Bioracer wielerkleding: Door een fout bij Bioracer is de levering van onze wielerkleding vertraagd. We verwachten de kleding over 4 a 5 weken.
VUT-groep: Komende donderdag, route 13-VUT, afstand 75 km. Het wordt tropisch warm dus vertrekken we om 8:30 uur.
A-groep: Kinrooi
Evenals de vorige weken staan vandaag ook een twaalftal Ases aan de start. Eigenlijk twaalfenhalve rijder. Hoezo? zullen jullie denken. Nou….
Saqer Alomair is d’r bij. Helemaal uit het land van de jaknikkers. Camel country. Jazeker, echt rechtstreeks uit Koeweit. Een echte krachtpatser. Net een Belgische knol met Arabische volbloed genen. Een en al power. In ieder geval op het vlakke. Tank Leo in zijn “gewichtigere” jaren zou naast Saqer niet meer zijn dan een iel ventje. Door Saqer ’s super strakke fluorescerend groene shirt roept hij bij mij in gedachte het beeld op van een supergrote en sterke groene woestijnkikker. En daarmee ook een bijnaam: PK = Power Kermit. PK verstaat en spreekt Engels en dus nog geen Nederlands. Hopelijk lukt het mij om hem de volgende keer in het Engels uit te leggen hoe ik bij zijn bijnaam kom. In ieder geval heeft Saqer power en wattage in de benen voor anderhalve normale A-rijder. Dus qua aantal zijn we met 12 en qua vermogen met 12,5
Nog voordat we goed en wel Hegelsom uit zijn raakt Handyman Twan na een (iets te snel genomen) bocht met tegenligger én versmalling de scherpe wegkant. Dat levert een snakebite op. Hij staat subiet plat. Handyman zit in recordtempo weer op de gerepareerde fiets. Net 1 F1 bandenwissel maar dan solo. Na deze korte bermstop kunnen we onze routen richting België vervolgen. Heerlijk door het midden Limburgse land langs de Maas en bijbehorende plassen en kanalen en beken. Door dorpen en gehuchten waar je normaal via de Napoleonsweg en autoweg langs rijdt. Kneuterig en leuk én met heel veel bochtenwerk. Dus heel goed opletten en steeds duidelijk waarschuwen voor de volgende haakse bocht. In het buitengebied ligt in veel bochten ook zand en gruis. Mede door het goede waarschuwen en het temporiseren komt iedereen steeds veilig alle bochten door.
De onvermijdelijke lekke band door al die steentjes mag de verslaggever op het eigen conto bijschrijven. Net voor onze inval in België. Gelukkig heb ik net geïnvesteerd in een regelbare C02 device met patroon. Helaas heb ik zo’n ding nog nooit gebuikt. Dus ondanks de ervaren hulp van de lieftallige assistent Makkie Jakkie duurt het een tijdje om de gebruiksaanwijzing te snappen en toe te passen. En voor ik er zelf erg in heb is de voorband weer knoephard. Ik zie mijn assistent verbaasd kijken. Hoe heeft die onhandige dat zo snel gefikst? Niet zo snel als Handyman maar wel veel sneller dan de rest verwachtte want er wordt hier en daar nog in een banaantje gehapt. Of ze zijn om de tijd vol te maken aan de 2e of derde snack/reep/banaan bezig. En nu maar duimen dat mijn “nieuwe” gerecyclede binnenband, met plakkertje van een eerdere lekkage, het tot bij De Beurs houdt.
De eigenlijke pauzeplaats (het restaurant langs de provinciale weg, met de kordate rookstemmerige kelnerin) ligt niet op de route. Maar Koers Bram is er onverwacht niet bij. Blijkbaar weet nu niemand zeker waar we dan van de route af moeten. Dus we rijden als een groep onnozelen maar door totdat we een plek vinden voor koffie en vlaai. Op ongeveer 90 kilometer zien we bij een boerderij in de tuin terrasstoeltjes tafeltjes én een reclamebord: Piepers & Zo: lunch, koffie, thee, gebak. We horen zelfs rustgevende loungemuziek. Hammie Hans pakt de rol van pionier en gaat op verkenning. En jawel er is plaats voor 12,5 wielrenner én er is koffie mét gebak. Die piepers krijgen we niet te zien. Maar het “& Zo” wel! Potverdorie wat een koppel mooie uitbaatsters van deze hippe boerderij café. Met zo’n bediening smaakt alles nog beter. Heerlijke koffie en ook de eigengemaakte vlaai en taart gaat er goed in. Wel jammer voor onze (B)ram Koers. De knapste bediening van het seizoen en hij is er niet bij. Nieuwsgierig: Kijk maar op Facebook. We zien de dames graag zo vaak mogelijk voorbijkomen.
