VUT-groep: Er stond op het programma een OTH route gepland maar deze was volgens onze wegkapitein Theo Br. door wegwerkzaamheden her en der niet zonder risico te fietsen. Op woensdag vernamen we allemaal via de app van de Vut-Groep dat er daarom gekozen was voor route 78 over een afstand van 78 kilometer. Helemaal geen probleem alleen even de rit aanpassen in de Garmin.
Ook vanmiddag was het alweer prachtig fietsweer, het kan maar niet op. Bij “de Merthal” stonden 8 Poels-mannen en 1 Poels-vrouw te wachten tot de kerkklok hal 2 zou slaan. Dat gold zeker voor Mart V. die breed lachend aan kwam fietsen. Hij liet vol trots zijn nieuwe eetkamer zien, mooie nieuwe bijtertjes. Alweer een verrijking voor onze VUT-Groep. Toen de klok sloeg stonden er nog een paar te kletsen dus die moesten al meteen goed bijtrappen om weer bij het peloton aan te sluiten. We hadden nog maar net 3 kilometer gefietst toen we werden opgeschrikt door een duidelijk hard gesis, lek. Mart V. was dit keer de ongelukkige. Met de bijtertjes gaat het goed maar met zijn achterbandje echter niet. Gelukkig heeft Mart genoeg routine met dit soort problemen hij is altijd present als er een bandje verwisseld moet worden bij een van zijn college fietsers. Na een minuut of 10 zat het wiel weer in de fiets en konden we weer verder rijden. Het tempo ging een beetje omhoog om de verloren tijd enigszins goed te maken.
We vervolgden de route en we kregen op meerder plaatsen te maken met wegwerkzaamheden te maken. Dat ronde rood-witte bord hield ons niet tegen en met een beetje kunst en vliegwerk lukte het prima. Het werd ons echter niet overal in dank afgenomen en met een niet al te vrolijk gezicht en met de vraag of we niet op de hoogte waren van de betekenis van die verkeersborden. Verschillende gastarbeiders waren volgens ons best een beetje jaloers en zij vroegen zich dan ook af of wij niet beter konden gaan werken en misschien wel hun werk dan over konden nemen. Zij kunnen aan onze gezonde jong en sportief uitziende lichamen natuurlijk niet zien dat we allemaal pensionado ’s zijn, toch een mooi compliment voor ons zien. Vlak voor onze pauzeplaats in Overloon moesten we ook nog voorbij een tractor met aanhanger, gewoon heel asociaal midden op de weg geparkeerd. En dan maar overal te horen krijgen dat wij wielrenners ons niet aan de regels houden. We kregen zin in koffie en die stond gepland bij de “ de Papegaai” op het Museumplein bij het Oorlogsmuseum in Overloon. We hadden er al 35 kilometer op zitten toen we stopten op het terras bij onze Deutsche Freund Günther, altijd blij als hij ons weer ziet. Deze middag heeft hij het erg druk en vertwijfeld roept hij zijn vrouw die zich echter niet laat zien. Ze heeft het achterin te druk met de afwas. Het duurde daarom iets langer voordat we voorzien waren van een heerlijke kop “leut” met het gebruikelijke bakje slagroom. We genoten van ons bakkie en voor Mart V. zat er niets anders op als het koffiekoekje eerst te soppen in de koffie voordat hij ervan kon genieten.
We vertrokken voor de laatste kilometers, het waren er nog meer als voor de pauze, een beetje ongewend. Net voor Meerlo lag de weg ook open en we moesten kort van de route afwijken maar Thei V. leidde ons snel weer terug op het juiste pad. Voorbij Tienray werd besloten om terug de koersen rechtdoor over het fietspad langs de Tienrayseweg , rond het spitsuur is het veel te gevaarlijk om over te steken. Door de lekke band en het oponthoud bij de plaatsen waar ze aan de weg aan het werken waren was het wat later geworden deze middag. Om net na 5 uur waren we terug in Horst. Nu maar snel naar huis en nog kijken of Sepp Kuss echt de Vuelta gaar winnen. (Verslag van Wilma en Giel).
A.s. donderdag 21 september. Route 113, afstand 65 km. Vertrek 13:30 uur.
