VUT-groep: Met 2 dames en 6 heren werd er vertrokken vanaf de Beurs waar we opgesteld stonden achter de afschermingen i.v.m. de koude stevige wind. In het begin waren we duidelijk nog niet scherp want bij de eerste kruising werd nog snel even overgestoken door enkele renners en de volgende kruising linksaf was van dezelfde orde en een toeterende chauffeur moest even zijn ongenoegen laten horen. Op de Heldensedijk bij de aanleg van de nieuwe brug moesten we even klunen, verder verliep de rit hele zoals het hoort, al was het soms echt hard trappen wind in. Aangezien “Op de Koffie” gesloten was, werd de koffie dit maal gedronken bij “De Goeije” wat een prima keuze was. Hoe hard het waaide kwamen we achter toen we huiswaarts fietsten, want op een heel ontspannen wijze werd terug gekoerst naar Horst. (Lei Keijsers)
MTB-groep: Deze week vertrekken de Asses gelijk met de Bees om 9uur. En ook de dunne bandjes blijken om die tijd te vertrekken. Gevolg is een drukte van jewelste en een zooitje bij vertrek. Het duurt dus even voor de Asses zich in een groepje gemanouvreerd hebben. Uiteindelijk blijken dit 9 man te zijn. Onze BikeGirl en HammerPete hebben de weg terug uit Duitsland weliswaar gevonden, maar hebben beide ook nog Griep mee teruggenomen. Die hadden ze natuurlijk veel beter gewoon daar kunnen laten. Onze VerStepheling is er wel weer bij. Die heeft de smaak lekker te pakken en ik kan op zoek naar een nieuwe naam. Via de Kasteelse Bossen rijden we naar de bossen van Swolgen. Net als andere routes korten de Bees geregeld een lusje af, zodat we ze weer meerdere keren moeten inhalen. Maar dit gaat met wederzijds respect, zoals het hoort. Ergens in de bossen komen we op een single track die is ondergelopen, en met bramenstruiken aan de zijkant. LommenDave besluit om zijn trapper in die laatste vast te zetten, terwijl zijn assen ongeveer in het water staan. Hierdoor kan ook alles achter hem gaan balanceren, en een voetje aan de grond betekent dan automatisch een heel nat voetje. Gelukkig valt de (water)schade mee en kunnen we gewoon verder. Via Swolgen gaan we naar de brug in Well en dan langs de beek de Maasduinen in. Die laatste bewijzen weer een perfect gebied te zijn wanneer het veel geregend heeft. Onze MechanicTwan en TurboTim gaan zelfs naar SingleSpeedHenk en HorseWife op zoek op de paardentrail. “Deze is best te doen vandaag”, voor 100m tenminste. Vervolgens een stukje waar de routecommissie niet goed opgelet heeft, want deze gaat tegen de MTB rijrichting in. Gelukkig komen we daar geen spookrijders tegen. Daarna lekker doorcruisen totdat we weer bij het Reindersmeer zijn. Daar maken we wat hoogtemeters en mogen we af en toe door het iets mullere zand. Een 1 e poging van VerStepheling voor een nieuwe naam: KoffieMolenSteeph. In tegenstelling tot onze SingleSpeedHenk schakelt hij namelijk zo klein dat hij de frequentie niet hoog genoeg kan krijgen om het tempo helemaal bij te houden. Een enkele keer schakelt hij nog minder, maar dan zijn we achterin toeschouwer van een mooi buiteling. Nog een paar keer oefenen, en dan gaat dit helemaal goed komen. Ergens aan de rand van het meer, bij een bankje, houden we ook met z’n allen even halt voor een korte bananenpauze. LommenDave heeft vandaag duidelijk geen thee bij het ontbijt gehad. Hij moet zelfs eerst even iets drinken voordat hij het waterpeil van het meer gaat aanpassen. Maar dan ziet hij ook grote golven ontstaan en ook het eiland voor de kust loopt helemaal onder. Dan helpen we hem maar uit zijn droom en gaan we verder voor de kortere terugweg. TaRuud volgt netjes de route en gaat alleen over de trap, of eigenlijk er naast en ook lopend en niet fietsend, omhoog. En even later gaat hij wel stoer fietsend door de mulle zand. “Dat was toch wel zwaarder dan ik dacht.” Weer niets dan respect van de Asses. De meesten zijn zo onder de indruk, van de mulle zand waar we allemaal door moeten, dat het “Hier rechts” van TankLeo sommigen ontgaat. Deze laatste houdt even verder wat in en denkt dat hij even om kan kijken terwijl er een bocht met mulle zand in het bos is. Gevolg is een getackelde tank, maar met een mooie zachte landing.
We nemen weer de brug van Well en via Wanssum terug naar Horst. Bij de Sint Goarkapel klopt de route niet helemaal en mogen we een stukje door het hoge natte gras. Daarna om Meerlo op naar Tienray, waar we afscheid nemen van StoppiEdwin. Door naar de Molenbeek. Aangezien het daar vorige keer erg nat was, nemen we vandaag een poortje eerder dan normaal. Daar is het echter pas echt nat. En wanneer je dan echt helemaal plat gaat, dan wordt het toch al snel NatpakSteeph (red WetsuitSteeph kan natuurlijk niet, want dat is mijn duikuitrusting). En ook TurboTim doet mee, maar hij klikt net op tijd uit en kan ook net de prikkeldraad vermijden. Daarna begint TankLeo beter gemutst dan vorige keer aan het water en stront ballet langs de Molenbeek. En het is inderdaad veel beter te doen, en ook het poetsen achteraf was een minder vervelende klus dan vorige keer. Nog even de Kasteelse Bossen en via de Molenbeek terug naar het dorp. Dit laatste stukje was nog interessant, omdat dit wel als Perez op slicks in de regen leek. Helemaal geen grip te vinden, dus vooral je power doseren was het devies. Voldaan komen we aan bij de Beurs, en met 4-en doen we nog even de 3e helft, waarbij later ook de Bees nog aansluiten. (door Robert)
A.s. zondag route 1, Venray klok mee, van 49 km. Vertrek om 9:00 uur.
C-groep: Het was druk bij de Merthal maar de groep van C-rijders bestond uit 1 dame en 4 heren en alle overige waren MTB-ers. In een rustig tempo werd vertrokken en zonder problemen werd richting Asten gekoerst en maar net buiten Asten werd er op de automatische piloot rechtdoor gefietst en bleek dat we linksaf moesten dus snel corrigeren en terug. Bij van Hoek was het nog behoorlijk rustig, zagen wel licht binnen, maar dat het open was zagen toen we recht voor de deur kwamen en een op leeftijd zijnde meneer zat te genieten van een potje hertog jan bier. Binnen vertelde de serveerster ons dat hij elke zondag zijn 3 potjes bier kwam drinken en dan weer huiswaarts keerde. Op de terugreis werd een tempo van 25-26 km aangehouden totdat JJ op kop kwam en het tempo toch weer iets werd opgevoerd. Maar na wat opmerkingen over de nieuwe fiets en dat wij aan het afbouwen waren richting winter en hij aan het opbouwen was i.v.m. de periode dat hij minder had kunnen fietsen. In America haakte ik af want de Hofweg had ik uren geleden afgefietst en hopelijk dat JS niet weer met een lekke band achter zou blijven en ze gezamenlijk naar de Beurs zouden fietsen. (Lei Keijsers)