VUT-groep: Vanmiddag stond een klassieker op het programma, de OTH-tocht van 1999. Een heel mooie rit die ons voornamelijk door Duitsland stuurde. Het was eindelijk na verschillende minder mooie fietsdagen heerlijk weer, een zomerse temperatuur en bijna geen wind. Het was daarom niet vreemd dat er om half 2 in Horst maar liefst 19 TWC’ers klaarstonden. Door dit grote aantal was het verstandiger om het Poels-peloton in tweeën op te delen.
Om half 2 vertrokken we richting Broekhuizen waar we het veer zouden nemen naar Arcen. Je kon duidelijk merken dat er veel andere fietsers gebruik maakten van deze mooie fietsdag want het was erg druk. Ook bij het veer aan de Maas was het daarom ook erg druk. Groep 1 stond daar al te wachten en samen staken we de Maas over en tijdelijke penningmeester Mien rekende alles af. Als je met zo’n aantal wielrenners verschijnt, allemaal netjes in clubkleding, trek je wel veel aandacht en dat is goed voor onze sponsors.
Na de oversteek koersten we voorbij de Hertog Jan brouwerij in een behoorlijk tempo door naar onze oosterburen. Bij grensovergang aan de Walbeckerweg kwamen we Duitsland binnen. Zeker hier hebben onze routeplanners heel mooi werk geleverd want over veel smalle binnenwegen, zonder hinderlijk verkeer, is het heerlijk rijden. Wel veel draaien en keren wat het gemiddelde wel iets naar beneden hielp. Dit hield natuurlijk ook wel in dat achterin na elke bocht je flink aan de bak moest om het ontstaande gaatje weer dicht te rijden. Maar zoals een oud wielergezegde verteld word je daar sterk van. Toch is en blijft de OTH-Tocht van 1999 een schitterende rit.
Na dik 50 kilometer bereikten we Bauerncafé Ditzhuijzenhof, bij ons beter bekend onder de naam Café “Zum Schafstall”. Door de zoals altijd vriendelijke bediening werd ons verteld dat we even op de koffie moesten wachten. Ook hier was vandaag “viel Betrieb” en ze waren juist nieuwe koffïe aan het zetten. Even later konden we alsnog genieten van een heerlijke ruime kop koffie. Je verwacht hier bij “Zum Schafstall” wel een stevige waakhond maar er liep alleen een klein verstrooid hondje op en neer die ook nog stokdoof leek. Al het afval werd weer netjes verzameld in de zak van Martien P. zodat we de volgende keer ook hier weer welkom zijn. Toen we weer vertrokken verbaasden we ons er wel een beetje over maar buiten ons was iedereen met de E-Bike.
We hadden nog 25 kilometer voor de boeg. Snel verlieten we Duitsland en bij Tuindorp passeerden we de Nederlandse grens. Na wel nog een laatste hindernis de brug over de Maas werd de weg naar Blitterswijck ingeslagen Tussen hier en Meerlo kregen we na de afdaling vanuit het bos bij het de nieuw ontstane overloop van het natuurgebied het Moleneind nog een verfrissende voetendouche. Om 17.00 uur waren we terug in Horst bij “de Beurs” waar de eerste groep ons op stond te wachten. Na een korte evaluatie van vanmiddag reed iedereen naar huis en wij, de verslaggevers, fietsten in een wat rustiger tempo naar ons Zearum ,na pratend over een heel mooie tocht met lekkere koffie.
(Verslag van Wilma en Giel).
Programma VUT-Groep; donderdag 17 augustus. Route 37, afstand 70 km. Vertrek 13:30 uur.
PS. Altijd de app in de gaten houden, er wordt wel eens veranderd van route of van tijd.
