VUT-groep: A.s. donderdag route 33 van 65 km. Vertrek om 13:30 uur.
MTB A-groep: Tegen de tijd dat wij op onze profielbanden starten voor het wekelijkse hobbel-de-bobbelen staat Max met zijn “vrienden” al een hele tijd met een doorweekt pak aan de kant. Zij moeten wachten tot het eindelijk ophoudt met stortregenen. En dan verder glibberen over het spekgladde Japanse asfalt. De spek met eieren eters bij De Beurs kunnen extra lang hun magen vullen voor de race verder gaat. In ieder geval een stevige bodem voor de de after party als Max kampioen wordt.
Wij starten ook op intermediats (gemiddeld profiel voor de bijna droge ondergrond) in de optrekkende ochtendnevel met onze ochtendrit. Geen spatje in de lucht. De B’tjes gaan voorop en wij er weer achteraan. Al snel (bij de Wittebrugweg) blijkt het pad langs de beek met de doorsteek naar de parkeerplaats tegenover de Nieuwe Lind onvindbaar. Compleet dichtgegroeid. De hele B en A meute rijdt zich vast. Na deze “Sackgasse” gaat het verder redelijk goed met het volgen van de aangegeven route. We betrappen de B’tjes wel een paar keer op een stukje route afsnijden. Opeens zien we ze weer voor ons terwijl we ze toch echt eerder hebben ingehaald. Zo ook bij het stukje kreupelhout achter langs de beek bij de Herenbosweg/Mackayweg. Niet meer doorheen te komen. Met een klein ommetje over de grindweg pikken we snel de beekkant weer op. Die is opvallend droog ondanks de afgelopen natte periode. Vandaag hier dus geen modderballet op de fiets. Good Old Gerrit neemt de kop en slingert met een stevig tempo over het smalle bospad langs het spoor. In een onoverzichtelijke bocht botst hij tegen een fietsende Oosteuropese streekgenoot. De sturen kletteren tegen elkaar en beide mannen geven elkaar een forse schouderduw zo de struiken in. Zowel Grigor als Gerrit blijven wonderbaarlijk redelijk overeind. Grigor is zo geschrokken dat hij niks anders meer kan uitbrengen dan sorry, sorry , sorry, bitte sorry , sorry, oh sorry. Al sorry murmelend slingert hij verder over het bospad langs de andere A rijders. Sorry, bitte sorry hoor ik steeds verder weg en zachter achter ons. Waarschijnlijk komt hij net uit de vroege mis in Tienray en denkt hij nu dat Onze Lieve Heer hem die morgen heeft vervloekt en “Gerrit den Duuvel” op hem af heeft gestuurd. Wel apart zo’n duivel in een MTB pakje van TWC. Nu nog 2 hoorntjes op de helm en een lange sik. Jaja al het goede komt van boven maar Satan Gerrit komt van voren. Een voordeel: Grigor is op zondagmorgen nog nooit zo snel nuchter geworden.
De route gaat verder over de bultjes in de Tienrayse en Swolgense bossen. Lekker veel slingeren en op en af. Met Tank Leo veel voorop als markant oriëntatiepunt. Ook dit keer lukt het ons niet om op het geprepareerde ATB parcours bij Swolgen de juist track te volgen. Dan maar een alternatief en stukje dubbel. Bike Girl Marjo waarschuwt de rest dat ze bij de steilere heuveltjes goed afstand moeten houden. Alle boys gehoorzamen. Maar als ik halverwege een klim blijf hangen achter een boomwortel en een prachtige sur-place maak, word ik van achteren geramd door het mijn eigen vrouw. Hoezo afstand houden? Resultaat: een afgebroken spatbord (en een deuk in mijn imago). Het spatbord wordt bij Bram als een soort spoiler achter aan de rugzak bevestigd tot het volgende plastic inzamelpunt. Helaas geldt op de route van vandaag geen DRS-zone. Er zijn te weinig rechte stukken.
Ergens op de route sluit Fully Edwin aan bij de groep. Hij moet eerder thuis zijn voor extra bonuspunten (Benieuwd wat hij heeft goed te maken). Dus daarom koerst hij zelf wat in het wilde weg door het bos en komt ons min of meer toevallig tegen. Of hij heeft gewoon staan wachten totdat wij erlangs kwamen om dan “toevallig” nog een stukje met ons mee te rijden. Toch wel leuk dat hij ons zo heeft gemist. Na de pauze bij de crossbaan van Lottum (inmiddels lekker in het zonnetje) kan Bram verder zonder spoiler. We pakken het volledige slingerpad links en rechts van de Lorbaan. Op dat pad voelt Leo zich helemaal in zijn element. Daar kan hij z’n vermogen goed kwijt op de vele kombochtjes. Het lijkt wel een tankbaan. Verrassenderwijs haakt Babbel Frank aan bij Leo en volgt Leo’s tempo en spoor zonder rare fratsen. Een voordeel zo’n slingerparcours: geen tijd om te praten. Bij het verlaten van de crossbaan Horst test de verslaggever met de kale onderbenen of de netels nog netelen en distels nog distelen. En dat doen ze. Dit verslag is met 1 hand getypt. De andere hand is nodig om te krabben tegen de aanhoudende jeuk. Verderop in de Reulseberg is de politiehonden club bezig met een wedstrijd “pak de boef” En om te voorkomen dat het een wedstrijd “pak de fietsers” wordt nemen we toch maar een alternatieve route. Met een grote boog rondom de opgefokte viervoeters en hun zenuwachtige baasjes. Een laatste lus door het Ham en dan op naar De Beurs voor onze after party.
