Jubilarissen: Afgelopen woensdag zijn tijdens de jaarvergadering 3 jubilarissen gehuldigd vanwege hun 25 jarig lidmaatschap. Onze voorzitter Mien had voor elke jubilaris een mooi kunstwerk in de vorm van een fietser. Proficiat!
MTB A-groep: Vandaag staat de laatste rit voor de MTB van dit seizoen gepland. Ik durf het bijna niet toe te geven, maar het is toch best wel jammer. Het was een mooi seizoen, met veel mooie ritten. Dat hebben we met z’n allen vrijdag in de evaluatie ook geconstateerd. Benieuwd wat Neet fit dit jaar van de Seurentocht heeft gemaakt. Even voor half negen kom ik bij de Merthal voor het gezamelijke vertrek naar Melderslo. Zoals Bram opmerkt, met een nieuwe gouden ketting. Deze komt niet van het kamp, maar is gewoon een KMC van Lommen voor om mijn nieuwe voorblad en cassette. Daar was mijn fiets na 2 seizoenen toch echt aan toe, net als de remblokjes voor en achter. Gisteren alles getest op de Schaak, dus aan mijn materiaal kan het vandaag niet liggen. Op de klok slag rijden we met 15 man en os Marjo naar Melderslo. Daar inschrijven, waarbij ook nog snelleTwan aansluit. Bij het wegrijden splitst de groep zich in de wannaBees en de rest. Aangezien vandaag uitgepijld is, rijdt iedereen in principe voor zichzelf. Toch willen captainJac en ik proberen om zoveel mogelijk Asses bij elkaar te houden. De 1e splitsing van 65km is al vrij vroeg. SnelleTwan heeft blijkbaar niet meegekregen dat we de 50km variant nemen. OpaGerrit vindt dit zielig en hij begeleidt hem. Daardoor blijven wij nog met 8 man over. Het tempo ligt wat hoger dan normaal, en aangezien de voorrijders geen weg hoeven te zoeken en er ook na een bocht wordt doorgereden, ligt het tempo achterin echt veel hoger dan normaal. Via een kort stukje Swolgense bossen gaat de route direct richting de single track op de Meerlose baan. Daar breekt het voor de 1e keer. En met het inhalen van andere rijders wordt het zo best lastig om de groep bij elkaar te houden. Achterlangs Roeffen Mart en dan richting Floriade terrein. Wanneer ik net besloten heb om naar de voorste groep te rijden, komen we bij een korte pauze onder het viaduct. Even een korte pauze en hergroepering en natuurlijk de plaspauze van babbelFrank. Daarna over bekende wegen, maar dan net anders, langs de A67. Hier een heerlijk stukje draaien, keren, klimmen en dalen op een stuk dat we niet kennen. Respect voor degene die deze gevonden heeft. De A73 over naar de veiling en dan parallel aan het spoor naar Grubbenvorst. Nog even vallen bij het trapje en dan … via de veiling, Lovendaal richting de bekende pauze plek. Gezien de kilometers begrijp ik nu waarom we hier de korste weg nemen. Als altijd is de pauze super georganiseerd. En deze keer ook nog met een lekker zonnetje en 2 dames voor de muzikale begeleiding. Na de pauze zijn we weer hergroepeerd en rijden we rustig weg. Mijn tellertje zal wel kapot zijn, want de 3 staat vooraan, en op een gegeven ogenblik rijdt ik 35 om bij de groep te komen. Dit betekent dat wie eraf ligt er ook echt af ligt. Even later op het bulten en schansen parcours van enkele weken terug, maar nu andersom, en dat is veel beter te verteren. Verder noordwaarts en dan rijdt de groep voor ons een pijltje richting bos voorbij, en dan moeten we nagenoeg uit stand scherp draaien en dan klimmen en verder. Even later zie ik nog de 3 man voor me, maar de 3 man achter me zijn we toch echt kwijt. De route richting de Robici crossbaan in Swolgen vervolgen. Daar staat ook de mulle beklimming op het menu. Daar hoor ik een onheilspellend geluid bij mijn achteras vandaan komen. Metaal op metaal, dus meteen stoppen, want dat is niet goed. Blijkt een stuk ijzerdraad te zijn. Gezamenlijk wordt deze vakkundig verwijderd en ondertussen komen griseTwan, babbelFrank en captainJac ook weer bij. Helaas gaat de 50km nu linea recta naar “huis”, zodat we de leuke beklimmingen dus moeten missen. Voor captainJac is dit echter een zegen, want hij heeft een leegloper achter. De anderen peren snel door naar de lekkere vlaai, en samen met de leeggelopen captainJac (aangezien het veel zwaarder fietst, nu niet meer alleen zijn band) kom ik daar even later ook. Inderdaad genieten van een lekker stuk vlaai of taart.
Heren (en dames?) van Neet fit, hartstikke bedankt voor de mooie route, het goede weer en de perfecte organisatie van een zeer geslaagde Seurentocht 2019.
