VUT-groep: Via de app werd gevraagd of het niet beter was om de rit naar s, morgens te verzetten i.v.m. de weersvoorspelling voor de namiddag, veel bewolking en zeker regen . Daar wordt instemmend op gereageerd, op een paar TWC,ers na die helaas geen vrij konden krijgen van de ’’baas‘’. Jack. J. toch een beetje verkeerd gepland? Onze rit van vandaag voerde ons rond om de kerkdorpen van Horst aan de Maas en de koffiepauze was gepland bij IJssalon Clevers in Grubbenvorst. Mart V. stuurde via de mail een link door en via Relive kun je de route van vandaag nog eens nakijken.
Achter af bleek het een goede keus te zijn om in de voormiddag fietsen, het bleef droog en af en toe liet de zon zich zelfs zien. Er werd goed door getrapt en omdat we op de eerste helft van onze rit te maken hadden met een stevige tegenwind werd er om de 500 meter aan kop gewisseld zodat het tempo mooi constant bleef. In Grubbenvorst kregen we te maken met wat omleidingen omdat komend weekend het feest rond de Witte Dame is. Zelfs een heuse kasteelpoort is nagebouwd. Ondanks een kleine omweg belandden we toch rond de geplande koffietijd in de serre bij IJssalon Clevers. De serveerster vroeg of ze de heaters aan moest maken. Dit hoefde van ons niet. Je moet fietsers niet te veel verwennen en met deze energieprijzen al helemaal geen onnodige energie aanspreken. Wilma trakteerde vandaag want begin volgende week krijgt ze er weer een jaartje bij op de teller. Proficiat alvast en een heel mooie verjaardag.
Na de koffie vervolgden we de route en dat was nog niet zo gemakkelijk, we reden na het vertrek allemaal de verkeerde kant op. Mart V. nam de leiding op zich en leidde ons door woonwijken in Grubbenvorst waar de meeste van ons nog nooit waren geweest. Sightseeing in Grubbenvorst. De route leidde ons achter Sevenum en Kronenberg om en toen was de verleiding voor Cecile en Wilma te groot en zij draaiden dan ook af richting Zaerum ”derp”. Om half 12 zaten ze al op het terras bij “de Trapperie” en de rest van het Poels peloton was zo rond kwart voor 12 droog in Horst. Niet lang daarna begon het te regenen dus dit keer had buienradar gelijk gehad en was de keuze van onze wegkapitein Theo B. om de rit te verzetten de juiste geweest. Als we toch vanmiddag hadden gefietst waren er zeker geen 11 fietsers op komen dagen. (Verslag van Wilma en Giel).
Pas op. Wanneer je de laatste rit van de C-Groep op 30 oktober mee wilt fietsen kun je dit doormailen aan Theo Broos. Dus mailen en niet bellen, mjmbroos1948@kpnmail.nl
De laatste officiële rit van de VUT-Groep; donderdag, 27 okt. Route 061D, afstand 67 km. Vertrek 13:30 uur.
MTB-groep: De MTB herfstmarathon 2023 wordt een zomerrit. Niks dikke mutsen over de oren, thermo handschoenen en sokken, overschoenen etc. Nee. Qua temperatuur volstaat voor deze rit midden oktober nog steeds een luchtige outfit. De tocht is 20 km ingekort ten opzichte van de oorspronkelijke versie. Er bleek meer animo voor een iets kortere tocht dan voor een tocht boven 100 km.
Om 8 uur staan we met 11 A rijders aan de start. Klokslag acht valt er al 1 af. Polenblokker Gerrit deserteert en loopt over naar de Wannabees. En hij ging zo goed vorige week. Zal toch geen last hebben van een post-traumatic stress disorder (PTSD ofwel Polen tot stilstand dwingen). De overgebleven 10 Asses gaan goed (maar wel dun) gemutst op route. Die route ligt er over de hele 80 kilometer super bij. Sowieso een prachtige tocht en nu al helemaal in deze mooie herfstentourage. De bossen rondom ons pronken met hun kleurenpracht en de ruikt overal naar natuur.
Gedurende de rit blijkt dat Babbel Frank gewerkt heeft aan zijn bekkenbodemstabiliteit. Hij hoeft tussendoor niet een keer langs de kant voor een plasje. Hammie Hans zorgt er echter voor dat we toch diverse keren tussendoor in een reepje of banaan kunnen happen. Hij kan nog wel wat bekkenbodemoefeningen gebruiken. Helaas blijft het voor enkelen niet bij deze gecontroleerde stops. Hier en daar ploffen Asses (en dat is nu echt letterlijk) plat in het losse zand. De route in de Maasduinen is vooral rondom het Reindersmeer tricky. Diepe sporen in het mulle zand. Dus kwestie van vol op de pedalen en niet te veel corrigerende stuurbewegingen. Diverse keren blijft het bij een zachte buiteling zonder verdere averij.
