MTB-groep: A.s. zondag wordt het MTB seizoen gestart met route 3 van 48 km. We fietsen richting Wanssum. Vertrek om 8:30 uur.
VUT-groep: “Mistig op het land” zingt Jack Poels van Rowwen Hèze , maar als de mist op getrokken is heb je meestal prachtig weer en dat was zeker vanmiddag het geval. Het was ook te merken aan de opkomst, vanuit alle hoeken kwamen de TWC ers naar onze gebruikelijke startplaats. Het werd een gezellige drukte. Liefst 15 renners stonden gereed voor de laatste langere rit van dit seizoen. Grote verrassing was de aanwezigheid van Jan Janssen. Na een paar jaartjes afwezig te zijn geweest vanmiddag weer fris aan de start.
Lei Keijzers uit America werd nog even snel toegevoegd aan de VUT- app. Als we die nu allemaal goed in de gaten houden, hebben we voortaan allemaal de goede route op onze Garmin. Omdat er soms wel eens afgeweken van het programma is dat wel erg nodig. Onze wegkapitein Theo B. kan dan via de app. eventuele veranderingen aan ons allemaal doorgeven. Het was op meerdere plaatsen vandaag extra goed uitkijken en af en toe een beetje improviseren. Op verschillende locaties is men druk bezig om het wegennet winterklaar te maken en ook de wegkanten worden op veel plaatsen mooi bijgewerkt en voorzien van een betonrand.
De route voerde ons vandaag eerst over rustige binnenwegen door de Brabantse Peel. Het is geweldig te zien hoe de natuur zich na de regen van de laatste tijd heeft hersteld. De eerst zo dorre en bruinverbrande wegkanten zijn alweer frisgroen gekleurd. Waar de natuur er weer helemaal bovenop gekomen is, is dat met ons kabinet nog steeds niet het geval. De vergaderingen over het energieplafond en de toeslagenaffaire en onze steun aan Oekraïne hebben allemaal nog steeds niet tot een akkoord gevoerd.Wij zullen ons maar bij het fietsen houden en genieten van wat we allemaal nog kunnen en mogen doen.
Nadat we bij de Lt. Gen. Bestkazerne de Middenpeelweg overgestoken waren snelden we richting Vredepeel. We kwamen nu even later over wegen die de meeste van ons vrij onbekend voor kwamen. De snelheid bleef vrij hoog en zo lukte het ons om ongeveer half 4 in Vierlingsbeek op geplande koffieplek bij “de Vier Linden” te zijn. Echter groot was onze teleurstelling, ze waren gesloten tot 17.00. Na kort overleg dan maar naar de volgende stop? Plotseling kwam er een serveerster naar buiten met de vraag of wij iets wilden drinken. Na ruim 40 snelle kilometers hadden wij daar natuurlijk allemaal wel zin in. We waren trouwens niet helemaal onaangekondigd. Wilma had met de vader van de uitbaatster geappt dat wij langs zouden komen voor de koffie. Snel werd de bestelling opgenomen en we genoten van een lekker bakkie. Ook hadden we nogal wat bekijks want vanaf de andere kant van de weg stonden heel wat mensen op de trein te wachten die vertraging had omdat de spoorbomen verderop van slag waren. Wij hoefden die overweg gelukkig niet over en we konden op weg voor de laatste 30 kilometers. In Smakt werden we bij een wegversmalling bijna van de weg gereden door een Golfrijder die dacht voorrang te hebben. Gelukkig ging net alles toch nog goed en verliep de rit verder gesmeerd tot we op het industrieterrein in Oostrum te maken kregen met een onoverkomelijke wegafsluiting. We moesten weer alternatieve route kiezen. Achter recreatiepark “de Witte Vennen” langs werd gekozen voor het mooie fietspad langs de Sparrendreef. Zo kwamen we in Oirlo en via Castenray brachten we voorzitster Mien netjes tot bijna aan de voordeur. Om kwart voor 5 waren we terug in Horst. Een heel mooie erg snelle rit.
Programma VUT-Groep; donderdag 29 september, route 007. Afstand 68 km, vertrek 13.30 uur.
A-groep: Volgens het officiële clubprogramma de laatste wegrit voor de A’s voor dit seizoen. En een speciale tocht ter nagedachtenis aan onze overleden fietsvriend Leo Hesen. Voor Leo schijnt vandaag het zonnetje nog een keer en is het heel prettig fietsweer.
