VUT-groep: Vandaag 16 mei staat route 160 op het programma. Na een paar hele mooie zonnige dagen stond er een mooie rit deze middag gepland echter door de wisselende weersverwachting werd er besloten om 8:30 te starten. Om 6:47 kwamen de eerste WhatsAppjes binnen om toch niet te mee te gaan. De weersverwachtingen waren idd niet gunstig. Voor 8:30 uur zag je weer een verbetering van het weer. Bij de Beurs aangekomen waren er 2 wielrenners. Jan T. en ondergetekende. Tenslotte zijn we vertrokken met een zelf bedachte route. Via Grubbenvorst naar Velden en via Jagersrust naar Straelen. In Straelen aangekomen besloten we nog 18 km te fietsen om bij Kamps in Kevelaer aan te gaan voor een heerlijke koffie met vlaai of een broodje. Vanuit Kevelaer zijn we binnendoor naar Arcen gefietst en via het pontje naar Horst. Al met al een hele mooie rit van 70 km. met droog weer. Zo zie je maar dat je niet altijd van de weersverwachting van op aankunt. Gr. Huub F.
A.s. donderdag route 90 van 80 km. Vertrek om 13:30 uur.
deze slachtingen belanden regelmatig op het frame van onze fietsen of het lijf van de volgende in het peloton. Vanaf nu heb ik bij de term “hatseflatsen” een heel ander beeld dan voorheen (Alhoewel ik de voorstelling van een hatseflatsende Peter Gillis altijd heb kunnen verdringen). In ieder geval wordt een groot deel van ons peloton tijdens de Pinksterritten van onderaf “gehatseflatst”. Voor het schrijven van dit verslag heb ik er net 2 uur peuteren en soppen opzitten om de (intussen half opgedroogde) stukken en klodders slak van onze fietsen te halen. Nog een geluk dat niemand in de groep zo’n geplette slijmbom vanaf de achterband van de voorrijder in z’n geopende mond heeft gekregen. Escargots á la peloton. Bepaald geen delicatesse. Beide ritten rijden we met 9 A-rijders.
Op maandag ruilen we Lommen Dave en Pappie Bram in voor Rubberen Robert en Der Unverwüstliche Martin. Op zondag hebben we qua tenues 2 “vreemde eenden in de bijt”. De koersbroek van onze mededirecteur van sponsor Lommen Tweewielers is blijkbaar zo heet gewassen dat zijn eigen bedrijfslogo eraf is gespoeld. Sterkspul dat wasmiddel. Jack Swinkels (Retro Jack) heeft een greep gedaan uit de oude doos. Ook dat heeft te maken met het was proces. Zijn vrouw “was(t) te traag” volgens Jack. Gevolg Jack rijdt z’n koers in een broek van oud sponsor Thijssen en daarop zelfs een jack gesponsord door Frans Thijs. Een letterlijk historische outfit. Echt retro dus. Maar goed dat er nu weer een kleding ronde voor actuele tenues loopt. De ritten verlopen zonder technische mankementen aan het materieel. Zelfs de lading uitgestrooide glasscherven rond de Merthal levert geen enkele lekke band op. Ook een “amateuristisch” vastgedraaide uitvalnaaf moer levert geen malheur op. Tja Henk, volgende keer toch maar weer gewoon naar Lommen Dave gaan voor de klusjes aan je fiets. Maar goed dat je meer verstand hebt van boeven vinden.
Pinksterzondag: De Kleve route
In de Kleve route zitten ook 400 hoogtemeters. Die 400 hoogtemeters krijgen we rondom Kleve voor de wielen. Op die heuveltjes houden de sterksten hun klimwedstrijdje. Met steeds hetzelfde podium: Ruud Talud op 1. En Copper Henk op 2. Op 3: de rest. Vanwege de grotere afstand houden we een koffie en gebak break in Ven-Zelderheide. Nederlands grondgebied met een Duitse sfeer. Kafé und Kuchen! Na 75 km kunnen we onderuitzakken in de tuinstoelen van De Koffie Keet. En dat is ook nodig na de extra vroege start om 7.30 uur. De pauze is een mooie sfeervolle rustieke plek bij een boerencafé. Heerlijke koffie en ouderwetse appelvlaai tegen een aantrekkelijke prijs. Dat heeft onze Bram prima geregeld (met dank aan Opa Hay en Twan Le Grieze die de zaak eerder verkend
hebben). De omgeving op deze route is erg panoramisch. En door de 2 “droogleggingen” bij Lommen Dave krijgen we alle tijd om dit mooie landschap rustig te bekijken. De route na de pauze is al even pittoresk als voor de rust. Lekker koersen langs de Maas terug naar Horst. Daar sluiten we buiten aan bij de B’s die al achter een drankje zitten te koukleumen. Het wordt een korte napraatsessie. De frisse wind jaagt ons allemaal snel naar huis en onder de warme douche.
