VUT-groep: Vanmorgen moest ik alleen naar Horst. Al zo vroeg was de temperatuur al heel aangenaam. Halverwege kwam Mart J. mij al vergezellen hij had al wat kilometers in de benen. Zo krijgt hij zijn 100 kilometers wel vol deze morgen. Route 116, de Kennedymars stond op het programma dus de afstand was ook 80 km. Miek D. zette op de app dat ze in Grubbenvorst ons op zou wachten.
We vertrokken met 9 fietsers. Maar al gauw kwam bij mij de twijfel, op deze manier komen wij nooit in Grubbenvorst. De route was heel anders als wat ik in gedachten had. Niet verder denken en gewoon maar doortrappen, de wegkapitein zal wel de juiste route aangeven. Dat dachten er meer maar we fietsten toch door hoewel we er al gauw achter kwamen dat we de route verkeerd om aan het rijden waren.
We waren al om half 10 bij Hotel Asteria in Venray. Ook maar snel Miek D. bellen, zij zat al een tijdje te wachten op een mooi bankje in Grubbenvorst, gelukkig met fijn uitzicht. Ze antwoorde: “Drinken jullie maar lekker koffie, ik fiets jullie wel tegen”. Toen we weer waren vertrokken zagen we eindelijk Miek na ongeveer 10 km. Ja hoe fout kan het lopen, natuurlijk vervelend maar het was nu eenmaal zo gebeurd. Een voordeel is wel dat de route heel anders is als je hem verkeerd om fietst.
Het was wel veel draaiwerk rond om Horst en meestal rest ons na de koffiestop de minste kilometers maar nu moesten we nog bijna 60 kilometers. Op kop werd goed gewisseld zodat de snelheid op Vut niveau bleef. Het is altijd mooi om langs de Maas te fietsen. Het gewas, of het nu aardappels zijn of maïs, het is allemaal mooi groen en hopelijk vallen er nog wat buitjes dan zijn de boeren ook blij (hoewel die nu andere dingen aan hun hoofd hebben). Ondanks alles was het toch alweer een heel mooie rit en we waren voor de echte hitte thuis. (Verslag van Wilma en Giel.).
A.s. donderdag 7 juli; route 005. Afstand 75 km. Houd wel de app in de gaten i.v.m. het vertrek, voorlopig is dat om 13:30 uur.
A-groep: Met 11 A klimmen we al vroeg in de pedalen. Er liggen 120 uitdagende en mooie kilometers voor ons klaar in het vooral Duitse land. Heinrich Heinrich! Sattel die Hühner. Es kommen Gäste. Ja, 11 Rote Ritter uit Hooooooorst. De route van vandaag is een langere variant van de route van 2 weken terug. Dus voor een beschrijving van het gebied en de panorama’s: zie verslag 2 weken terug.
Natuurlijk is niet alles hetzelfde maar sommige gebeurtenissen herhalen zich. Maar dan met andere figuranten en hoofdrolspelers. Waar we 2 weken gelden Frank achter zijn neus aan het niemandsland lieten inrollen. Krijgt nu Onstuimige Henkie de kans om als een ongeleid projectiel solo een stuk weids Duitsland te verkennen. Hij wordt echter gered. Eén van zijn fietsgenoten heeft niet in de gaten dat de rest Woeste Henkie een solo ommetje gunt. Hoezo? In een half uur presteert onze Evel Knievel ofwel Kamikaze Henk het om 3x een van zijn fiets ”vrienden” roekeloos de pas af te snijden bij een wilde inhaalactie. Bij de F1 noemen ze dat “de deur dicht gooien”. In de Tour is dat een “zwieper uitdelen”. Bij TWC is dat gewoon niet nodig. De volgende keer laten we Henk na zo’n acties achter in de “Volzugsanstalt” bij de buren. En die nieuwe vrienden daar weten wel raad met “Holländische” wauten. Komen we je wel een trosje bananen en repen over de elektrische “Zaun” gooien en natuurlijk zwaaien als we 2 keer per jaar voorbijkomen.