De route gaat door het lieflijke en lommerrijke Brabantse land. Met verrassend veel groen en mooie landweggetjes met prima asfalt. Af en toe een fietspad maar dan wel lekker breed. Die Leo die wist zijn leuke ritjes wel te vinden. We zijn dus fysiek met 9 A rijders en in gedachten met z’n 10’nen. Dit keer alleen “kéls”. Onze Bike Girl ligt nog te kroelen in bed met een verstoorde maag- en darmfunctie. Geen goede basis voor een dame om mee te draaien met de A-groep. Zo’n morgen topsport als solo vrouw zit er vandaag dus niet in.
Onze Onstuimige Diender heeft zijn meerdaagse wouten-koers met zijn blauwe koempels goed doorstaan. En dat ondanks de flinke ontberingen: pittige afstanden, veel hoogtemeters, (politie)hondenweer én kramp op de eerste fietsdag. Die kramp was al snel weg na een professionele massage. Of het waren gewoon groeikrampjes. Jullie zullen denken hoezo “groei” wat dan? Maar Henk heeft een flinke groei van z’n technische knobbel ondergaan. Hij blijkt ineens in staat bijna geheel zelfstandig en ook nog relatief vlot zijn lekke band te vervangen. Misschien heeft hij extra geoefend om bij zijn blauwe company niet als “onhandige Henkie” te staan naast een lege tube. Oké niet alle handelingen van Henk zijn efficiënt (de hele band aan de buitenkant schoonmaken, de fiets zonder achterwiel met de achter derailleur in de rotzooi en keien). Maar het lukt Henk het euvel te verhelpen. Zelfs met gebruik van een CO2 device. De rol van de parate hulptroepen blijft beperkt tot het vasthouden van een ventielschroefje en dopje én het rechtzetten van het scheef geplaatste achterwiel. Op naar de volgende lekke band Henk: Je kunt het!
Door deze bandenwissel pauze is er geen noodzaak voor een extra sanitaire stop. We koersen gestaag door op onze eigen omloop Brabant. Alles loopt verder “op rolletjes”. Slecht 1 keer ontstaat er een schrikmoment. Op een smalle weg door het bos halen we als groep een fietser in juist op het moment dat er een auto als tegenligger komt. De frontmannen waarschuwen niet of niet duidelijk voor deze tegenligger en fietser voor ons. De tegenligger rijdt logischerwijze gewoon door en de fietser ook. En wij halen juist op dat kritieke moment in een dubbele rij de fietser in. Gevolg: het gaat flink knellen achter in de groep. Captain Jac snijdt noodgedwongen de fietser. Dat levert hem (Jac dus) een welgemeende verwensing op van “kl…..k” (en het is niet Klukluk)
Na 3 uurtjes peddelen bereiken we allemaal (in goeden doen) Horst. Er is nog plaats op het terras van De Beurs maar helaas niet in de zon maar wel in de wind. Na de koffie kiest de rest van de A groep ervoor om richting de warme douche te rollen. Ik pak samen met de B’tjes (en in gedachte met Leo) nog 2 koele bruine pinten in het waterige zonnetje. Dat afzakkertje heeft dit mooie wegseizoen wel verdiend (en ik ook). Volgende week staan de dikke banden weer op het programma. Bij mooi weer eventueel alsnog om te ruilen voor de wegfiets. We zien wel wat het wordt. In ieder geval allemaal tot fiets wah! Peperazzi
B-groep: De vooruitzichten waren niet zo goed, maar bij de Merthal aangekomen bleek het weer erg mee te vallen. Chip en Piet C. dachten er anders over en kozen voor de zandpaden in het bos.
Met 9 fietsers vertrokken we over de weg richting Wetten via Kevelaer richting Kervenheim. Er werd stevig doorgefietst en in de buurt van Wetten werd een bananenpauze in gelast in een bushokje. In Tuindorp de grens over en via Well en Blitterswijck naar Meerlo en weer terug naar Horst. Om 11.25 waren we weer bij de Beurs met een erg mooi gemiddelde op de teller en konden we in de zon nog lekker nagenieten. (door Hay K.)
A.s. zondag route 72 van 76 km. Vertrek om 8:30 uur.
C-groep: Wat hebben we genoten van Annemiek van Vleuten, wat een powerwoman. Ze werd ondanks een gebroken ellenboog toch wereldkampioen. En dat ook nog op haar negenendertigste. Super, hoed af. En vanmorgen Mathieu van der Poel al na 30 kilometer afgestapt. Omdat hij enkele jonge meisjes nogal hardhandig te verstaan had gegeven dat hij zijn nachtrust erg nodig had. Hij was daarna door de politie opgepakt en moest de nacht verder doorbrengen in het “kotje”. Om welke redenen, je zegt het maar. Wat er zich allemaal echt heeft af gespeeld, we weten er het fijne nog niet van. Maar toch jammer en sneu voor “onze” Mathieu, daar heeft een Belg misschien wel voordeel van gehad en won zo de wereldtitel.