Pinkstermaandag: Asten route
Voor de maandagrit wordt de vertrektijd via de A app per pol bepaald. Gewoon 8.30 uur of (vanwege de voorspelde buien rond 11.00 uur) toch om 8.00 uur. De meesten kiezen voor een vroege start. Minder kans op een nat pak. Althans dat is de hoop. Bij de start missen we Pappie Bram. Verslapen? Vrees voor nat pak? Ingelast graveltochtje? Achteraf blijk dat hij door de hoofdpijn geveld was. Maar goed dat ’t geen oorpijn was. Lijkt me héél erg pijnlijk voor een ezel. De Asten route brengt ons via ontelbare varkensloodsen rondom Veulen en Ysselsteyn naar het Brabantse land. Die beesten stinken behoorlijk uit hun hokken. Onvoorstelbaar dat daar zo’n lekkere en heerlijk ruikende worstenbroodjes van gemaakt worden. De volgende rit in Brabant toch maar eens een worstenbroodjes pauze inlassen om het aantal varkens daar te verminderen. Hoeveel varkens zitten er trouwens in 1 worstenbroodje? In het Brabantse land volgen we een prima route door bossen en uitgestrekte weidegebieden. En bijna allemaal prima asfalt. Dus de snelheid blijft er goed in. Er wordt met verstand en stevig doorgefietst. Van Helenaveen naar Evertsoord laten we het smalle tegelfietspad links liggen. We blijven als groep op de weg en rijden netjes compact. Behalve Retro Jack die volgt braaf het fietspad. Vanaf het fietspad ziet hij even later dat een opgefokte chauffeuse in een bestelbus op hoge snelheid en wild gebarend indruk op ons probeert te maken. Tja, niet alleen mannen hebben soms korte lontjes. In Evertsoord blijkt dat ook een tank een lege tank kan krijgen. Leo gooit het anker uit. De rode diesel is op. Na een korte verlaging van de koerssnelheid kan Leo op “reserve” weer mee in het peloton. Intussen ziet de lucht naast én voor ons weer zwanger van de regen. De eerste druppels vallen al. Precies rond 11.00 uur zoals (daags ervoor) voorspeld. Blijkbaar is de buienrader van daags ervoor betrouwbaarder dan die van de dag zelf. Voeger was dat allemaal veel eenduidiger. We hadden maar één Pelleboer die het weer “uitkoos” en “regelde”. Kort na de eerste spetters draaien we richting Horst weer uit de regenwolken. De zon piept er weer door. We leveren Tank Leo netjes thuis af bij zijn bevelvoerder en we sluiten af met een drankje bij De Beurs. Lekker binnen, uit de wind en warm. Buiten komt het zonnetje er steeds beter door. Op de valreep misschien thuis toch nog snel een BBQ-sessie. Al was het alleen maar om de varkensstapel te verkleinen. Hoeveel varkens zitten er in 1 kotelet? En in 1 BBQ worst?
Tot fiets, Peperazzi
TOOR (Temporarily out of retirement)
Via Grubbenvorst, waar we om moesten rijden omdat de weg was afgesloten i.v.m. het Asperge feest. Tijdens dat feest zou ook het kampioenschap asperges schillen bestreden worden. Er werd aan Wilma gevraagd of zij zich ook had op gegeven, maar ze antwoorde ontkennend. “Het Witte Goud’” vindt ze wel lekker maar ze heeft een ontzettende hekel aan het schillen. In Blerick langs de Maas naar de Zuiderbrug en van daar uit richting buurtschap Egypte. Na de eerste meters daar omhoog klonk al “lek”. Cecile v G. voelde dat de achterband heel langzaam leegliep. De band werd weer snel op spanning gebracht met het handige compressertje van Thei S. Zo konden we snel weer snel verder. Toen we nog maar net in Duitsland waren begon het te regenen en aan de plassen op het wegdek te zien had het al veel meer geregend. Maar stoer als wij zijn laten we de regenjackjes in de achterzak. Gelukkig is het niet koud. Na Leuth op het fietspad naar Hinsbeck werden we plotseling verrast door heel veel modder. Mien K. maakte een behoorlijke schuiver maar een val bleef haar wonderbaarlijk bespaart.