Ook voor de vervroegde sanitaire stop eist een andere A rijder dan normaal zijn rol. Ondergetekende verslaggever (in casu zijn blaas) trekt en rekt het niet langer. Bij kilometer 55 was het peloton gelukkig toch akkoord om ff te stoppen voor mijn gerief. Niet van harte want “over 10 kilometer is er pauze”. Maar goed dat ik heb doorgezet. Het was nog 20 km en heel wat gestuiter tot aan de break. Als ik daarop had moeten wachten was een echte “sur (le velo) plas” nodig geweest. Ook de BIO Bäcker ligt weer op de route. Erger: het is de enige optie voor een “Kaffé und Kuchen”. Het personeel behandelt Nederlandse wielrenners als vijandige bevolking in de oorlog: Was wollen sie?! Wieso?! Alle suzammen! Hintereinander! Nog mehr!? We worden er zelfs stil van. Benieuwd of die bazige miep ook onze Babbelaar stil kan krijgen? Zou de bediening door de week in de kantine van de gevangenis werken? Als je een aantal keren als “klant” bij deze bakker bent bediend dan heb je wel een beetje door welke baksel ook enigszins naar echt Kuchen smaakt. De nieuwkomers eindigen vaak met een bek vol volkorenspeltbrokken. Tip: kies een stuk waar overduidelijk fruit en quark in zit. Met een flinke kwak slagroom erop. Dan is het goed te toen. De specialiteit is de Bio Cola. Het personeel is intussen al zover dat ze zelf waarschuwen dat het spul nergens naar smaakt. “Das schmeckt aber nicht wie Cola”. De overlevenden van dit Gesöff geven als review “smaakt inderdaad nergens naar”. Toch krijgen we allemaal de nodige calorieën binnen voor het vervolg van de tocht.
De klimmetjes hebben we gehad. In plaats van tegenwerkende percentages biedt de terugweg tegenwerking in de vorm van een aantal extra beaufortjes. Dus voorop is het stevig werken om het tempo erin te houden. Een aantal mannen “met ballen” zorgen ervoor dat het tempo op peil blijft. Om erachter te komen wie dat zijn moet je gewoon een keer meefietsen. Dat zijn privacygevoelige details die ik niet zomaar in het verslag kan zetten. Ook Rubberen Robert is weer boven water. Echter met een pijnlijke en totaal verkrampte onderrug. En dat komt heeft niks te maken met ballen of zo. Nee, nee. Gewoon 1 dag gelopen op nieuwe schoenen. Yep! 1 dag en dan de rug aan gort. Zou hij een hele dag op hoge hakken of pumps gelopen hebben? Misschien stiekem ergens met een “parade” meegedaan. En wij maar denken dat hij regelmatig naar warmere oorden gaat om lekker te duiken. Ja, overdag rubber en s ’avonds latex en pumps. Moet kunnen in deze genderneutrale tijd. Geen probleem want bij TWC worden dames en heren gewoon al gemixt. En allemaal hetzelfde strakke pakje. Na een prachtige tocht arriveert de hele groep zonder pech of malheur en goedgemutst (gehelmd dus) voor een kort afzakkertje. Op naar België
Peperazzi
A.s. zondag route 142 van 131 km. Vertrek om 7:30 uur.
B-groep: A.s. zondag route 42 van 80 km. Vertrek om 8:30 uur.
C-groep: Het was vanmorgen prachtig weer dus we hadden er zin in want in Sevenum stonden al 4 TWC’ers te wachten in het Poels clubtenue. Ik, Wilma, was dus nr. 5. We stapten samen op en we trapten op een gemoedelijk tempo naar onze startplaats bij “de Merthal”. Maar wegkapitein Thei B. wilde ook deze morgen weer wat extra kilometers maken en kwam ons ophalen.
Toen we bij “de Merthal” aankwamen stonden er al verschillende TWC’ers te wachten en ze schrokken wel een beetje van het peloton dat vanuit Sèrum kwam. Miek D. appte dat ze in Grubbenvorst op ons zou wachten. Ze vertrouwde blijkbaar erop dat de afspraak nu wel zou lukken. We hadden allemaal de route bestudeerd en pikten haar volgens afspraak op in Grubbenvorst. Afgelopen donderdag was dat wel even anders geweest. Dus nu via Grubbenvorst, Mooder Maas over naar Venlo waar een heel charmante heer zijn hoed voor ons af nam en al groetend ons voorrang gaf bij de rotonde bij het station. Zo kan het dus ook. Je komt een heel stuk met wederzijds respect.
