Weeknieuws 2024-02

Ledenvergadering: Op woensdag 21 februari a.s. is om 20.00 uur bij de Jeu de Boules club in Horst wederom de jaarlijkse ledenvergadering. 
Adres: Gastendonkstraat 50 Horst. Denk eraan dat er alleen met contant geld betaald kan worden.

MTB-groep: Nadat we de afgelopen weken behoorlijk wat last van het water gehad hebben en de ondergrond verwacht wordt nog steeds wat nat te zijn, en doordat de temperatuur rond het vriespunt is, is besloten om vandaag route 17, rondje IJsselstein te doen ipv Duitsland. Mocht het nodig zijn, dan kan de route ingekort worden, en bovendien verwachten we dat het qua natte ondergrond beter zal zijn.
Wanneer het 9 uur is, dan blijkt dat veel Asses dit wel zien zitten. We zijn duidelijk in de meerderheid tov de Bees, die besloten hebben om rondje Toverland te gaan doen. En met de opmerking achteraf in de Beurs van InDiaan “Het kloffie kan zo weer de kast in.” vragen de Asses zich af of ze wel van het asfalt geweest zijn. Hier gaan we verder maar niet op in (in dit stukje). Het feit dat de Bees een andere route rijden is voor HammerPete en BikeGirl een kleine tegenvaller, want zij wilden met de Asses mee, en zich eventueel laten afzakken naar de Bees indien nodig. Hopelijk werkt het roze pilletje van HammerPete goed en lang genoeg, zodat hij geen last krijgt van zijn pijntjes. Verder heeft SingleSpeedHenk voldoen de tijd gehad om zijn slappe bandje van vorige week te laten herstellen, of zal hij het toch zelf gedaan hebben? Even vergeten te vragen aan LommenDave, die samen met PappieBram uit Serum is afgezakt. Samen met de “vaste” kern levert dit een peloton van 11 personen op, 10x dikke band en 1x gravel bike.

Ondanks dat StoppiEdwin met de auto naar de Merthal gekomen is, en dus nog geen warming-up gehad heeft, zit het tempo er meteen goed in. HammerPete en BikeGirl hebben na 500m al spijt van hun keuze. Een kleine correctie van achteruit, die de eerste kilometers nog een aantal keren nodig is, heeft effect, en het tempo zakt iets, met name het opstarten na een bocht, lastig stuk, trekt het peleton helemaal uit elkaar. Als eerste krijgen we het beekje naar de Fruitweg. “Goed te doen” “Lang niet zo nat als vorige keer” zijn gehoorde kreten. Dit klopt enerzijds wel, maar ze waren wel wat te vroeg, want halverwege is het toch een behoorlijke modderpool. Weer groeperen en dan op naar ’t Rotven. De houtopslag bij de ingang is netjes aan de kant gelegd, dus erin en eruit gaat soepel. Dat is van de volgende beekkant wat minder te zeggen. De diepe sporen van eerder deze week zijn bevroren, dus het is knap lastig om in “je baan” te manouvreren. En hoewel het al vaker gedacht is, gaat het deze keer echt mis. LommenDave met de dunne bandjes van zijn GravelBike gaat richting het water van de beek, een mooie salto aquale. De fiets gaat werkelijk helemaal op zijn kop en alleen de assen steken nog boven het beekwater uit. Onze Dave kan de volgende keer ook beter een wetsuit van mij lenen. Nu ziet het wat onbeholpen uit, en uiteindelijk is hij tot ergens bij de bovenbenen nat. Verder alleen een bidon die ziels alleen stroomafwaarts gaat. Toch fascinerend hoe zo’n volle bidon mooi verticaal en net niet “kopje onder” gaat. Het wordt tijd voor een “dashcam”, zodat we dit ook allemaal visueel kunnen gaan vast leggen. We rijden nog door tot bij de nieuwe sporthal van Meterik en dan nemen we afscheid van LommenDave, want het is niet verstandig om zo 3 uur op de fiets te gaan zitten. Zijn handschoenen doneert hij aan StoppiEdwin, want die is er ergens 1 verloren en het is toch wel verrekte koud.

