Ledenvergadering: Woensdag 20 februari a.s. is onze ledenvergadering in de Leste Geulde in Horst. Aanvang is om 20:00 uur.
MTB-groep A/B: Het is niet koud vanmorgen maar wel miezerig. De buienradar voorspelt nog veel meer nattigheid van boven gedurende de hele morgen. En dan maakt het geen mieter uit welke radar je kiest. Zelfs de radar uit bijv. Tadzjikistan of Lapland of Vanuatu of die van TurboTim. Alle digitale weervoorspellers zij unaniem: baggerweer! En als het toch meevalt van boven dan zal de gesmolten sneeuw en dooi van de grond wel zorgen voor een superzompige rit. Maar ja. Voor dit soort situaties heb je een sportieve, doortastende en mee-bikende partner. Na een weekend gedwongen rust is mijn BikeVrouw niet meer te houden. Er wordt ge-biked dit weekend! Linksom of rechtsom, naar noord, zuid, oost of west: We gaan biken. Basta! Zodoende staan we ruim voor 9 uur in het knalgeel klaar voor 60 km ploeteren en baggeren.
Met ons nog 7 andere “waterratten”. En 1 “boskonijn” op dunne bandjes. Het kanariegele hesje past goed bij mijn mindset vanmorgen. Heb eigenlijk niet veel zin in een koud waterballet en sta in de proteststand. Maar het blijft bij en na de start verrassend droog. Zowel van boven als van onderen. Mijn gemoed klaart gaandeweg op. Bij mijn BikeVrouw werkt het net andersom. Zij start goedgehumeurd. Maar door het A++ tempo voorop van ZoefZoefTwan, in combinatie met grote stukken zuigend onverhard, ziet BikeGirl het na 10 km niet meer zitten. Ze wil afhaken. Dat zou het StadyBees team vanmorgen direct halveren of zelfs elimineren uit het peloton. Met een vereende peptalk en een kleine verlaging van het tempo krijgen we de vrouwelijke helft van de StadyBees nog voor de Heldensebossen omgepraat. Zo te zien en te horen (rode koppies, gehijg en gesteun en de gaten in het peloton) komt die tempoverlaging meer bikers in de groep gelegen. De complete groep komt door de temporisering redelijk fit bij het echte bike-traject in De Meeren en Heldensebossen. Eenmaal op de single tracks en heuveltjes hoor je onze BikeGirl niet meer klagen. Ze gaat weer als een speer en staat haar mannetje voor in de groep. Omwille van haar goede humeur houden we pauze bij een mooie grote prullenbak. Onze Koersknobbelaar RR heeft daarvoor speciaal een extra lusje in de route gemaakt. Wat een logistiek.
Tijdens de eerste helft van de route ruik ik steeds een zoete, weeïge, vrouwelijke parfumgeur in het peloton. 1 ding weet ik zeker. Het is niet onze BikeGirl. Want die reukjes ken ik (immers allemaal zelf cadeau gedaan!?). Zouden we toch een transgender in het peloton hebben. Of heeft iemand de fles wasverzachter per ongeluk verwisseld met de nieuwste Jadore á Chanell de Dior? Het lijkt wel of je met je bike dwars door een parfumeriehandel crost. Wie oh wie is toch deze parfumridder? Al snuffelend van voor naar achter en weer terug in de groep los ik langzaam het mysterie op. CaptainJac? Neeee, die reukjes drijven zo weg met al dat zweet. TankLeo: Ook niet want dan slaan zijn poetjes op hol. En ook niet ZoefZoefTwan want die rijdt steeds ver vooruit. RobberenRubbert, AppiePappieBram, en TurboTim zij het ook niet. Die ruiken wel maar altijd anders (BBQ, beetje Knoflook, pindakaas, Leffe, koffie in willekeurige volgorde). En TwandeGrise dan: njet, die is van de oude stempel en ruikt hooguit naar Fresh Up of Old Spice. Nog voor de pauze zit mijn snuffeltocht erop. Blijft er maar één over. Bingooo! Jawel onze BraboBreur Gerrit. ”Iiiik ben Geeeeerit en ik ruik als roosje …. ‘N beetje nonchalant vraag ik onderweg aan Gerrit: Potverdorie Gerrit wat ruik je toch lekker ehhh apart sterk? Jullie kennen Gerrit. Een goede prater. In kleuren en geuren legt hij mij uit dat de parfumwolk uit zijn helm komt. “Hoezo? Zit daar dan een ingebouwde parfum dispenser in? En waarom dan?” Gerrits uitleg is verrassend simpel en nuchter: “Nieeee! Parfum van mien vrouw”. Ik kijk hem indringend aan met grote vraagtekens in mijn ogen (Zou onze Gerrit op late leeftijd alsnog thuis uit de kast zijn gekropen? Of is ie geurdoof geworden? Of heeft de familie hem een kunstje geflikt?) Gerrit ziet mijn verwondering of leest gedachten. Hij haast zich mij te melden dat z’n helm een uur in de wind gaat stinken door het zweet na een paar tochten. Het is of stinken als een otter of rondrijden in parfumwolk. Een combiwolk van rozen-, jasmijn-, magnolia geur. Ik geef WolkjeGerrit nog een goedlachse schouderklop. “Op naar de GayBikeParade”.
