Dag 1:
Na een lange voorbereiding van de 2 daagse commissie was het donderdag 11 aug. zover om 8.00 uur stonden 13 fietsers en Piet en Ria klaar voor vertrek. Mien kwam ons ook nog even veel succes wensen en een voorspoedige tocht.
Na de start ging het richting Grubbenvorst waar nummer 14, geen voetballer, zich aansloot. Het was fris 8° C maar droog, iedereen had zich iets warmer aangekleed. De start verliep goed maar op de Herscheler weg vlak over de grens werd toch de eerste lek gemeld, Geert v.d. M. viel de primeur ten deel, een snelle wissel en verder.
We draaiden de kilometers rustig onder wielen door en rond 10.45 na ca. 65 km arriveerde we bij IKEA in Kaarst onze eerste stop. Na een lange wandeling door de winkel bereikten we het restaurant waar we genoten van een prima Billig verlaat Frühstuck.
Na een eveneens lange winkel wandeling waren we weer buiten bij onze fietsen die bij toerbeurt bewaakt waren en konden met enige vertraging onze tocht voort zetten. We moesten ons door de stad Neuss worstelen en dat viel niet mee met het nodige geduld bereikten we de Rijnoever en kwamen op wat rustiger wegen. De volgende hindernis was Keulen, even stoppen voor een foto met de Dom.
Het flanerend publiek voor de nodige probleempjes zorgde en een midden op het pad tegemoet komend fietsend persoon, die van geen wijken wilde weten, Theo S. een ten val bracht. Gelukkig zonder noemenswaardig letsel. We vervolgde onze tocht en na ca. 125 km Rodenkirchen voor pauze twee bij Sürther Rheinterrasse, waar Piet en Ria, die ons in Keulen uit het zicht waren verloren, al op ons zaten te wachten.
En daar genoten we van een pasta lunch om ook voor het laatste stuk nog energie te hebben. En dat bleek nodig want inmiddels had de regen uit Nederland ons achterhaald maar we vertrokken vol goede moed. We lagen inmiddels, door de lange pauze, behoorlijk achter op ons gepland tijdschema. In Wesseling was het raak, LEK, dit keer was Theo B. de pechvogel maar de pech werd compleet toen de volgwagen niet te bespeuren was, een telefonische nood oproep moest uitkomst bieden, maar snelle banden wisselaars klaarde de klus en we vervolgde onze route. Jammer Piet volgende keer beter. Door de regen werd het tempo strak gehouden en probeerde we wat verloren tijd terug te winnen. Na Bonn ging het koers naar Godesberg om met het veer over te steken naar Niederdollendorf.
Maar zoals vaak zat het venijn in de staart want de laatste 11 km moest er geklommen worden en dat leverde de nodige problemen op. Een bijkomend probleem was dat de volgwagen nergens was te bekennen om eventuele achterblijvers op te pikken. Want de beklimming was iets meer dan de bultjes in Hinsbeck want vrij snel brak het peloton in stukken en het probleem werd nog erger toen bleek dat bij in het laatste groepje geen werkend GPS apparaat aanwezig was. De kopgroep van 3 man had een duidelijk gat geslagen op de achtervolgende groep van 6 man waarbij door de prestatie van de senior in die groep verbazend werd gereageerd van, waar haalt hij dat vandaan, dat moet gecontroleerd worden. De achterblijvers kregen een echt probleem toen in Thomasberg door gebrek aan GPS de afslag werd gemist en niet wisten waar ze naar toe moesten. De voorste groep arriveerde in Ittenbach bij het hotel en zagen daar dat Piet en Ria reeds gearriveerd waren zij hadden na Bonn maar de korste weg naar Ittenbach genomen. Toen de 2de groep arriveerde met de mededeling dat er nog een 4tal achter was werd de volgwagen gestart en ging Piet met Peter H. als navigator op zoek en vonden vlak na Thomasberg de achterblijvers en zo was om 18.30 uur toch iedereen zonder of met hulp van de volgauto bij hotel Sängerhof in Ittenbach gearriveerd. Snel douchen en zich klaarmaken voor het avondeten. Een enkeling vond het zinvol kleding en schoenen te drogen, met name Th. V. vond de kookplaat daar uiterst geschikt hulpmiddel hiervoor. Dan snel naar het avondeten dat de eigenaar- kok voor ons had klaar gemaakt.
Na het eten de bekende sterke verhalen met de nodige zin en onzin, en uiteraard wat grote vazen gerstenat en tegen 23.00 uur lag iedereen op één oor om uit te rusten en de accu weer op te laden.