Vervolgens gaat het grotendeels over de asfalt, en door de tegenwind in een mooi tempo richting de track. Maar grotendeels betekent niet volledig, en bij America komen we erachter wat de combinatie water op de grond en vorst erin en er net boven doen: die maken er een echte ijsbaan van. TankLeo laat zien dat je er toch wel overheen kan, maar wanneer HammerPete dit na wil doen, dan gaat hij toch echt met zijn kontje op het ijs. Gelukkig helpen de roze pilletjes ook tegen dit fysieke ongemak, alleen het mentale aspect wordt niet door die pilletjes aangepakt, dus dat is een ander verhaal. Om een heel lang verhaal kort te houden, onze HammerPete zal gedurende de rit namelijk nog 4x met zijn kontje of andere lichaamsdelen, het mos, de berkenstam of de gewone ondergrond raken. Uiteindelijk tot groot leedvermaak van onze BikeGirl die bijna moet plassen van het lachen. Tot de pauze worden de mooie singletracks afgewisseld met ondergelopen en verijste singletracks en hele grote en brede wadi’s die omgetoverd zijn in een groot ijsveld. Dit heeft nog meer mooie acrobatiek tot gevolg. Noemenswaardig is nog een halve salto van SingleSpeedHenk, die verder ok geen fysieke schade oploopt, maar alleen wat natte voeten. Verder hebben we bij de Luitenant Generaal Bestkazerne een echte expeditie moeten doen. Dat was namelijk een combi van het eerder genoemde, waardoor we een heeeeel groooot stuk over de heide hebben mogen klunen. Op de vaste plek daarna maar eerst bijkomen van al deze inspanningen en een banaan en snelle Jelle nemen en snel plassen. Bij vertrek wordt aangegeven dat het wel al erg laat is, en het toch wel erg bar en boos fietsen is, dus misschien is het verstandiger om over de asfalt terug naar de Beurs te rijden.

Het eerste stuk singletrack ligt er nog goed bij, dus dat gaat goed. Niet veel later piepen de remmen echter alweer. TankLeo staat voor of in de beekloop die kruist stil. Even later staat hij erachter: “Gaat goed hoor. En daarna is het weer OK.” Daar denken de anderen anders over, dus die hebben zich al omgedraaid. En dus mag TankLeo bewijzen dat het best meevalt, en daar moeten we hem wel gelijk in geven. Even een ommetje via het fietspad en terwijl ik nu voorop fiets probeer ik het even later toch weer over de singletrack, en net wanneer ik denk dat het inderdaad goed gaat staan we weer voor een groot ondergelopen stuk heide, wat nu dus weer een ijsvlakte is. Daarop besluiten we om via de asfalt naar de Beurs te rijden. Het stuk langs de Midden Peelweg is nog even hard werken, maar aangezien de wind daarna gunstig staat qua richting gaat het tempo gestaag tot ruim boven de dertig. In een mooi compact peloton schiet dat lekker op. Daarna over de Meterikseweg naar het zuiden en dan lijken er meerdere mensen een stokje tegen hun schijfrem te hebben. De sterkere mannen gaan om en om op kop rijden en zo komen we in een mooi tempo in Meterik en even later in Horst. Daar gaat de ene helft linea recta naar huis, en de rest doet nog even napraten, want daar is weer voldoende stof voor.
Volgende week is ondergetekende verhinderd en zal dus iemand anders verslag uitbrengen van de rit naar Reindersmeer. Voor de uitslapers, let even op, want we vertrekken om 8:30 uur.

A.s. zondag route 25 van 65 km, 2 keer de brug in Well,  met vertrek om 8:30 uur. Houd de MTB app goed in de gaten, ivm de voorspellingen kunnen we vertrek en of route qua afstand aanpassen.