Als Captain Jack en Hammie Hans in het diepe losse zand uit koers raken en op volle snelheid over elkaar heen buitelen levert dat wel schade op. Jack maakt de grootste smak. Als hij weer een beetje van de schrik is bekomen maken we de schade op. Bovenbeen, scheenbeen en knie hebben een flinke opdonder gekregen. Qua materieel: Een MTB schoen mist de complete zool. Wel lekker luchtig met dit weer. Maar het fietst wat lastig. De hele onderkant van de schoen (van de punt tot de hak) zit nog netjes vastgeklikt aan het pedaal. Jack staat er, op een schoen en 1 sok, beteuterd bij naast zijn fiets. Einde tocht voor Jack. En einde van 1 paar schoenen. Hij blijkt daarmee wel een man van: geen woorden maar daden. Bij de start heeft Jack immers gemeld dat hij tot Reindersmeer zou meefietsen en dan terug naar huis voor een andere afspraak. Maar zo’n abrupt einde valt toch koud op je dak. Logisch dat hij flink baalt. We brainstormen kort wat we kunnen bedenken om de terugreis voor Jack wat praktischer te maken: Schoen aan zool vastbinden met Ti-raps of stukje touw of draad. Jack kiest ervoor om niet te lang te dralen en “plaren”. Sjokt door het mulle zand op weg naar thuis. Hij heeft duidelijk geen behoefte aan “snuggere” adviezen. Hopelijk vindt hij kortste weg het bos uit en dan zoveel mogelijk fietsend op 1 kousenvoet en 1 schoen back home.
Tijdens de ingelast bananenbreak op de ongeluksplek wakkert een voorbijgaande wandelaarster de eeuwigdurende bananenschil discussie weer aan. Ze wijst ons erop dat het toch echt niet “cool” is om de schillen zomaar weg te gooien in de natuur. Het duurt 2 jaar voordat ze verteren! Marjo geeft de wandelaarster groot gelijk en geeft aan dat ze dat al jaren bezig is om de boys op dit punt op te voeden. Waarop de wandelaarster nogal gevat reageert met: “dan is dat opvoeden helaas mislukt”. Er wordt nu een intern cold caseonderzoek opgestart naar de vermoedelijke dader (signalement: rood, zwart, wit tenue met MTB). Het onderzoek wordt (en dat zal niemand verbazen geleid door Inspectrice MC).
Het stuk van de route na de break brengt ons in het meest heuvelachtige gebied van de Maasduinen bij Afferden. De klim die vorig jaar nog door 2 rijders werd gehaald blijkt nu een onneembaar obstakel. Niemand vindt voldoende grip om verder dan halverwege te komen. Zelfs niet bij meerdere pogingen (en dat was geen jeugdige overmoed, meer een kwestie van te veel ballast aan de fiets). We noemen geen naam…. (de eenzame zwoeger)
Nadat we bij het 2e rondje door het heuvelgebied een hele colonne waggelaars hebben opgeschrikt (ondanks dat we toch heel rustig aan de groep voorbijfietsten) blijven we nog effe hangen achter een eenzame wandelende dromer op het pad. Of stokdoof of hele goede geluiddichte oordopjes met stevige muziek. Maar goed dat hij zich niet heeft gerealiseerd dat halverwege de helling Tank Leo achter hem in de ankers moet. Onze tank geeft blijk dat zelfs hij rustig achter een wandelaar kan blijven. Leo vraagt zelf 4 keer of hij voorbij mag zonder enige reactie van de wandelaar in trance. Een staaltje van ongekende beheersing van Leo. Pas bij de 5e call maakt de loper verschrikt plaats voor Leo en ons.
Aangekomen bij Boscafé Het Rimpelt (vraag me af hoe ze bij die naam zijn gekomen? Het personeel is in ieder geval verre van gerimpeld) is er binnen plaats aan een grote tafel. Gezellig bij elkaar. De zaak is extra voor ons (en een andere grotere groep) eerder open.
De lunch smaakt iedereen heel goed. Een prima horecagelegenheid. Intussen zien we in de groepsapp dat Jack toch is thuisgekomen. We hopen fietsend en niet lopend/zwemmend. Hij meldt wel enkele beurse plekken aan zijn ledematen. Wellicht ook één doorgesleten sok.
Na een heerlijke lunch vervolgen we de route door het mooie Maasduinen landschap. Langzamerhand worden de kilometers (waarschijnlijk vooral door de los zand passages en vele klimmetjes) merkbaar bij de Asses. We zien vaak dezelfde mensen op kop. Om de groep goed bij elkaar te houden wordt het tempo iets verlaagd. Achteraf blijkt het gemiddeld 20 km/u over dik 80 km. Dus dat is netjes.