Het parcours door de Heldense en Meerense bossen is heerlijk. De ondergrond is perfect. Waar het wat minder goed rolt komt dat niet door de nattigheid maar meer door het boomkapgeweld. Dat hebben die van Staatsbosbeheer nog stiekum geflikt tussen kerst en nu. De hele groep krijgt alle gelegenheid om zich lekker uit te leven op de ontelbare slinger en heuvel partijtjes. Met regelmatig leuke technische obstakeltjes (wortels, drops, boomstronken, laaghangend takken, etc). Niemand heeft er moeite mee dat we af en toe een afslag missen en een stukje terug moeten. Allemaal willen ze hier de hele route pakken en geen stuk overslaan. Na dit “pretpark” komen we bij de sportvelden van Baarlo weer in het open veld. Eerst een zompiger stuk tussen Bree en Baarlo bij Soeterbeek en Dubbroek. Hier produceert AppiePappieBram een persiflage op een “rode zwartgerande moeraskwaker”. In een greppeltje schieten zijn klamme vingers van het stuur en andere gevoelige lichaamsdelen tegen het stuur. Hij kwakt tegen de zompige grond. Kermend en “kwakend” blijft hij liggen. Het peloton vreest dat voor Brams “mannelijkheid” fysieke schade heeft opgelopen. Maar zijn stem klinkt niet hoger dan normaal. Als hij weer een beetje op adem is meldt hij dat zijn knie een frontale botsing heeft gehad met de stuurpen. De groep reageert gelaten en ad rem: “Ooooh de knie. Gewoon blijven bewegen, dus doorfietsen. Doei Doei”. Bram rest niks anders dan zich weer op z’n bike te hijsen en achter de rest aan te hobbelen. Het ergste is nog: Geen life beelden van deze crash ondanks de gemonteerde Go-Pro (batterij leeg).
Op naar het heuveltjesgebied van de Blericksebergen. Dit keer lukt het bijna om de Natuurbegraafplaats volledig links of rechts te laten liggen. De volgende keer lukt dat zeker echt. Via het bosgebied Siberië en achterlangs het Oost Europianen dorp biken we richting Sevenum. Het miezeren gaat langzaam over in regen. Omdat de asfaltweg intussen ook vol water staat, spettert en spattert het flink in het peloton. Behalve de kopmannen wordt hele peloton onder gesproeid. Mijn neusgaten worden grondig doorgespoeld. Bij het laatste stukje zand/modderpad bij Sevenum splitst de groep in 2 delen. De helft kiest voor 100% asfalt en de andere helft volgt de route over het stukje onverhard. Nog voor Horst komen beide delen weer bij elkaar. Al met al een prachtige tocht. Niet “zeik” maar wel nat. Er moet dus thuis wel flink worden geschrobd. In klein comité pakken we nog een opwarmer en koele afdronk. Dat hebben we verdient. Tot fiets. Peperazzi
Voor a.s. zondag een aanpassing in het programma vanwege slechte omstandigheden in het gebied rond Reuver. Dus fietsen we route 2 richting Venray. Vertrek is om 9:00 uur.
Garmin Basecamp: Per mail is er een interesse peiling geweest betreffende het programma Basecamp. Enkele van onze leden die hier in thuis zijn willen jullie de basiskennis van dit programma bijbrengen.
Dit zal gaan gebeuren op woensdag 13 februari a.s. bij de Leste Geulde in Horst, aanvang 19.30 uur.