A-groep: Deze wat druilerige ochtend vertrekken we op een acceptabel tijdstip richting de Beurs. Ondanks dat de temperaturen het niveau hebben van een tropisch regenwoud is onze EskimoRobbert op arctische temperaturen gekleed. Armstukken en overschoenen aan en het ontbreekt nog net aan een paraplu. Onze Pensionado heeft PaardenHenk weer ingeruild en komt weer ouderwets met zijn BikeGirl aanzetten. Onze PoesRoellie schittert deze ochtend door afwezigheid, gelukkig maar anders hadden we het record lekrijden zeker overtroffen. Uiteindelijk vertrekken we met z’n twaalven richting de koffie bij de Morgenstond helemaal in Griendtsveen. Hemelsbreed 10 kilometer verderop. Samen met onze KangoeroeJac ga ik op kop. Een simpele strategie: we worden zo minder nat van het opspattend water. KangoeroeJac nuttigt deze ochtend zijn ontbijt niet zoals gewoonlijk bij de Beurs maar heeft zijn buffet in zijn buidel zitten. Zijn shirt is zover “uitgelodderd” dat het wel een C-merk kledingstuk lijkt. Een geluk dat er binnenkort weer een bestelronde voor de clubkleding is.
Vanwege het tropisch klimaat is het wegdek vochtig en als je dan ook nog over een nieuw stuk geasfalteerd weg moet waar van de mooie kleine steentjes op liggen is het de goden verzoeken, zelfs zonder PoesRoellie. En ja hoor KangoeroeJac is de Sjaak. Gelukkig maakt MagicHandigeHans deel uit van het peloton. We krijgen de eerste generale te zien van zijn Magicshow. Zoals een echte goochelaar een show opvoert wordt er ook hier mist gecreëerd. In ons geval is het door het leegblazen van een Co2 patroon en dat niet in de band. Of het nu echt bij de generale hoorde weet ik niet maar de tijd voor snelste pitstop wordt bij lange na niet gehaald. Gelukkig is na de herstart direct weer een kans. TankLeo rijdt nu lek. Welgeteld 10 meter nadat we weer zijn ingeklikt. Dus weer een wissel. MagicHandigeHans laat, gelukkig voor ons, nu een showtje achterwege. Onze TankLeo is namelijk een geoefende wisselaar. Nog een kilometer of 15 tot de koffie en dat lukt 11 man (sorry Bikegirl: 10 man en 1 vrouw) van het peloton zonder nog een lek. Onze PaardenHenk moest deze ochtend op tijd terug zijn van zijn amazone om de hooizolder na het gerommel van vorige week weer netjes te maken. Dus hij kiest ervoor om in Griendtsveen linearecta naar Horst te rijden. Nou dat linearecta is hem niet echt gelukt. Nadat wij netjes onze bestelling hebben doorgegeven bij de koffiestop en ondertussen wat scheele wazel aan het verkondigen zijn, komt ie terug*. Hij heeft het voor elkaar gekregen om lek te rijden en blijkbaar was ie zo onder de indruk van MagicHandigeHans dat hij voor het terras een show niet snel banden wisselen uitvoert. Blijkbaar had hij de illusie dat het overgebleven elftal hem zou ondersteunen. Helaas niets is minder waar.
Het elftal zit zich te verkneukelen hoe hij zijn achterwiel eruit weet te krijgen en vervolgens probeert zijn band van de velg te liften. Het toeschouwer aantal loopt ondertussen op tot een niet te overziene mensenmassa. Crowdmanagement wordt ingezet door de Morgenstond. Onze Pensionado kan het niet meer aanzien en trekt samen met MagicHandigeHans ten strijde om een buitenband om de velg te krijgen. Om de show van extra spanning te voorzien wordt ook hier weer met mist gewerkt, een geluk dat LommeDave de patronen in de aanbieding heeft. Ook met de magictool van MagicHandigeHans lukt het ze niet om de band op de velg te krijgen. Op YouTube leek het toch wat eenvoudiger te werken. De redder in nood blijk de onderwijl opgewarmde EskimoRobbert te zijn. Binnen een mum van tijd zit de band op de velg. Zonder een bedankje richting het publiek scheurt onze PaardenHenk richting Horst en wij maken weer aanstalten om te vertrekken. Met een hele grote boog gaat het terug naar Horst. Voor ons is het mooi dat de HeiligeAnton in Zuid-Limburg op hoogtestage is geweest. Nadat hij de kopbeurt overneemt van de moegestreden Harslag190PappieBram, hij heeft wind in zijn kopbeurt gehad (we hadden een windkracht 2), zijn de verwachtingen hooggespannen. Helaas heeft hij teveel wijwater gedronken en is de tank na een kleine kilometer al leeg. De rode lus van de AGR is blijkbaar toch iets anders dan met 35 op kop fietsen. Volgende week zal er gezocht moeten worden naar een andere reporter mochten we niet om 9 uur vertrekken. Dit vanwege Formule1 verplichtingen.