A-groep: Het is vandaag 13 augustus 2023 en aangezien wij een wielrenclub zijn hoor je nummer 13 om te draaien. Want wielrennen zit vol met tradities dus deze pas ik ook gewoon toe. Vandaag stuurde het kompas ons naar het zuiden en wel voor een goede 120 km, dus mocht er om half 8 akte de pressants gegeven worden bij “De Beurs”. Omdat het bedje toch best wel lekker lag besloot ik lekker een half uurtje langer te blijven liggen aangezien de route door de Parel aan de Maas kwam. Er kon dus daardoor mij aansluiten worden bij de groep. Normaal meld ik dit netjes via de app echter was dit een vroege ochtend beslissing dus dacht ik ze zien me wel staan. Zo was het geval dus ook want rond kwart voor 8 kwamen er 5 A racers het mooie Grubbevors binnen gevlogen en kon ik het groepje weer aanvullen tot het mooie ronde getal van 6. Uit betrouwbare bron kan ik vermelden dat onze Bram richting Grubbenvors al voor het bordje einde bebouwde kom “Hôrs” de positie van 1e man van het peloton overgaf aan andere.
Via het “Stedje van lol en plezeer” gingen we snel de grens over met onze oosterburen en hier volgden de kruisingen en bochten elkaar in hoog tempo. Dit had twee oorzaken. De snelheid die werd gefietst maar ook de route die we moesten volgen. Het leek wel een “Amstel Gold race” of moet ik het een Becks, Bitburg of Warsteiner Rundfahrt noemen aan gezien we in Duitsland waren. Toen onze wegkapitein dacht dat zijn benen vandaag niet de beste waren kwam de term vals plat om de hoek kijken. Er werd toch wat meer wattage geleverd om een snelheid op een A-niveau verantwoorde snelheid te behouden.
Nadat we weer bijna in Nederland waren werd de bananenpauze in de groep gegooid. Om een beetje in het zonnetje te kunnen genieten van deze pauze werd er pas bij het passeren van de grens in de remmen geknepen en even genoten van een banaan of een “Snelle Jelle” of “Vlugge Japie”. Van sommige was deze al een aantal ritjes meegegaan in de achterzak van het shirt en bleek dus een beetje plat te zijn of verbrokkeld. Dit deed geloof ik niets van aan de smaak af. Toen “Vlugge Japie” te spraken kwam gaf onze PapaBram ook even blijk van historisch verantwoordelijkheidsgevoel. Zijn dochter bleek namelijk Bassie en Adriaan op YouTube te kijken. Dit noem ik nu eens opvoeden zoals het hoort. Top Bram.
Na dit moment van ravitailleren konden we onze route verder vervolgen door het midden-Limburgse landschap. Via de Maasplassen en de stuwen reden we richten onze wel verdiende pauze plaats in Buggenum. Hier genieten we van een lekker stuk vlaai en koffie, thee en andere dorstlessende producten. Er werd een lentevlaai aangeboden, wel beetje vreemd in augustus. Echter bij bleek toch echt wel vers te zijn.
Er was weer genoeg energie opgedaan om richting Hôrs te gaan. Dit ging op een best aardig hoog tempo. Het gemiddelde na de pauze zal niet ver van de 33/34 km per uur gemiddeld gelegen hebben. Ondanks dat we 3 keer de bekende Napoleonsbaan moesten overstekken. Dit oversteken duurde elke keer wel wat langer aangezien het ouderwets druk was. Voor sommige was het dus aardig doortrappen. Op het laatst was er blijkbaar nog genoeg energie want bij het beklimmen van het viaduct over de A67 werd de snelheid niet lager maar hoger. Bij het afrijden van het viaduct werd zelfs geconstateerd dat we harder naar boven reden dan naar beneden. Het moet toch niet gekker worden met de A-rijders. Vakantiegangers jullie zijn gewaarschuwd.
Toen Bram de stal begon te ruiken reed bij zonder te twijfelen rechtdoor richting het land van de Ezelen terwijl wij er met een lusje omheen reden om zo toch aan onze 120 km te komen. Zoals afgesproken werd er op ongeveer 2 km van het einde keurig de snelheid geminderd en belanden we met een paar A rijders gezellig nog bij andere TWC’ers op het terras bij “De Beurs”
De Reserve Reporter Roel
A.s. zondag route 125 van 117 km richting Weert. K+K van de club bij onze vaste pauzeplek de Molshoof na 70 km. Vertrek om 7:30 uur.
B-groep: A.s. zondag route 41 van 90 km. Vertrek om 8:00 uur.
C-groep: A.s. zondag route 1 van 70 km. Vertrek om 8:30 uur.
D-groep: A.s. zondag route 99-D van 65 km. Vertrek om 8:30 uur.