Vanaf de pauze gaat het tempo omhoog. Iets meer wind op de rug en wat verloren tijd inhalen van de lekke banden. Met als “bijkomend” voordeel dat ook het gemiddelde wat wordt opgekrikt richting 30. Rond 13.00 uur parkeren we onze draadezels tegen de Merthal en pakken een afsluitend drankje op het terras bij De Beurs. Voor mij een hele opluchting: mijn plakkertje op de voorband heeft het tot de eindstreep gehouden. Twans band trouwens ook. Tja: vakmanschap is meesterschap en het geluk is met de domme. Jullie mogen als lezers zelf bepalen wat op welke reparatie van toepassing is. De meeste andere TWC’ers zijn al een tijd thuis. Enkele vrienden van de B-groep hebben op ons gewacht en verwelkomen ons enthousiast. Toch leuk als je als A-groep binnen de club nog echte volgelingen en fans hebt. Peperazzi
A.s. zondag route 69 van 120 km. Vertrek om 7:30 uur en pauze na 88 km bij de Witte Stein in Reuver.
B-groep: A.s. zondag route 119 van 90 km. Vertrek om 8:00 uur.
C-groep: Met zijn drietjes vertrokken we deze morgen naar Horst. Bij de spoorwegovergang werden we opgewacht door Thei B. en Mart J. Het is wel leuk dat ze het fijn vinden om ons op te halen. Het was een beetje twijfelachtig vanwege de temperatuur vanmorgen, het was best wel fris, dus wel of geen armstukken aan. Het werd toch het laatste. Het was bewolkt en er stond toch een stevige wind, dat waren we de laatste dagen niet meer gewend. Al met al toch heel redelijk goed fietsweer en je raakt zeker niet oververhit of je moet je uit de naad willen fietsen en veel kop werk willen doen.
Bij de Merthal aangekomen stond al een hele groep TWC,ers te wachten. Niet allen de B-Groep maar ook de C-, en D- groep stonden klaar voor het vertrek. Snel werd er door iedereen even voor het vertreksein de juiste groep gekozen. De C-Groep bleek wel de grootste deze morgen en nadat deze vertrokken waren bleven er nog 10 B,s en 2 D,s over. De 2 D rijders kozen ervoor om dan maar met de C-Groep mee te fietsen. Met zijn tweetjes is wel wat weinig dus sluiten Mirjan v/d S. en Lei K. zich bij ons aan. In een C-Groep tempo bereikten we al snel America vandaaruit werd de weg naar Griendtsveen ingeslagen. Met een stevige wind op kop voerde de route ons langs de spoorlijn richting Zeilberg. Voorbij Deurne werden we getrakteerd op een fietspad met een prachtig nieuw wegdek, door het bos richting De Rips, de snelheid ging dan ook een beetje omhoog. Onze wegkapitein hield echter alles goed in de gaten en het vermanende fietsbelletje klonk al snel.
Via Westerbeek over mooie wegen en langs uitgestrekte velden met “petatten” in bloei en ook hier heel veel maïs koersten we richting Overloon waar de koffie wachtte bij IJssalon Clevers. Het buitenterras was al goed bezet deze morgen maar er was nog plaats genoeg voor ons. We lieten ons de koffie goed smaken en genoten van het nu verschenen warme zonnetje. We hadden al 45 km. op de teller dus we waren al ruim over de helft van de rit en het tweede gedeelte hadden we ook nog de wind op de rug. Over bekende wegen fietsen we via Maashees, Geijsteren en Oostrum in stevig tempo terug naar Horst. Daar kwamen we om half 12 als eerste TWC’ers aan en kletsten we nog even gezellig na over de mooie rit van vandaag en over nog heel veel andere dingen. Het was deze morgen alweer een heel mooie rit. De volgende week staat het TWC- weekend op het programma, dit jaar de Lutte. (Verslag van Wilma en Giel).
Route voor a.s. zondag, route 29, afstand 72 km, vertrek om 8:30.
D-groep: Voor de D-groep stond voor 10 juli route 42-D op het programma, na het sturen van een bericht aan de D-groep, wie er aan de start zal verschijnen, kwam slechts een reactie. Daarom werd zondagmorgen maar besloten om met de C-groep mee te gaan, want dat is toch gezelliger dan met 2 personen een route te rijden. Dus Mart V. en Lei K. vergroten het C peloton tot 12 deelnemers.
Hopelijk volgende week meer belangstelling, het programma geeft wel het TWC weekend aan maar voor de thuisblijvers route 029-D over 61 km, met koffie in Helenaveen, vertrek om 8:30 uur. (door Lei K.)