Het was erg druk bij “de Merthal” vanmorgen. Drie groepen, A/B/C, alles vertrok vanmorgen om half negen. Even groeperen en dat schepte meteen orde. De C- groep bestond uit 8 mannen en 2 vrouwen, een mooi aantal. Guus H. was er ook weer bij na wat weken van afwezigheid door privéomstandigheden en corona. Na een weekje in bed vertrouwde hij erop dat het vanmorgen wel weer zou gaan lukken. Even was er wat twijfel over de tijd, het duurde sommige wel erg lang voordat de kerkklok half negen sloeg. Net nadat we waren vertrokken sloeg de kerkklok, dus eigenlijk een valse start deze morgen.
De Oranje Tocht van 2016 stond op het programma maar verschillende mensen hadden toch de verkeerde route in hun Garmin gezet. Onze wegkapitein Theo B. had toch bijtijds op de app gezet dat er af geweken werd van het oorspronkelijke programma. Een leermoment voor de volgende keer om veranderingen in het programma ook voortaan via de shoutbox bekend te maken. Gelukkig waren er genoeg TWC,ers die wel de juiste route in hun Garmin hadden gezet. Het was een mooie route over verkeersarme Duitse binnenwegen en met en paar venijnige klimmetjes. De koffiepauze was wel erg laat deze morgen, pas na 62 km konden we aanschuiven voor een lekker bakje vers gezette koffie. Het wordt om allerlei redenen steeds moeilijker om een koffieadres te vinden dat s,morgens al om 10.00 open gaat. Toch heeft onze wegkapitein in Velden café “de Sport” gevonden dat om 11.00 wel de koffie bruin had. Het was er erg sfeervol zoals de tekst op het serveerplankje al zegt. De koffiebrake kwam voor Wilma nog net op tijd want haar energie was op en dan smaakt een bakje koffie natuurlijk extra lekker. En toen de kerkklokken om 11.00 uur ook nog begonnen te luiden was het op het terras helemaal genieten van onze koffie stop.
We stapten op voor de laatste 12 kilometers en kwamen al gauw bij het veer aan de Maas. We moesten even wachten en konden zo dus genieten van nog eens een kleine pauze. Lekker genietend van een inmiddels lekker warm schijnend zonnetje. In Grubbenvorst nam Geert v/d M afscheid en nam de kortste weg naar Lottum. Om even voor 12.00 waren we weer terug in Horst, waar de A-en B-groep al op het terras zaten. We hebben nog wat gedronken en nog kort wat na gekletst over wat er tot nog toe was gebeurd dit weekend. (Verslag Wilma en Giel).
Pas op. Programmawijziging. Zondag 2 oktober, route 123. Afstand 75 km. Vertrek 8.30 uur.
Houd de app en de shoutbox in de gaten.
D-groep: Het programma volgens de site gaf de Ride for the Roses aan maar lag voor de D rijders bepaald niet de interesse, doordat de regen van vorige week de toen geplande rit niet doorging was besloten deze maar voor deze week op de GPS te zetten met als vertrek tijdstip 9.00 uur. Ook nu verschenen er toch maar 4 liefhebbers aan de start. Na vertrek ging het in een rustig tempo maar in America moesten we door wegwerkzaamheden een alternatief stuk rijden om toch richting Griendtsveen te koersen. Door het rustige weer met een fraai herfst zonnetje werd er goed door gefietst. Op de Drie Kooienweg stak ons een groep van 12 uit Overloon voorbij en dan is even aanhaken toch verleidelijk waardoor ons tempo ook werd verhoogd, maar na Helenaveen maakten we maar weer pas op de plaats voor het D tempo. We vervolgde onze rit naar Meijel voor de koffie bij “Öppe Koffie” in de zonovergoten tuin genoten we van ons bakje. En het werd ook nog redelijk bezet toen de fietsvrienden van Annie en Hein uit Helmond de tuin mee bevolkten.
Na de koffie snel de fiets weer op voor de terugrit via het paarden centrum en de Blaktdijk waar Annie en Hein koers zette naar Sevenum. Giel vergezelde mij tot bij de Jumbo waar hij zich naar Truus spoedde en ik zette maar koers rechtstreeks naar Grubbenvorst voor de afsluitende 5 minuten douche om de energiekosten te drukken. (door Lei K.)
A.s. zondag route 072-D voor ca. 59 km vertrek 9.00 uur.