De tafel buiten in het zonnetje is bezet door de wegploegen en MTB B érs. Dus toch maar separaat van de andere TWC’ers uit de wind en warm binnen ons afzakkertje pakken. Bij de ingangsdeur vindt Jac 20 Euries. We polsen binnen en buiten (voorzichtig) of er iemand wat verloren heeft. En dat blijkt niet het geval. Tja dan maar gebruiken als sponsorbijdrage voor onze eigen TWC MTB after party van vandaag. Wel jammer dat Babbelfrank snel naar huis moest en geen gebruik kon maken van deze vondst. Maar ook zonder hem is het vindersloon goed terecht gekomen. Tot fiets!
Peperazzi.
A.s. zondag MTB route 29 van 54 km. Vertrek om 8:30 uur.
MTB B-groep: Een kort verslag maar wel met foto! Piet C. kreeg een tak in zijn derailleur en moest de strijd helaas staken. We hebben toen een tak tussen de derailleur gezet en Piet is zo veilig thuis gekomen.
B-groep: De route 9 + 1
We blijven in de wiskundige weerkrapporten en ik zal me direct (nou ja direct) proberen nader te verklaren. Aangekomen bij de Mérthal en/of De Beurs staat er een groot aantal mountainbikers klaar en een stuk of 10 Bees die deze ochtendkou trotseren. Eigenlijk toch wel vreemd dat ze zich mountainbikers noemen terwijl hier toch echt geen mountains zijn. Voor diegene die de Engelse taal niet helemaal machtig zijn: ‘mountain’ vertaald in het Nederlands is ‘berg’, dus…..
Enfin met 9 man en JarretelCor zetten we koers richting het Brabantse land. Via wat omzwervingen komen we bij een complete echt niet te nemen wegafsluiting. FixedGearJan geeft al aan dat we er echt maar dan ook echt niet door kunnen. We moeten via een of ander voetbalveld, waarbij FC Blerick helemaal in zijn element is, omrijden. Het leuke is dat als je met de Bees meefietst het af en toe wat ongecontroleerd lijkt te zijn. Ondanks dat FluitjeJan af en toe aangeeft dat mensen buitenspel staan. Na een kilometer of 10 afgelegd te hebben na het keerpunt/wegafsluiting missen we iemand. Blijkt JarretelCor met zijn jarretels vast is komen te zitten in de wegafsluiting. Omdat we er pas na ruim 10 kilometer achter komen dat we hem missen, besluiten we maar om zonder hem door te rijden. Volgende keer toch iets beter opletten zodat we de groep compleet hebben en houden. Dit geldt ook als we de bochten uitkomen.
Tijdens de koers blijkt onze PaardenNiceHenk een slappe, een kleine en te korte te hebben. Denk nu niet direct dat we een rode oortjes verhaal gaan krijgen maar deze woorden kwamen voorbij tijdens de pitstop. Voordat we bij de Beurs wegfietsen geeft Henkie aan dat hij geen reserve rubber heeft, blijkbaar heeft LommeDave geen voorraad. Dus zijn fiets rammelt nog meer dan normaal omdat het reserveonderdelenbusje (mooi woord voor Scrabbel) nu helemaal leeg is, inclusief het Co2 patroon. Waarom iemand een leeg Co2 patroon meesleurt is voor mij een raadsel. Dus…..een slappe…
Aangezien PaardenNiceHenk bij de Aaas redelijk wat ervaring heeft opgebouwd met het wisselen van banden lijkt de eerste aanzet goed te gaan. Het is gelukkig ook de voorband. De derailleur komt dit keer niet op de grond te liggen en loopt dan ook geen schade op. Echter fietst hij met hoge velgen en heeft geen reserve rubber bij zich en tot overmaat van ramp blijken de Bees alle met lagen velgen te fietsen. Drie (ja hoor drie, drei, trois, tre, three, kolme!!!!!) Co2 patronen later heeft ie eindelijk zijn band vol lucht. We kregen zo langzaamaan het idee dat hij wat ballonnetjes gevuld heeft.
Als reporter maak ik geen onderdeel meer uit van de Appgroep dus kan een aantal namen niet achterhalen. Maar het blijkt dat AccuPolitieAb en zijn bike-look-a-like de accu goed opgeladen hebben en het tempo goed hoog houden. FluitjePiet zijn fluitje goed werkt. Wisten jullie overigens dat NewBikeDaan ook over een blinkend fluitje beschikking heeft? Zouden deze gesponsord zijn?
Omdat onze Max wereldkampioen kan worden en ik de race nog niet gezien heb besluit ik thuis direct te gaan genieten van een welverdiende overheerlijke bak koffie en direct de race (of wat er van over is gebleven) terug te kijken.
De samenvatting
Ook in route 10 ontbreekt wederom de koffiestop. Ik denk dat de routemakers toch aan de (koffie-)bak moeten. Log zelf ff in op de site van TWC en bekijk hoe we gefietst zijn. Wederom allen bedankt en tot volgende week.
De Razende Reporter helaas zonder koffie.
A.s. zondag route 100 van 70 km. Vertrek om 9:00 uur.
C-groep: A.s. zondag route 45-D van 58 km. Vertrek om 9:00 uur.
D-groep: A.s. zondag route 100-D van 53 km. Vertrek om 9:00 uur.