In Hinsbeck besloten Frans en Giel een paar klimmetjes over te slaan en alvast naar de koffiepauze plaats bij het tankstation net voor Herongen te fietsen. We hadden al veel binnenwegen gehad waardoor we al behoorlijk “vettig” waren. Het landbouwverkeer had heel wat troep op de wegen achter gelaten. Samen met de regen waren we daar behoorlijk smerig van geworden. Bij de pauzeplaats duurde het niet lang voordat de groep weer samen was en konden we genieten van een lekkere beker koffie of cappuccino. Na Herongen restten ons nog een paar klimmetjes, die voor de meesten van ons intussen heel bekend zijn en daarom niet voor al te grote problemen zorgden. Boven gekomen werd er even gewacht tot iedereen er was. De achterband van Cecile was intussen alweer een paar keer bijgepompt. Toen we weer in de buurt van de Nederlandse grens kwamen werd het weer steeds beter en de weg was ook droog. Het had bij ons helemaal niet geregend. De zon liet zich zelfs zien. De laatste 20 kilometers waren weer genieten en zo waren we om 12.15 uur terug in Horst. Voldaan maar smerig. Nu maar snel naar huis en je eigen “poetsen” en ook zeker de fiets. Zeker als je morgen Pinksterdag ook weer wilt gaan fietsen. (Verslag van Wilma en Giel).A.s. zondag 26 mei, Route 123, afstand 75 km. Vertrek 8.30 uur
C-groep Pinkstermaandag: Vandaag 2e Pinksterdag stond een bonusrit op het programma. Geen regen in het verschiet en het zag er heel uitnodigend uit. Ofschoon dat het maandag was voelde het toch nog een beetje zondag. Voor ons geen meubelboulevard of Pinkstermarkt. Er stonden in Horst al meerdere Poel collega’s te wachten, de meeste van hen hadden ook gisteren gefietst. Na een grondige wasbeurt waren de fietsen weer “spick en span” schoon, dat was wel zo nodig met al die troep van de vorige dag. Mooi blinkend en ook de ketting weer goed gesmeerd.De B- en de C-groep vertrokken allebei tegelijk om 8.30 uur en omdat Electric Lei K. als enige van de D-groep was, besloot hij om zich bij ons aan te sluiten. We waren nu met 15 fietsers. Lei K., onze club nestor, heeft nog steeds zoveel vertrouwen dat hij het nog probeert om met ons mee te fietsen. Hoedje af. Er werd afgesproken om met een aangepast tempo te rijden zodat hij ook goed kon volgen. Voor sommige van ons was dat toch af en toe een beetje moeilijk. Onze vrijwillig aangestelde Lei K. uit A. moest dan ook af en toe waarschuwend roepen bellen als het te hard ging. Misschien wel handig voor de te hard rijders onder ons als ook de racefiets was voorzien van cruise control. Het viel voor hun niet mee om tussen de 26/27 kilometer per uur te fietsen. Lei K. uit A. bleek een waardige vervanger van onze gebruikelijke wegkapitein Jan S., waar dat nodig was riep hij ons tot de orde.
Route 10 voerde ons vanuit Horst naar Meterik waar de weg naar het noorden werd ingeslagen, de Peel in. Fietsen in de Peel wil over het algemeen zeggen, lange rechte wegen met aan beide kanten bijna overal eikenbomen. Na Heide en voorbij Weverslo reden we richting Milheeze de meest westelijke plaats in ons programma. We waren ongeveer 19 kilometer onderweg toen Thei S. lek reed. Na een grondige controle van de buitenband werd er een scherp steentje gevonden en verwijderd. Al met al was het band verwisselen snel gepiept. Zo krijg je routine, Cecile gisteren en vandaag Mister Thei zelf. En weer kwam de kleine fietscompressor goed van pas. Na Milheeze werd wijselijk besloten om niet over het veel te smalle en daardoor gevaarlijke fietspad langs de Peeldijk te fietsen maar we reden over de rijbaan. Vlak bij de Luitenant-Generaal Best kazerne staken we de Middenpeelweg over naar de Vredeweg. Toen we over de lange Oploseweg reden werd het tijd voor koffie, die stond gepland bij JIssalo Clevers in Overloon. Rond de klok van 10.15 waren we na ruim over de helft van onze rit bij onze koffiepauze plek.
De rekening werd geheel door Martin P. betaald, hij was afgelopen donderdag jarig geweest. Nadat we hem allemaal gefeliciteerd hadden hebben we nog uit volle borst voor hen het gebruikelijke verjaardagsliedje gezongen. Op eens was er daarna volop plaats op het terras(?). Toen we wilden vertrekken liet Lei K. uit A. weten dat hij niet mee verder kon fietsten. Hij was deze morgen zijn medicatie vergeten en had nu last. Hij had zijn zoon gebeld en die zou hem ophalen. We vertrokken gerustgesteld voor de resterende kilometers. Richting Holthees, Smakt naar hotel “Asteria” en van daaruit via een ommetje door Oostrum naar het industrieterrein. Na Castenray sloegen we op de Venrayseweg al snel rechtsaf om over Veld-Oostenrijk terug naar Horst centrum te fietsen. Omdat we eerder op de route een afkorting hadden moeten rijden hadden we 7 kilometer minder op de teller. Om precies 12.00 uur reden we Horst binnen. Een mooie rit en op wat spatwater na in Overloon hadden we het droog gehouden. (Verslag van Wilma en Giel).
D-groep: A.s. zondag route 109-D van 65 km. Vertrek om 8:30 uur.