De Razende Reporter.
* Noot voor LommeDave: bestel maar alvast een nieuwe velg en buitenband, PaardenHenk komt dinsdag langs.
A.s. zondag route 122 (Leo Hesen route) van 90 km. Vertrek gewoon om 8:30 uur.
B-groep: A.s. zondag route 91 van 80 km. Vertrek om 8:30 uur.
C-groep: Het zag er vanmorgen een beetje ongewend uit na een nacht met heel veel regen. Het was nog steeds bewolkt maar het was inmiddels wel droog. Toch maar even op buienradar kijken. Tot half 8 werd regen voorspeld maar vanaf dan zou het droog blijven. En warempel tegen half 8 hield het op met regenen. Genoeg vertrouwen getankt dus dan maar op weg naar Horst. Bij ons vertrekpunt bij OJC Walhalla stond ons E-Bike duo Annie en Hein al te wachten en even later kwam ook Mirjan. Vergeefs werd nog even op de andere helft van het verslaggevers duo gewacht. Toen we op het punt stonden naar Horst te vertrekken rinkelde de telefoon van Hein. Lei K. vertelde dat hij was gestand met zijn E-Bike, de moderne elektronica was hem de baas geworden. Dan toch maar naar “de fietsendokter” binnenkort. Er zat vanmorgen voor Annie en Hein dus niets anders op dan alleen met zijn tweeën te fietsen. In Horst vertrokken 9 posietieve TWC,ers voor route 34 over een afstand van ongeveer 74 km .Het was gelukkig nog steeds droog en met goede moed gingen we op pad. Na ongeveer 10 kilometer vielen de eerste regendruppels, dat had buienradar ons niet verteld. Het bleef niet bij een paar druppels, we kregen een heuse bui over ons heen. Na een klein kwartiertje klaarde het alweer op en hadden we alleen nog maar te maken met opspattend water. Mart V. wist te vertellen dat die bui wel degelijk op de weersvoorspelling te zien was geweest en daardoor was het waarschijnlijk dat meerdere TWC’ers er voor gekozen hadden om een keer een rit over te slaan. Donkere wolken hingen nog steeds boven ons, het zag er erg dreigend uit. Van het spatwater bleven we nat maar gelukkig was het niet koud eerder aangenaam. Wilma vond het erg vervelend dat ze de donkere glazen in haar bril niet gewisseld had voor een heldere set. Ze had weinig zicht en zeker nadat die donkere glazen ook nog waren beslagen was het nog waziger voor haar ogen. Maar nu het niet meer regende was het allemaal beter te doen.
In Ospeldijk was Buitencentrum “de Pelen” aan de Moosdijk deze morgen de plaats voor onze gebruikelijke koffiestop. “De Pelen” is een informatief centrum waar veel wandelaars en ook veel fietsers van alles te weten kunnen komen over het prachtige gebied van Nationaal Park “de Groote Peel”. We hadden snel een plaatsje gevonden buiten op het terras en sloten binnen aan in de rij om koffie te bestellen. Ondanks dat er binnen nogal wat mensen zaten duurde het niet lang voordat we van onze welverdiende kop koffie konden genieten. Voordat we weer op de fiets stapten ruimden we natuurlijk alles weer netjes op en vertrokken voor de laatste 30 kilometers. We waren allemaal erg blij dat het nog steeds droog was gebleven. Via Ospel, Meijel, Beringe richting Sevenum om van hieruit via America naar Horst te rijden. Net over de spoorwegovergang was Wilma de pechvogel, ze reed lek en dat nog geen 4 kilometer van huis. De voorband van de velg halen ging nog wel maar toen de band er weer op moest kwam ze kracht tekort. Gelukkig was er genoeg hulp zodat het klusje snel geklaard was.Net als wel eens eerder liet toen we bijna in Sevenum waren de zon zich ook nog zien en zo reden we onze kleren ook nog droog. Tegen 12.00 uur waren we terug in Horst waar er nog een paar een kermisbiertje gingen pakken proost. Mirjan en Wilma fietsten naar huis. De fiets moet gepoetst worden en als die zo ”smerig” kun je dat maar beter direct doen. Ondanks die ene regenbui was het toch weer een mooie rit. (Verslag van Wilma en Giel).
Zondag 24 september route 48 van 75 km met vertrek om 8:30 uur.
Mia en Lei Keursten wensen wij heel veel sterkte met de operatie van Mia. Hopelijk zijn na deze ingreep haar klachten gauw voorbij. We denken aan jullie.
D-groep: A.s. zondag route 65-D van 65 km. Vertrek om 8:30 uur.