Ook volgend jaar willen wij zo wel ons MTB seizoen afsluiten. Dit jaar doen we dat vervolgens nog in stijl. Dus even de band van captainJac oppompen en dan met de Asses naar de Beurs. Enige minpuntje is namelijk dat ze in de Melderse geen Leffe hebben 😉 Daar duurt de 3e helft nog lang en komt ook alles (dikke en dunne banden) bij elkaar. Volgende week Carnaval voor mij, maar voor de rest toch de mogelijkheid om de kunsten op de racefiets weer te tonen. Wat een heerlijke afsluiter van een super MTB seizoen. En nu op naar het raceseizoen 2019. Kan niet wachten wat dat weer voor moois gaat brengen. Aan het programma kan het niet liggen, ook al heeft die ’t Ventiel niet gehaald dit jaar. Kijk dus even op de site voor de goede route. (door Robert)
MTB B-groep: Seurentocht
Een grote groep TWC MTB’ers klikt om 8.30 uur bij de Merthal in de pedalen voor de aanmelding en de start van de Seurentocht. Op dat moment is het nog maar net boven het vriespunt. Dus iedereen heeft de voeten, armen en handen goed ingepakt. Qua benen zijn de outfits wel al wat zomerser. Ik zie meer behaarde dan zwarte onderbenen. Het enige paar onbehaarde onderbenen van BB-Girl (nu in de winter zijn de overige mannelijke onderstellen immers nog niet getrimd) zit nog lekker warm opgeborgen in de LLB (Lommen Lange Broek). Net géén 20 A’s en B’s tel ik snel. We gaan dus met een mooie grote groep TWC-ers van start bij onze fietsvrienden van Neetfit in Melderslo. Deze broederclub heeft net als altijd alles picobello op orde. Een altijd leuke en verrassende route, netjes uitgepijld, prima catering bij de pauzes en finish. Ook dit jaar krijgen alle deelnemers weer een geslaagde route onder de banden. De Neetfit koersmakers slagen er in om zelfs de meest ervaren MTB-ers te verrassen met onbekende tracks en slingers.
Het parcours is droog en hard. Dus snel en nogal hobbelig op de vele (weinig bereden) slingerpaadjes door de dennenbossen. De 7 StadyBees merken aan het einde van de tocht dat al dat “gehobbeldebobbel” ook energie kost. PenningPeter merkt nu ook dat een “volgeveerde” 26-er toch niet alleen nadelen had. Op z’n nieuwe 29-er gaat hij weliswaar als een speer. Maar dat gestuiter zonder demper in het frame is toch wel ff wennen. Omdat NoSocksDaan niet is komen opdagen, pakt TankLeo de kop en legt een pittig tempo neer. Hij stuift letterlijk en figuurlijk vooruit (droogte + snelheid + massa = stofwolk). En daarachter, stofhappend, de rest van de StadyBees. En als TankLeo ’n keer van de kop af gaat is er steeds iemand anders die het tempo stady houd. ChipGeert en de verslaglegger zijn ook regelmatig op kop te zien.. Al snel komen we bij de ingerichte kleine pauze. Een service die voor de meesten van onze groep niet echt nodig is. Chip heeft voor vandaag gekozen voor een paar dikkere handschoenen. Zodat we hem vandaag niet hoeven te helpen bij de pauzehandelingen. Hij kan het allemaal zelf.
Overigens toch wel lekker en makkelijk zo’n bekertje sportdrank en een krokante stroopwafel op 1/3 koers. Na deze minipauze duiken we het Floriadegebied in. Vooral in dit gebied hebben de Seurenboys enkele prachtige technische passages gevonden en geprepareerd. Je kunt zien dat de organisatie hier echt veel werk heeft verzet om de deelnemers weer wat anders voor de wielen te leggen. Top.Na het Floriadegebied worden we via slimme doorsteken en bekende veld- en bospaden naar de grote Pauze bij Lottum geleid. Daar staan de grote ketels met smakelijke tomatensoep mét balletjes al te pruttelen. Een echte opkikker die soep. Daarachteraan nog ’n bekertje thee (of twee) met beboterde peperkoek en ’n stroopwafel. Nog ’n bekertje sportdrank als snelle afsluiter. Een prima basis voor de laatste 20 km van de 50 in totaal. Psychologisch altijd fijner als je bij de pauze al een stuk over de helft bent.
Na de pauze blijkt dat TatuutTatuutStan nog de wintersport en/of de apré-ski in de benen heeft. Het gaat bij hem niet echt meer vooruit. We verlagen het tempo na de heuvelpassages zodat de rest en Stan weer kunnen aansluiten. Maar Stan heeft na 6 weken fietspauze niet meer de kracht om steeds aan te haken. Hij geeft aan dat hij op eigen tempo de tocht voortzet. Stan is zeker niet de enige waarvan de brandstof en energie op raakt. De sterksten pakken de kop en houden de anderen uit de wind op de langere stukken. Voldaan en allemaal ook wel moe komen we zonder Stan samen aan bij de finish. De Asses wachten ons al op buiten in het zonnetje. We schuiven aan bij onze clubleden en genieten in het zonnetje van een heerlijk stuk vlaai en een warme koffie.
Voor het lessen van de echte dorst maakt een aantal Bees nog een korte afsteker voor de nazit bij De Beurs. Ook een groot deel van de Aas heeft die afsteker gemaakt. Samen met de “restanten” van de groep die vanmorgen een clubrit over de weg hebben gemaakt, proosten we op het einde van een geslaagd winterseizoen. Op naar de zomer en het wegseizoen.
PePerazzi
Race A-groep: A.s. zondag starten we het nieuwe race seizoen met route 113 van 64 km. Vertrek is om 9.00 uur
Race BC-groep: De BC groep start 2019 met route 64 van 60 km. Vertrek is om 9.00 uur
Race D-groep: En de D groep met route 64-D van 48 km. Vertrek om 9.00 uur