apart van de rest van de groep tegen de richting van de rotonde in en steekt net voor een auto van rechts de weg over. Hopelijk haalt hij volgende week in Vlaanderen bij De Ronde niet dit soort fratsen uit. In ieder geval duimen wij voor een mooie en veilige rit voor onze Frank. 260 km over de Vlaanderse kasseien en heuvels. Chapeaux! Alleen al voor het aandurven van deze monsterrit.
We arriveren net voor 12:00 bij De Beurs. De andere TWC-ers van de B, C, en D’s zijn er al of al weer naar huis. Wij voegen ons gezellig bij de aanwezige andere roodzwarten voor een drankje en een napraatje. (door Peperazzi)
A.s. zondag route 101 van 90 km. Vertrek om 8:30 uur.
B-groep: A.s. zondag route 1 van 70 km. Vertrek om 9:00 uur.
C-groep: Vanmorgen met 4 man sterk naar Horst gefietst. In Sevenum krijgen ze er langzaamaan zin in. Het was wel effe anders deze morgen, in plaats van vroege zonneschijn nu mist en fris. Het wintertenue was dus de juiste keuze.
We starten met 7 mannen en 3 dames. Voor deze rit, de eerste in de zomertijd, was dat een mooi aantal TWC’ers. Tot aan de pauze wind tegen werd verteld. Dat belooft wat voor de terugweg. We fietsen al direct vanaf het begin met de wind tegen in een redelijk tempo. Om de 500 meter wordt er op kop gewisseld, maar dat begrijpt niet iedereen of het wordt gehoord(?) Ik geloof dat ik maar 2 namen noem. Jacobs Jan / Janssen Mart. Allebei met de eerste 2 letters hetzelfde maar ook met een voor de C-Groep af en toe te hoge snelheid. En zo krijg je dan het verschil !! Soms hebben de kopmensen het moeilijk om zich aan het tempo te houden. Het is dan moeilijk voor sommigen van ons om het te hoge tempo te volgen. Misschien is het beter als deze 2 mannen niet meer samen op kop komen? Maar ze worden teruggefloten door onze wegkapitein. Snelheid aanpassen, goed opletten en omkijken of iedereen nog kan volgen. We willen het wel gezellig houden.
Na ongeveer 48 km wijken we een stukje van de route af om zo bij de pauzeplek bij de Sluis aan het Reindersmeer te komen. Voor mij een nieuwe mooie plek. Heerlijke koffie met een dot slagroom met likeur (als dat ons maar niet naar de kop stijgt). Daar zorgt de wegkapitein wel voor. Blijf zulke plaatsen vinden, wegkapiteins . Daar houden wij wel van. Het voelde of we in de wolken waren.
De terugweg liep gesmeerd met een goed tempo. Een paar plekken weet ik nog waar we gefietst hebben. Broekhuizenvorst, Blitterswijck, Afferden en Well. Het was weer en mooie rit met een fijne pauzeplek. Heerlijk gefietst.
Tot de volgende rit. (door Wilma).
A.s. zondag route 160 van 70 km. Vertrek om 9:00 uur.
D-groep: Na een hele week lente achtige temperaturen en de belofte dat het zondagmorgen ook zo zou zijn was wel een behoorlijke teleurstelling want na het ratelen van de wekker, die vanwege de zomertijd ook nog een uur eerder begon, de eerste blik naar buiten een grijze aanblik was een behoorlijke teleurstelling. Maar die A zegt gaat ook voor B dus even een bord Brinta verwerken dan maar de winter clubkleding aan en met de fiets naar buiten. En inderdaad het was fris en de rijp van de nachtvorst op de bomen was al aan het ontdooien zodat het wegdek ook nog nat was en de mist zorgde voor beperkt zicht omdat de mist op de sportbril glazen sloeg en de vingertoppen als ruitenwisser moesten fungeren. Bij de startlocatie aangekomen verzamelde zich daar reeds enkel B,C en D rijders maar ook een A rijder die vergeten was de klok te verzetten. Om 9.00 uur vertrok het 5 vrouw/man groepje D rijders voor route 004=D over ca. 49 km.
We misten vanmorgen onze Hoebertjes uit de Meterik. De route ging via Kronenberg en Toverland naar Helenaveen en met nog 2 goede kopmannen, Mart en Jac, konden we het tempo op peilhouden. Via richting Neerkant en de Veenpluis, Snoertsebaan en Eikenlaan naar Griendtsveen voor de koffie bij de Morgenstond. En omdat Jet en Jac de voorbije geboortedag nog wilde vieren werd de groep getrakteerd op koffie met gebak.
En dat leverde nog wat extra energie voor de laatste kilometers, en omdat een tweede kop koffie erbij kwam duurde de pauze extra lang. Nogmaals, Jet en Jac, gefeliciteerd en bedankt voor de versnapering. Na de koffie koersten we via America en Meterik naar de finish die even na 11.30 bereikten. (door Lei K.)
A.s. zondag route 034-D voor ca. 58 km vertrek 9:00 uur.