In Venlo wat klimmetjes gepakt om alvast op te warmen voor het iets pittigere klimwerk rond Hinsbeck. Er werd stevig door getrapt en na nog een paar stevige beklimmingen stond de koffiepauze gepland bij de bakkerij Stinges na ongeveer 45 km. Frissche Bröchen en “Torte” genoeg te krijgen maar “Leider kein Kaffee heute morgen”. Dan maar 4 km verder bij de Tankstelle net voor Herongen koffie scoren. Snel werd de bestelling opgenomen en Miek D. uit Grubbenvorst trakteerde voor haar 70ste verjaardag. Uit volle borst werd lang zal ze leven gezongen, en een dikke proficiat en nog veel gezonde sportieve jaren gewenst van ons allemaal. Na wel heel veel uitleg aan een Duitse motorrijder werd ook nog een mooie groepsfoto genomen.
Onze wegkapitein vroeg ook nog even onze aandacht. Hij heeft een presentielijst van de C-Groep bijgehouden. Op het einde van het fietsseizoen zal diegene die het vaaks t gefietst heeft verrast worden met een gratis 3 gangen-diner voor 2 personen. De rest van de C- Groep zal bovendien getrakteerd worden op koffie met gebak. Dus geen beker en ook geen lintjes dit keer. Hij heeft een sponsor gevonden die dit de C-Groep wil schenken. Wie dat is zal Theo t.z.t. bekend maken. Dus wij van de C-groep hebben nog een goede reden meer om zoveel mogelijk op de zondagmorgen van de partij te zijn. Mooi bedacht van Theo B.
A.s. zondag, 10 juli, route 007, afstand 70 km. Vertrek om 8:30 uur.
D-groep: Voor vandaag route 61-D over ca. 65 km en na wat App verkeer kwamen er toch enkele aanmeldingen binnen, dus de hoop op een mini peloton. Om 8.30 uur stonden er 6 personen klaar voor de rit, nadat de C naar links vertrokken was klikte de D de pedalen vast en ging rechts.
Vanmorgen was ook het klus echtpaar uit de Meterik weer van de partij, wij dachten dat zij medewerking hadden gegeven aan het TV programma “IK Vertrek” maar dat bleek niet zo te zijn het was een leuke klus in het hoge noorden waar het nu bijna niet donker wordt. We vertrokken richting Meterik en via de Schadijkerweg verder omhoog naar het Schoor we hielden er een vriendelijk tempo op na zodat ieder goed kon volgen en ook zijn kopbeurt kon doen.
Na Heide en Merselo ging het richting Overloon en daar wilde Annie al naar de Papegaai voor koffie maar dat vonden de overige wat vroeg want we waren nog lang niet op de helft van de route, Lei stelde voor om in Maashees bij “De Binnenhof “ of het beeldenstorm museum de koffiestop te doen. En dat lukte het was net open en we konden op de zonnige binnenplaats plaats nemen en onze koffie bestellen, de jonge serveerster gaf nog aan dat er ook vlaai te bestellen was maar daar was zo vroeg nog geen trek voor.
Na de koffie vervolgde we onze rit om via Geijsteren en het nieuwe fietspad naar Wanssum te koersen en hoe nieuw dit was bleek wel want voor Frans was het nog onbekend. Via de Postbaan en de Holstraat naar Meerlo en dan over de Keuter naar Swolgen. We hadden de wind nu wel mee zodat het tempo iets naar boven werd bijgesteld, via Hay Berries naar Lottum waar we een klein obstakel moesten nemen i.v.m. de jaarlijkse kermis. Via Houthuizen naar Grubbenvorst waar Lei adviseerde het spoortunneltje te nemen omdat dit veiliger leek dan de overweg.
Op de Witveldweg gingen Cristel en Frans richting Horst het resterende viertal vervolgde de route naar Sevenum waar Annie en Hein werden afgezet. Mirjan en Lei voltooide ook het laatste stuk van de rote en finishten even voor 12.00 uur bij de Beurs waar de B-groep het terras bezette, wij verkozen echter het thuisfront op te zoeken voor de douche. (door Lei K.)
A.s. zondag route 042-D over ca. 64 km vertrek om 8:30 uur.