De laatste 15 km hebben we merkbaar wind in door het open veld. Hammie perst er op de brug bij Well nog een kort sprintje uit en verschuilt zich daarna ook lekker achter een of andere rug. Onze Bike Girl blijkt prima hersteld van het griepvirus en kan soepel vooraan in de groep mee. We bereiken Horst rond 13.30 uur. Voor de helft van de groep laat genoeg om naar huis te hobbelen. De andere helft pakt nog enkele drankjes om dan lekker thuis af te douchen. De bikes kunnen dit keer na een vluchtige borstelbeurt en beetje nieuw wax/vet op de ketting zo aan de haak voor de volgende rit.
Oh ja. Namens de hele A groep nog een welgemeend bedankje aan het Lommen-team. Want het gekraak door mijn zadelpen is weg. Zo zie maar weer: Met vet veel meer pret!
Tot volgende week. Peperazzi
A.s. zondag MTB route 17 van 60 km. Dit is de Ysselstein route. Vertrek om 8:30 uur.
B-groep: A.s. zondag is de laatste officiële route van het jaar en deze gaat richting Stevensbeek. Dit is route 47 van 66 km. Vertrek om 9:00 uur.
C-groep: Het was een erg mooie morgen toen we 6 man sterk van een nog slapend Zareum naar Horst fietsten. Daar aangekomen was het al erg druk, alweer vertrokken 3 groepen tegelijk om 9.00 uur. Snel koos iedereen zijn juiste groep en we vertrokken allemaal klokslag negen uur. Het peloton van de C-groep bestond deze morgen uit 4 vrouwen en 10 mannen. Een mooi aantal maar het was ook te mooi om thuis te blijven, bijna geen wind en een aangename temperatuur. Uitstekend fietsweer, heel mooi op het einde van het fietsseizoen. De routes zijn nu beduidend korter, we zijn aan het afbouwen want ons officiële fietsseizoen loopt ten einde.
We waren nog maar net Horst uit of we moesten even wachten want Guus H. was zijn bril verloren, nu ook nog buiten slecht horen ook nog slecht zien kan natuurlijk niet. We waren America voorbij en net voor de Middenpeelweg reed Cecile de voorband lek. Met wat hulp was het euvel snel verholpen en konden we verder. Voor Griendtsveen moesten we nog een stuk omrijden via de Paardekopweg want de overweg op de Grauwveenweg was afgesloten. Fietsend over de Kanaalweg kwamen we weer bij de Middenpeelweg waarna we na een klein stuk fietspad rechtsaf sloegen en binnendoor Helenaveen bereikten.
Er werd voor op kop op tijd gewisseld en de rit verliep voorspoedig. Vlak voor de Neerkant voerde de route ons linksaf en over de klinkers van de Schansweg hobbelden we naar onze pauze in Meijel. Rond half 11 waren we in daar en namen we plaats binnen bij ”Oppe Koffie”, ons koffieadres voor vandaag. We werden zoals altijd hartelijk ontvangen maar het was erg druk en zo moesten we even op de koffie wachten. Het kind in Guus H. kwam weer boven en toen hij een kleurplaat kreeg aangeboden liet hij zien dat hij op zijn gevorderde leeftijd nog steeds mooi binnen de lijntjes kan kleuren. Wegkapitein Theo B. werkte nog snel even zijn administratie bij en noteert alvast de namen van de TWC,ers die volgende week er bij willen zijn bij de afsluitingsrit van seizoen 2022. Na het wachten smaakte de koffie zoals altijd erg lekker en was de vriendelijke mevrouw in de keuken wel te vinden voor een leuk praatje.
De laatste 20 kilometers naar huis legden we in een heel mooi tempo af en om kwart voor 12 was de Zaerum-groep terug thuis en niet veel later zullen onze medefietsers ook wel op het terras bij “de Beurs” zijn beland. Wij hebben bij “de Trapperie” ook nog wat gedronken. Er werd al wat gespeculeerd wie de volgende week de TWC,er zal zijn die dit seizoen het vaakst mee gefietst heeft. Wie wordt de grote winnaar? We wachten het maar af maar we zijn eigenlijk allemaal een beetje winnaar, sommige van ons hebben nu eenmaal meer tijd om mee te fietsen dan een ander.
Volgende week zondag is er geen koffiepauze onderweg, dus hou daar rekening mee. We hopen rond half 12 bij ”de Trapperie” in Zaerum te zijn. Na de koffie en de vlaai zal de grote winnaar bekend gemaakt worden. Verder zullen onze wegkapiteins in het zonnetje gezet worden voor de goede zorgen tijdens onze tochten in 2022. Het viel niet altijd mee om het Poels-peloton in het gareel te houden.
A.s. zondag 30 oktober, route 158 van 59 km. Vertrek om 9.00 uur.
D-groep: A.s. zondag is de laatste officiële route van het jaar en deze gaat richting Overloon. Dit is route 47-D van 51 km. Vertrek om 9:00 uur.