Dag 2:
Om 7.00 uur was het reveille voor het ontbijt van 7.30 uur. Maar buiten keek het niet uitnodigend want het regende. Toch werd maar aan het ontbijt begonnen met de hoop dat de regen van korte duur zou zijn maar dat wilde niet vlotten dus werd het vertreksein met een ½ uur uitgesteld. Om 9.00 uur werd er toch maar vertrokken alhoewel het nog licht regende. Als eerste de afdaling naar Niederdollendorf met het advies let op want de weg is nat en je ligt zo onderuit maar het ging goed, en wat iedereen verbaasde beneden aan de Rijn was het bijna droog en de tempratuur was aangenamer, de gezichten vrolijkten op en het goede tempo kwam snel terug en we koerste langs de Rijn richting Beuel-Mitte , ligt ter hoogte van Bonn. Maar daarna kregen we een lang stuk over een Duits-fietspad met stoplichten wat bij enkele de nodige ergernis opwekte. Net voor Ranzel was een spoorlijn die Theo S. tegen het asfalt werkte maar ook dit keer liep het goed af na een korte inspectie werd de route vervolgd. Zonder veel problemen bereikten we Keulen, waar nu weer een groepsfoto gemaakt werd maar nu aan de andere kant van de Rijn, en Peter strikte een tweetal sportief hollende dames voor deze klus en dat is te zien aan de vrolijke gezichten van de TWCers. Maar nu ontbrak onze chauffeur Piet met Ria die hadden ons schijnbaar niet hadden kunnen volgen.
We vervolgede onze tocht door het oostelijk deel van Keulen en toen we na ca. 65 km een fraai Rhein terrasse in Leverkusen zagen werd de geplande stop na 82 km, in Baumberg, verlaten en stopten hier. Maar waar zit Ria en Piet na een telefoontje van Lei bleek Piet met auto al in Baumberg te zijn en op ons zat te wachten, na de opgave van onze positie kwam hij met behulp van de Miep-Miep naar ons toe. We genoten van een warme lunch van schnitzel tot pasta om de accu weer op te laden.
Maar ook nu liepen we weer royaal uit op ons tijdschema. Na de lunch was het even speurwerk om weer op de juiste route te komen want de GPS was niet overtuigend duidelijk maar uiteindelijk kwamen we toch weer op koers. Om de Rijn voor Düsseldorf over te steken moest echter het nodige speurwerk verricht worden en op de vraag van “kennen Sie sich hier aus” lukte het uiteindelijk toch de fietsoprit naar autoweg 46 met naastliggend fietspad te vinden, het koste echter wel wat gevloek en gekreun vanwege het verkeerd gekozen verzet want de oprit was steiler dan de Keutenberg. Na de passage van de Rijn kwam het obstakel de stad Neuss weer voor ons met de lastige stoplicht hindernissen maar het lukte in een aangepast tempo aardig en IKEA Kaarst kwam weer in zicht niet om te stoppen, voor het ophalen van een kussen voor zadelpijn, maar door de verlaagde snelheid verloor Geert de balans en kwam met het asfalt in aanraking, en daar schrok een Duitse Herr zodanig van dat hij gelijk uit zijn PKW stapte om te vragen of alles in orde was. Nou zulke reactie verwacht je niet direct maar het was de zoveelste positieve ervaring met onze autorijdende oosterburen m.b.t. fietsers. Zonder schade vervolgede we onze rit maar om pauze plaats Landcafé Streithof te bereiken werden we gedwongen een omweg te maken want een directe weg was voor ons verboden. Maar het loonde zich want Kaffee mit ein gross stuck Kuchen und viel Sahne gaf ons voldoende energie voor de laatste 50 km.
Na dit Kuchen intermezzo werd de route weer snel opgepakt voor de laatste 50 km waar jammergenoeg veel fietspad inzat en achter elkaar gereden moest worden, maar dat dit niet voor iedereen van toepassing is blijkt uit onderstaande foto, gelukkig lieten automobilisten hem met rust.
Via wat bekende Duitse plaatsen passeerde we de grens bij Jagersrust waar toch nog even een leegloper, van Wim v.d. M., verwisseld moest worden en met een iets gewijzigde route i.v.m. het Rozen Festival Lottum staken we in Grubbenvorst de Maas over bereikten we met een vertraging van 1,5 uur om 19.00 uur de finish bij BLOK 10 op het Wilhelmina plein in Horst waar enkele partners voor het welkomstcomité zorgde. Daar volgde een afsluitend eten met enkele dorstlessers.
De 2 daagse zat er op en we kunnen terugzien op een zeer geslaagde activiteit waarbij we weer de nodige ervaring rijker zijn geworden. Met dank aan ons volgwagen duo die ons in deze 2 dagen hebben begeleid en dank aan de organisatie “Theo, Thei en Lei”
Door Lei Keursten